احترام به دموکراسی و مسوولیتهای سنگین کریمی

انتخابات سندیکا برگزار شد و اهالی بیمه محمد کریمی را به عنوان ششمین دبیر کل سندیکا برگزیدند.

کریمی از امروز دبیر کل سندیکاست و طبعا تمامی اعضای سندیکا باید در پیشبرد اهداف سندیکا حامی کریمی باشند.

طبیعی است که بخش اقلیت که کاندیدای آنها از صندوق آرا خارج نشد موافق کریمی نباشند اما از امروز یک کلیت واحد به نام سندیکا باید برای همه اهمیت داشته باشد و برای کارایی هر چه بهتر آن باید حامی دبیر جدید بود.

اختلاف نظرها البته می تواند تا جایی که به تخریب نینجامد موثر و زمینه بهبود باشد اما یادمان باشد همه تلاش اعضای سندیکا برای انتخاب بهتر برای این تشکل صنفی بیمه ای بوده است.

در همین راستا  رفتار حرفه ای حجاریان را نیز باید ستود که بعد از انتخاب کریمی به عنوان رئیس سندیکا به وی تبریک گفت. روی دیگر تبریک وی احترام به انتخاب اکثریت سندیکاست.

طبیعی است حجاریان و حامیان وی تا امروز تمام تلاش خود را کردند که نام وی از صندوق خارج شود اما ذات دموکراسی بر اکثریت است که این بار با نام کریمی عجین شد.

اکنون طیف اقلیت دو سال وقت دارند تا با تقویت دیدگاه ها  و مواضع خود برای انتخابات بعدی برنامه ریزی کنند؛ اما این تلاش ها نباید با تخریب طرف مقابل همراه باشد.

 مسئولیت سخت کریمی

شهد شیرین انتخاب اصولا نباید باعث  شود تا کریمی سنگینی مسئولیت را  فراموش کند.

سندیکای بیمه گران به عنوان موثرترین تشکل بیمه ای که در قانون نیز برای آن وظایفی تعریف شده باید بتواند جایگاه واقعی خود را بازیابد. این مهم تنها مشروط به تحقق  روح سندیکایی این تشکل است و روح سندیکایی زمانی قوام می یابد که شرکت های بیمه بتوانند منافع مشترک خودشان را به درستی تشخیص دهند و به تحقق این منافع باور داشته باشند.

اگر این اتفاق رخ دهد کسب و کار بیمه ای در ایران بیمه خواهد شد چرا که تحقق منافع مشترک همه شرکت های بیمه در سه  اصل نهفته است رضایت بیمه گذار، ثبات بازار و بازار رقابتی سالم.

شرکت های بیمه راه های لازم را باید پیدا کنند که سه اصل مورد نظر را محقق کنند. در این راه شاید مسئولیت اصلی کریمی بیشتر روی این اصل مهم باشد که بتواند اعتقاد و باور  اعضای سندیکا به رفتارهای سندیکایی و تاکید بر پایبندی به منافع مشترک را تقویت کند تا الان این اعتقاد چندان محکم نبود.

کار مهم دیگر کریمی تقویت فرایند پژوهش در سندیکاست. برخی ایجاد کارگروه های مختلف را با ایجاد یک مرکزپژوهش اشتباه می گیرند اما تک تک اعضای کارگروه های در شرکت متبوع خود مشغله و مسئولیت دارند و وقت چندانی برای تحقیق نمی ماند. مرکز پژوهش سندیکا باید درباره روندهای بازار تحقیق کند و نظر داشته باشد. شاید برخی به پژوهشکده بیمه نظر کنند اما تفاوت این مرکز آن است که برآمده از نیازهای کسب و کار بیمه ای است در حالی که پژوهشکده بیمه بازوی مطالعاتی نهاد ناظر است و ارتباط مستقیمی با کسب و کار بیمه ای ندارد. ضعف پژوهشی سندیکا باعث می شود تا فعالان بیمه نسبت به بسیاری از قوانین و مقررات جدید نظر کارشناسی قوی نداشته باشند یا کمتر قادرند مقرره ای را به بیمه مرکزی پیشنهاد کنند حتی کمتر می توانند گره های کور و راه حل باز کردن آن را در صنعت بیمه پیدا کنند. مرکز پژوهشی سندیکا چون برامده از نیاز فعالان بیمه ای است طبعا قادر به شناخت بهتر این گره هاست و می تواند مکمل مناسبی برای پژوهشکده باشد.