ذخایر فنی در شرکت‌های بیمه و راه‌های اجتناب از کسری آن/ حمید دیانت پی

براى سرمایه‌گذارى ذخایر فنى شرکت‌هاى بیمه اصولى باید رعایت شود که هم حافظ منافع بیمه‌گذاران باشد و هم در مسیر توسعه اقتصاد ملى کشور به‌کار افتد.

 

ذخایر فنى متعلق به بیمه‌گذاران است و حجم عظیمى را تشکیل مى‌دهد. در برخى کشورها میزان ذخایر شرکت‌هاى بیمه به‌ویژه ذخایر شرکت‌هاى بیمه عمر از بانک‌ها بیشتر است، به‌همین سبب دولت بر این ذخایر نظارت و کنترل دارد. چون اگر در مسیر صحیح سرمایه‌گذارى هدایت نشود ممکن است ازفعالیت‌هاى مخرب اقتصادى نظیر دلالى و بورس‌بازى سر در بیاورد که هم منافع بیمه‌گذاران به‌خطر مى‌افتد و هم اقتصاد ملى را با مشکل مواجه مى‌سازد.

براى سرمایه‌گذارى ذخایر فنى شرکت‌هاى بیمه اصولى باید رعایت شود که هم حافظ منافع بیمه‌گذاران باشد و هم در مسیر توسعه اقتصاد ملى کشور به‌کار افتد. شایان ذکر است که تعهد بیمه‌گر به‌موجب اصل غرامت رفع وضعیت نامتعادل مالى است که بر اثر تحقق خطر براى بیمه‌گذار پیش آمده است. بنابراین با گذشت زمان و با تأثیر تورم، تعهد بیمه‌گر افزایش مى‌یابد، لذا بیمه‌گر باید ذخایر فنى خود را به‌کار اندازد تا بتواند پاسخگوى افزایش خسارت به‌دلیل تأخیر ایفاء تعهد باشد.

به‌طور کلى در تدوین مقررات مربوط به سرمایه‌گذارى ذخایر فنى، به این اصل که ذخایر فنى باید در مجراى صحیح و مطمئن و در جهت هدف‌هاى اقتصاد ملى توجه ویژه گردد. سرمایه‌گذارى در رشته‌هاى پرسود ولى خطرناک نظیر دلالى و بورس‌بازى نه به صلاح بیمه‌گر است و نه به صلاح بیمه‌گذار. به همین دلیل قوانین و مقرراتى براى سرمایه‌گذارى ذخایر فنى نیز در کشورها وجود دارد.

 

داده کاوی
فن آوری داده کاوی، شرکت های بیمه را برای گرفتن تصمیمات بسیار مهم در حوزه کسب و کار کمک می کند. صنعت بیمه در درجه اول وابسته به مشتری و به عبارت دیگر مشتری بنیان است. یکی از سیاست های اساسی هر شرکت بیمه ای مدیریت موثر داده های مشتریان است. با کمک فن آوری داده کاوی، داده های مشتری به طور موثر به کار گرفته می شود. داده کاوی به متخصصان بازار در امر تصمیم گیری کمک می کند. شرکت های فعال در صنعت بیمه اطلاعات بسیار زیادی از مشتریان خود جمع آوری می کنند.

با در نظر گرفتن مقررات و قوانین مربوط به حفظ و نگهداری اطلاعات، استخراج این اطلاعات از بانک های اطلاعاتی مستلزم صرف وقت زیادی است. در این وضعیت ، جهت دسترسی سریع و ساده به داده ها، داده کاوی ابزاری ارزشمند برای شرکت ها محسوب می شود. منظور از داده کاوی، دانش استخراج یا کاویدن داده ها از حجم انبوهی از اطلاعات است. هدف نهایی داده کاوی که به دانش کشف داده ها نیز معروف است، شناخت الگوی نهفته در دل داده ها است ( هان و همکاران ، 2006).

 

مراحل این کاوش عبارت است از:
1. انتخاب : انتخاب اطلاعات مربوط به کار تجزیه و تحلیل از پایگاه داده.
2. پیش پردازش : حذف داده ناسازگار و پرت افتاده ، ترکیب منابع داده های مختلف.
3. انتقال : تغییر شکل داده ها به قالب مناسب برای انجام داده کاوی.
4. داده کاوی : انتخاب یک الگوریتم داده کاوی مناسب منطبق بر الگوی موجود در داده ها ؛ استخراج الگوهای داده.
5. تفسیر/ ارزیابی : تفسیر الگوها به دانش با از بین بردن الگوهای زائد و نامرتبط. ترجمه الگوهای مفید به بیانی قابل فهم برای افراد.

