آناهیتا نیکوکار دختر 26 ساله ایرانی که خلبان شد! عکس

آناهیتا نیکوکار دختر 26 ساله ایست که علاقه اش به خلبانی او را به ادامه تحصیل در این رشته کشاند و حالا یک کمک خلبان است.

آناهیتا نیکوکار کمک خلبان جوان کشورمان

وقتی آموزش را شروع کردی تا اولین باری که به‌عنوان کمک خلبان پرواز کردی چقدر زمان برد؟

دو سال طول کشید، البته برای افزایش آمادگی‌ام در هر زمینه در کلاس‌های متنوعی شرکت کردم، روزهای زیادی بود که استادم ساعت‌ها مرا دور محوطه‌ای می‌دواند تا آمادگی بدنی‌ام را بالا ببرد؛ اما مهم‌ترین نکته هم این بود که دولت بخوبی از من
حمایت کرد.
 

در حال حاضر چند خانم خلبان در کشور فعالیت می‌کنند؟

من 8 نفر آنها را می‌شناسم. شاید در این مدت تعداد آنها بیشتر هم شده باشد اما من اطلاعی ندارم. در واقع ما 8 خلبان خانم هستیم که بیشترین میزان فعالیت را داریم و در ایرلاین‌های مختلف مشغول به کار هستیم.
 

الان کمک خلبان هستی تا بخواهی خلبان شوی چقدر راه در پیش‌ داری؟

5 سال سابقه‌ کاری احتیاج است که بستگی به میزان فعالیت و آمادگی ذهنمان دارد که چقدر مطالب را می‌توانیم درک کنیم. چون یک خلبان همیشه باید اطلاعاتش به روز باشد و دوره‌های آموزشی با هواپیماهای مختلف را بگذراند. یک خلبان باید بتواند با هواپیماهای‌ ام دی، ایرباس، بویینگ و… پرواز کند. البته فعلاً من فقط با هواپیما‌ی ام دی و ایرباس می‌توانم پرواز کنم. اگر باهوش باشید و شخصی که به‌عنوان استاد کنار شما هست از شما راضی باشد، خیلی زودتر از این مدت هم می‌توانید خلبان شوید؛ البته در حال حاضر یک خلبان خانم داریم که توانسته به سمت استاد خلبانی دست پیدا کند.
 

در هفته چند مرتبه پرواز داری؟

من هفته‌ای یک یا دوبار پرواز می‌کنم که آن هم بستگی به درخواست ایرلاین دارد؛ در واقع با ایرلاین‌های مختلف همکاری می‌کنم تا سابقه کاری‌ام بیشتر شود.
 

فکر می‌کنی چرا خانم‌ها هیچ وقت به سمت خلبانی نمی‌روند؟

یکی از دلایل آن هزینه‌های بالای آموزش است و البته نکته مهم‌تر اینکه برای خلبان شدن تحقیق نمی‌کنند و گمان می‌کنند در این رشته به موفقیت نمی‌رسند. آموزش و یادگیری در این رشته پایانی ندارد و از آغاز تا بازنشستگی آموزش همچنان ادامه دارد.
 

برای شروع آموزش خلبانی چقدر باید هزینه کرد؟

آن سالی که من شروع کردم 110 میلیون تومان بود، اما امروز هزینه‌ها بسیار سنگین‌تر شده است.
 

یک سری تصورات عامیانه در مورد سلامتی خلبان‌ها و اینکه اصلاً نباید دندان خرابی داشته باشند وجود دارد، اینها تا چه اندازه به حقیقت نزدیک است؟

متقاضیان این رشته از طریق تست مدیکال سلامتشان چک می‌شود و نباید بیماری مزمنی داشته باشند. اما اینکه دندان‌های خراب اصلاً نباید داشته باشند تنها مختص هواپیماهای جنگنده است، 2 تا 3 دندان خراب مانعی برای آموزش و پرواز نیست. البته یک خلبان باید بدن آماده‌ای داشته باشد و به اصطلاح خودش را روی فرم نگه دارد؛ حتی خلبان‌ها لازم است کمی هم آموزش ورزش‌های رزمی ببینند.
 

برسیم به اولین مرتبه‌ای که شما پشت فرمان نشستی و خواستی که پرواز را شروع کنی، اولین پرواز چه حسی داشت؟

حس غرور داشتم و این غرور به من لذتی می‌داد که دوست داشتم همیشه آن را تجربه کنم. آنقدر که تصمیم گرفتم برای پرواز با همه هواپیماها آموزش ببینم. اولین باری که قرار بود در پروازی باشم که تعداد زیادی مسافر داشت خیلی استرس داشتم اما استادم به من روحیه می‌داد و می‌گفت من بهترین‌ پروازها را با تو تجربه کردم. در اولین پرواز با مسافر به کیش رفتیم؛ وقتی روی زمین فرود آمدیم به خودم گفتم «دمت گرم آناهیتا!»
 

واکنش مردم چه بود وقتی که متوجه شدند کمک خلبان یک خانم است؟

اولین باری که به‌عنوان کمک خلبان برای پرواز آماده می‌شدم، استادم دوست داشت که من انونس کنم، گفت که همیشه ما خودمان را معرفی می‌کنیم این سری کمک خلبان خودش را معرفی کند. من خودم را معرفی کردم. صدای مردم را می‌شنیدم که بلندبلند می‌گفتند یاخدا، یاابوالفضل، خلبان ما خانم هست. بعد می‌گفتند خدا را شکر در آسمان ماشین نیست تا این خانم پارک دوبل انجام دهد؛ اما خب خانم‌ها خیلی استقبال می‌کردند؛ البته این رفتارها عزم مرا برای ادامه فعالیتم لحظه‌ای خدشه‌دار نکرد.

رؤیای پرواز از کودکی با ماست؛ آن قدیم تر‌ها دست هایمان را از هم باز می‌کردیم و در حیاط کوچک خانه برای خودمان اوج می‌گرفتیم، اما این روزها خبری از حیاط و اوج گرفتن‌های مشتاقانه نیست و در نهایت اگر رؤیایی هم باشد آن را با بازی‌های کامپیوتری محقق می‌کنیم. البته هستند کسانی که به همین راحتی‌ها هم دست از رؤیاهایشان نمی‌کشند؛ پاشنه‌های کفش هایشان را بالا می‌کشند و پا در راهی دشوار برای آموزش حقیقی پرواز می‌گذارند. در کشور ما دو راه برای تحقق رؤیای پرواز وجود دارد؛ انتخاب رشته هوانوردی در دانشگاه هوایی ارتش یا گذراندن دوره‌های لازم در آموزشگاه و گرفتن مدارک مورد نیاز خلبانی؛ البته اگر خانم باشید رسیدن به این رؤیا دشوارتر است؛ زیرا در دانشگاه‌های ایران هنوز خانم‌ها نمی‌توانند رشته هوانوردی را انتخاب کنند و تنها راه فراگیری این حرفه در آموزشگاه است.

راهی گران که برای به پایان رساندن آن باید حداقل 110 میلیون تومان پول نقد در جیب داشته باشند. هم‌اکنون در شهرهای شیراز، تهران، تبریز، اهواز و مشهد مراکزی برای آموزش خلبانی به دختران وجود دارد، اما هزینه‌های سنگین این آموزش باعث می‌شود دخترها از این رؤیا هم چشم بپوشند.  

منبع: برنا

لینک کوتاهلینک کپی شد!
اخبار مرتبط
ارسال نظر

10  ×  1  =