چند کلامی با مسئولان بیمه ایران در خصوص پوشش بیمه ای زائرین اربعین / محمود فراهانی

بیمه ایران در یک حرکت نه چندان مقبول از محل بیمه های زائران حرم حسینی سود شناسایی کرده و در این راستا در قالب معرفی یک کار گزار 17 درصد از حق بیمه صادره را به کارگزار اختصاص داده است.ضمنا در خصوص اصل ضرورت وجود دلال در این قرارداد و میزان کارمزد پرداختی به کارگزار که نهایتا از زائرین گرفته می شود نیز جای بحث کارشناسی است علاوه براینکه با این شیوه عمل ، شخصیتی که از صنعت بیمه به جامعه مخابره می شود شخصیتی اقتصادی و کاسب کار به جای شخصیتی اطمینان بخش و همراه خواهد بود.

در این راستا ذکر چند نکته ضروری است:

الف- در این نوشتار نگارنده قصد ندارد ، ارزشی،  به مسئله نگاه کند بلکه به عنوان یک ناظر بیرونی به جامعه ای نگاه می کند که دارای مذهبی شیعه هستند و امام حسین (ع) در میان نزدیک به صد درصد این جامعه الگو و مظهر رشادت و مردانگی و فراتر از یک رهبر دینی است.
جایگاه این امام شیعه در ایران چنان والاست که از توان توصی قلم خارج است و تنها باید در دهه عاشورا و اربعین سری به خیابان ها و تکایا و حسینه ها زد.

عشق به حسین در ایران به گونه ای است که حتی  اقلیت های دینی در ایام عاشور اقدام به دادن نذری می کنند.  در چنین جامعه ای یک رفتار عاقلانه برای یک بنگاه اقتصادی رفتن به سمت انجام مسئولیت های اجتماعی است تا در سایه چنین حرکتی ارزش های برند خود را توسعه بخشد.

بسیاری از بنگاه های اقتصادی در این راستا هزینه می کنند تا نام خود را به عنوان نهادی که در راستای احساسات قلبی جامعه حرکت می کنند نزد مردم تبلیغ کنند. بدیهی است اگر شرکتی از چنین درکی برخوردار نباشد و با استفاده از روش هایی که به شدت با روحیه ایثارگری در مقابل امامشان در تضاد باشد تبعا هزینه های تضعیف برند زیادی را متحمل خواهد شد.

2- در کسب و کار امروز جهان در هر صنفی مقوله ای به نام «باور {کردن} مشتری» مطرح است. باور مشتری از یک جهت بدان معنا است که بنگاه قصد استفاده ابزاری از مفاهیم و نیازهای مشتری را ندارد بلکه مشتری را چندان باور دارد که پاسخ به نیازهای وی را رسالت خود می داند چرا که مشتری ولی نعمت اوست و اگر مشتری نباشد او حتی یک روز هم زنده نخواهد ماند و اساسا دلیلی برای بودن ندارد.
در نتیجه با داشتن باوری کاملا صادقانه به مقوله «باور مشتری» در واقع تداوم حیات خود را تضمین می کند و با درک درست و صحیح و صادقانه نیاز مشتری سعی می کند بهترین خدمت را به وی ارائه دهد.
 حال اگر بیمه ایران واقعا مشتری خود را باور دارد چگونه می تواند در جامعه ای که همه برای امام حسین از جان و مال خود ایثار می کنند و در قیامها و مجاهدت های خود آن حضرت را الگو قرار می دهند و از وی یاری می جویند موضوع کسب درآمد را در دستور کار قرار دهد.
اگر چنین اقدام ناسنجیده ای را مرتکب شده در واقع ریسک های سازمان خود را افزایش و نشان داده است که چندان مشتریان خود را باور ندارد. طبیعی است در پیش گرفتن چنین مسیر سودجویانه ای تصویر کاملا نامطلوبی را پیش چشم جامعه مشتریان بالفعل و بالقوه ایجاد کرده و به مقوله وفاداری مشتری به شدت صدمه وارد کرده است.

3-  روش صحیح چیست؟ انتخاب روشی که شرکت بیمه ایران و یا هر شرکت بیمه ای دیگری بتواند در کنار انجام مسئولیت های اجتماعی خود(شامل مسئولیت دینی، عرفی و اجتماعی) هزینه های پیش بینی نشده زیادی را به شرکت وارد نکند کار سختی نیست. ابتدا حق بیمه حداقلی به گونه ای که پوشش ریسک های احتمالی را پاسخ دهد تعیین و از بیمه گذار اخذ شود. بعد از اینکه دوره قرارداد تمام شد. و زائران به خانه برگشتند. بیمه گر خسارت هایی اگر وارد شده را پرداخت کند و باقی حق بیمه دریافتی(سود) را در دو قالب صرف کند: یا ذخیره کند برای سال بعد و در دوره بعدی حق بیمه کمتری از زائران دریافت کند یا اینکه مبلغ باقی مانده راصرف امور خیر و عام المنفعه کند.
 صنعت بیمه صندوق خاصی را به اسم صندوق تامین خسارات بدنی تنها به همین منظور راه انداخته است. همچنین بسیاری از افراد که در تصادفات مرتکب قتل غیر عمد شده هستند اما به دلیل عدم استطاعت مالی در زندان به سر می برند شرکت می تواند مستقلا یا با همکاری نهادهای مرتبط در این مسیر هزینه کند و بدیهی است اتخاذ  چنین روشی علاوه بر اینکه حرکت ارزشمند از بعد انسانی و اجتماعی است به ارتقا برند سازمان کمک شایانی می کند.

4- به نظر می رسد مسئولین و سهامدارن بیمه ایران  ضروری است کسانی را که چنین تصمیم ناصوابی را اتخاذ کرده و از محلی که می بایست در راستای  ایفای مسئولیت های اجتماعی حرکت شود استفاده اقتصادی کرده اند را توبیخ کند چرا که این افراد نشان داده اند منافع سازمان را به درستی نمی شناسند و باعث شده اند که اعتبار سازمان به شدت صدمه ببیند ضمن اینکه در بلند مدت زیان اقتصادی این کاهش اعتبار کم نیست. به هر حال مسئولیت عقد این قرارداد به عهده افرادی است که باید پاسخگو باشند و سهامداران بیمه ایران اگر مسئولانه به آینده یک سازمان نگاه می کنند باید این مسئله را جدی بگیرند. نباید تردید کرد در اقتصاد و نهادی که ارتکاب اشتباه کم اهمیت تلقی شود باید منتظر تشدید وخامت اوضاع سازمان و اقتصاد باشیم

5- نکته آخر پاسخ به این سوال است که چطور می شود که یک سازمان (که دولتی هم هست) تا این حد غیر مسئولانه رفتار می کند که بخواهد از محل اعزام زائران حسینی سود شناسایی کند. پاسخ به این سوال را به خواننده واگذار می کنیم.
 

 

لینک کوتاهلینک کپی شد!
اخبار مرتبط
ارسال نظر

8  ×    =  24