چرا در ایران شرکت های بیمه خسارت بلایای طبیعی را جبران نمی کنند؟/ محسن قره خانی

ایران یکی از بلاخیزترین کشورهای جهان است . هرسال شاهد زلزله هایی با بزرگی بیش از شش ریشتر هستیم .تقریباً هرسال در ایران سیل های متعددی در استان های شمالی و جنوبی در فصل بهار رخ می دهد.

این حوادث علاوه بر تلفات انسانی خسارت های هنگفتی را بر دوش مردم و دولت به جا می گذارد.

اما چرا شرکت های بیمه ای این خسارت را جبران نمی کنند؟

به طور نمونه در زلزله کرمانشاه ، طبق آمارهای رسمی 18.000 منزل مسکونی به طور کامل تخریب شده و به 50.000 واحد مسکونی خسارت جدی وارد شده است . با در نظر گرفتن خسارت هایی که به بخش صنعت و زیر ساخت های دولتی نظیر جاده ها ، خطوط انتقال و … وارد شده ، جمع خسارت وارده بالغ بر هزاران میلیارد است .

چرا کل صنعت بیمه ایران در زلزله کرمانشاه تنها مبلغ 159 میلیارد تومان می پردازد؟

درهمه حوادث ،خسارت ها را به دو دسته تقسیم می کنند؛ دسته اول خسارت بیمه ای و دسته دوم خسارت اقتصادی .

خسارت بیمه ای، یعنی کل مبلغ خسارتی که تحت پوشش شرکت های بیمه بوده و ارزیابی و پرداخت شده است .

خسارت اقتصادی، یعنی کل خسارت مالی و خرابی هایی که به مردم وارد شده که شامل کلیه خسارتهای فیزیکی ، جراحت و عدم النفع می شود.

اکثراً حوادث طبیعی در سایر کشورها، توسط شرکت های بیمه جبران می شود و معمولاً شرکت های بیمه ای با دشواری مواجه و حتی برخی موارد ورشکسته می شوند، لیکن در ایران معمولاً  در حوادث طبیعی شرکت های بیمه دچار ورشکستگی نمی شوند و جبران قابل توجهی هم انجام نمی دهند.

در کشورهای صنعتی، نسبت خسارت بیمه ای به خسارت اقتصادی گاهی از نیم فراتر می رود، اما در برخی کشورهای کمتر توسعه یافته این عدد نزدیک به 10% است .

به طور مثال در حادثه سیل سال 2017 کشور پرو مبلغ خسارت بیمه ای 380 میلیون دلار  و کل خسارت اقتصادی 3100 میلیون دلار بود ه است .(نزدیک به 12%)

سوال اینجاست که چرا در این کشورها، شرکت های بیمه  خسارت  بلایای طبیعی را به طور کامل جبران نمی کنند؟

دلایل زیادی را می توان برای پاسخ به پرسش فوق برشمرد که در ذیل به مهمترین  آنها اشاره می شود :

1-ضریب نفوذ پایین: ضریب نفوذ بیمه در ایران خیلی کم است ( تقریباً2%) که با میانگین جهانی اختلاف زیادی دارد .

این بدان معناست که مردم در ایران کمتر بیمه می خرند و سرمایه های بیمه نشده در بخش مسکونی و حتی صنعتی بسیار زیاد است . متاسفانه مردم به حمایت های دولتی امید بسته اند و درمورد تهیه بیمه نامه برای اموال خود اقدام کافی نمی کنند.

2- کم بیمه گی : در دهه گذشته با افزایش شدید قیمت ارز وبه تبع آن قیمت آهن و مصالح ساختمانی ، ارزش بیمه ای دارایی ها نیز افزایش یافته است ؛ لیکن این افزایش قیمت ، در سرمایه بیمه نامه ها به طور کامل منعکس نشده و در هنگام بروز حادثه شرکت های بیمه با اعمال قاعده نسبی ، مبلغ خسارت کمتری نسبت به خسارت اقتصادی می پردازند.

3- پوشش ناکافی:اکثراً با این ضریب نفوذ پایین ، اگر اموال بیمه شده باشد، معمولاً در برابر خطرات اصلی بیمه شده و پوشش خطرات تبعی آتش سوزی و عدم النفع به طور کامل خریداری نشده است .به طور نمونه در بیمه آتش سوزی، پوشش سیل خطر تبعی است که ممکن است خریداری نشده باشد و یا پوشش ضایعات ناشی از آب برف و باران و یا ریزش سقف ناشی از سنگینی برف پوشش هایی هستند که معمولاً خریداری نمی شوند و در هنگام حادثه منجر به عدم پرداخت کامل خسارت می شود و زمنیه نارضایتی بیمه گذار را فراهم می کند.

4- دانش فنی ناکافی صنعت بیمه در نقطه تماس با مشتری:عدم آگاهی و شناخت ناکافی در خصوص ماهیت بیمه ، مزایا و قو انین بیمه ای

 

همه این عوامل در صنعت بیمه و سایر عوامل محیطی وقتی با هم تلاقی می کنند ، منجر به این میشود که صنعت بیمه خسارت بلایای طبیعی را به طور کامل جبران نکند ، البته باید توجه داشت که جلوگیری از حوادث توسط زیر ساخت ها ، امداد و نجات وظیفه دولت است .لیکن پرداخت خسارت به همه حادثه دیدگان وظیفه دولت نیست و معمولاًحمایت های دولتی بسیار با مبلغ خسارت واقعی فاصله دارد.

دکتر محسن قره خانی / معاونت توسعه بازار و فروش بیمه رازی و دبیر کارگروه اتکائی سندیکای بیمه گران

لینک کوتاهلینک کپی شد!
اخبار مرتبط
ارسال نظر

4  ×    =  12