 

نقش داده کاوی در صنعت بیمه
داده کاوی یک تکنولوژی جدید و قدرتمند است که با پتانسیل بسیار بالای خود به یاری شرکت های بیمه آمده است. ازآنجا که در صنعت بیمه با حجم زیادی از اطلاعات (داده های جمع آوری شده در رابطه با رفتار مشتریان و مشتریان بالقوه) سر و کار داریم؛ داده کاوی با تمرکز بر روی مهمترین اطلاعات از میان انبوه اطلاعات کمک شایانی به تحلیل گران شرکت های بیمه می کند. در حقیقت، داده کاوی با پیش بینی خسارت های تقلبی و پوشش های درمانی واهی و همچنین با پیش بینی نیازهای مشتریان کمک فراوانی به صنعت بیمه می کند. اگرچه داده کاوی بصورت گسترده در صنعت بیمه بکاربرده می شود؛ اما تنها شرکت هایی از مزایای رقابتی آن بهره مند می شوند که داده کاوی را بدرستی اجرا کنند (اومام هسواری و همکاران ، 2014). برخی از عرصه‌های صنعت بیمه که داده کاوی را می توان در آن بکاربرد عبارتند از :

 

 شناسایی فاکتورهای ریسک برای پیش بینی میزان سود و خسارت
 تحلیل سطح مشتری
 تحلیل فروش و بازاریابی
 گسترش محصولات و خدمات جدید
 بیمه اتکایی
 تحلیل مالی
 محاسبه ذخایر فنی شرکت‌های بیمه‌ای
 کشف تخلف

 

امروزه بیمه به صورت عمومی به دو بخش بیمه های زندگی و غیرزندگی تقسیم می شود. شرکت های بیمه ای نقشی حیاتی در برآورده کردن نیازهای بیمه ای مشتریان در زمانی مقرون بصرفه دارند." بیمه ، انتقال خطر از فرد یا موجودیتی به دیگری در مقابل پرداخت وجه آن است. شرط اصلی در این زمینه احتمالی بودن بروز خسارت است." افزایش علاقه مندی نسبت به بیمه در میان مردم ، محصولات نوآورانه و کانال های توزیع در گرو رشد صنعت بیمه است. انواع رشته های بیمه ای مانند بیمه عمر ، بیمه اموال ، بیمه درمانی ، بیمه خودرو و بیمه های دیگر ( مسافرین ، مسئولیت ، بیمه های اعتباری) از روش داده کاوی بسته به نیاز خود استفاده می نمایند. امروزه صنعت بیمه می تواند اطلاعات ارزشمندی را کسب کند و در این راستا بیمه نامه های سودمندی به جامعه مشتریان عرضه خواهد کرد ( اومام هسواری و همکاران ، 2014)

 

نتیجه‌گیری
با توجه به اینکه دستورالعمل مدونی در خصوص محاسبه واقعی برخی از ذخایر مانند ذخیره خسارت‌های معوق در شرکت‌های بیمه‌گر وجود نداشته و بیشتر به تناسب شرایط و یا سلایق مدیران برآورد شده و در ستون سمت چپ ترازنامه (یعنی در ستون بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام ) در صورت‌های مالی شرکت‌های بیمه‌گر درج و شناسایی می‌شود و از آنجا که میزان ریالی این‌گونه ذخایر به صورت دستی محاسبه و بر مبنای تعداد پرونده‌های خسارتی موجود در شعب اجرایی برآورد می‌شود و کاهش میزان ریالی آن اثر مالی مستقیم بر افزایش سود مندرج در صورت‌های مالی شرکت‌های بیمه گر دارد، دور از ذهن نیست که دستکاری در میزان ذخایر خسارت معوق فراهم شده و موجب ابراز سود کلان واهی در صورت‌های مالی شود. معمولا میزان و مقدار ریالی این نوع ذخیره مورد ایراد حسابرس قانونی یا نهادهای نظارتی واقع می‌شود. از این رو با توجه به سرعت فوق‌العاده سریع اطلاعات و همچنین کاهش زمان پاسخگویی مناسب به درخواست‌های بیمه‌گذاران توسط مراجع ذیصلاح و شرکت‌های بیمه‌گر و بکارگیری روش‌های کارآمد داده‌کاوی در محاسبه ذخایر فنی، امکان تعیین دقیق ذخایر موصوفه امری گریز ناپذیر خواهد بود که این مهم نیز نظارت دقیق و کنترل مستمر نهادهای نظارتی را می‌طلبد.

منبع: آیین

لینک کوتاهلینک کپی شد!
اخبار مرتبط
ارسال نظر

5  ×    =  10