مصوبه شورای عالی بیمه با ماهیت بیمه های عمر سازگار نیست / تعیین نرخ سود فنی دوساله با کدام توجیه؟

ابهامات مصوبه اخیر شورای عالی بیمه بررسی شد؛

بدون شک این طریقه نرخ دهی برای بیمه های عمر که یک امر بلند مدت محسوب می شود و نیارمند اعتماد سازی برای بیمه گذاران است پاسخگو نخواهد بود چرا که یکی از ویژگی ها ی بیمه های عمر تعهد و برنامه ریزی بلند مدت است ./آنچه که بیش از هر چیزی تصمیم اخیر شواری عالی بیمه را دچار ابهام می کند ،تعیین نرخ بصورت دوساله است که می تواند تاثیر زیادی بر کاهش جذابیت بخش سرمایه گذاری بیمه های عمر داشته باشد.

به گزارش ریسک نیوز،شورایعالی بیمه درجلسه مورخ ۱۳۹۵/۰۵/۰۳ حداکثر نرخ سود فنی بیمه های زندگی و مستمری و مدت آن را مورد بازنگری قرار داد.

در این جلسه، شورایعالی بیمه حداکثرنرخ سود فنی در بیمه های زندگی و مستمری با مدت حداکثردو سال 16 در صد تعیین کرد.

شورایعالی بیمه حداکثر نرخ سود فنی در بیمه های زندگی و مستمری با مدت بیش از چهار سال را 16 در صد برای دوسال اول،  13 درصد برای دو سال دوم و 10  درصد برای مازاد بر چهار سال اعلام کرد.

بر اساس این گزارش با توجه به کاهش سود بانکی ، کاهش نرخ سود فنی بیمه های عمر مسلما قابل انتظار بود اما آنچه که در تصمیم شورای عالی بیمه قابل تامل به نظر می رسد تغییر ساختار و فرمت و البته تعرف بازه های زمانی سه ساله در تعیین نرخ بهره فنی بیمه های زندگی و مستمری است.

همانطور که اذعان گردید کاهش نرخ سود سود فنی بیمه های زندگی با توجه به شرایط اقتصاد کلان کاملا قابل پیش بینی بود در این راستا بیمه ایران نیز پیشنهاداتی را در این خصوص به سندیکا و بیمه مرکزی ارسال کرده اما ظاهرا تاثیری در تصمیم گیری شواری عالی بیمه نداشته است علاوه براینکه در سندیکا نیز جلسات مشورتی در این زمینه برگزار شده اما برخی کارشناسان و مدیران بیمه های عمر شرکتهای بیمه این انتقاد را وارد می دانند که مکانیزم اخذ نظر از  بیمه گران نا مشخص و محدود بوده  چرا که جلساتی در این راستا در  سندیکا برگزار شد اما پس از ان گفته می شود جلسات مزبور به صورت کمیته ای و محدود تشکیل شده است.

آنچه که بیش از هر چیزی تصمیم اخیر شواری عالی بیمه را دچار ابهام می کند ،تعیین نرخ بصورت دوساله است که می تواند تاثیر زیادی بر کاهش جذابیت بخش سرمایه گذاری بیمه های عمر داشته باشد.

 زیرا به نظر می رسد این تغییر نرخ در آینده نیز همواره  ادامه داشته باشد و این یعنی عدم امکان تعهدات بلند مدت و به تبع عدم امکان انجام سرمایه گذاری مناسب ، و از طرفی عدم جذابیت برای بیمه گذاران .

ابهام دیگری که از سوی بسیاری از کارشناسان مطرح می گردد این است که معلوم نیست این نرخها با کدام توجیه محاسبات فنی ومالی ارایه شده است ( 16 در صد برای دوسال اول،  13 درصد برای دو سال  دوم و 10درصد برای مازاد بر چهار سال )

 لازم بذکر است ، بدلیل طولانی بودن مدت بیمه نامه های عمر ، تاثیر نرخ سود فنی در مدت کمتر از 5 سال  ملموس نیست. همچنین  پلکانی بودن محاسبات ذهنی را بهم می ریزد  . قطعا اگر  شرایط  اقتصادی در کشور پایدار بود  تصمیم اینگونه  صحیح نبود لیکن  مجموعه ای از شرایط کلان اقتصادی  ، شورای عالی بیمه را به این تصمیم سوق داده است .
 

ابوالحسن صدریه کارشناس بیمه عمر در این خصوص معتقد است ، اگرچه کاهش نرخ قابل انتظار بود اما تعیین نرخ سود تضمینی برای دو سال قابل پیش بینی نبود بدون شک این طریقه نرخ دهی برای بیمه های عمر که یک امر بلند مدت محسوب می شود و نیارمند اعتماد سازی برای بیمه گذاران است پاسخگو نخواهد بود چرا که  یکی از ویژگی ها ی بیمه های عمر تعهد و یک برنامه ریزی بلند مدت است .

وی عنوان کرد: نرخ سود فنی در بیمه های زندگی و مستمری برای مازاد بر چهار سال  10 درصد در نظز گرفته شده که به اعتقاد من پر ریسک است چرا که اگر تصور کنیم اقتصاد ایران به جایی برسد که نرخ تورم تک رقمی شود در این صورت نرخ سود 10 درصد بسیار زیاد خواهد بود و می تواند در اینده چالش برانگیز باشد.

صدریه با بیان اینکه به نظر می رسد در این تصمیم گیری اهداف بلند مدت دیده نشده است، اذعان داشت:در شرایط فعلی که صنعت بیمه روی توسعه بیمه های عمر مستمری تاکید دارد اولین شرط در این نوع بیمه نامه در نظر گرفتن تعهدات بلند مدت است  پس به نظر می رسد این مصوبه حتی با آیین نامه های موجود نیز مطابقت ندارد.

وی در این خصوص افزود: زمانیکه شرکتی بیمه عمر اندوخته ساز ارایه می دهد و شخصی زود تر از پنج سال بیمه نامه را باز خرید کند ،اندوخته به طور کامل به فرد باز گردانده نمی شود ؛بنابراین ما تلاش می کنیم افراد تشویق شوند که بیمه نامه بلند مدت بخرند  پس نگاه باید بلند مدت باشد نه اینکه دو سال به دوسال نرخ اعلام کنیم بنابراین نگاه بلند مدتی که باید در بیمه نامه های عمر حاکم باشد در این مصوبه وجود ندارد.

این کارشناس بیمه های عمر اظهار داشت : حتی اگر می خواستند نرخ سود فنی بیمه های عمر با نرخ بهره بانکی و با نرخ تورم  هماهنگ باشد نرخ باید طوری تنظیم می شد که یک درصد بیشتر از نرخ تورم اعلام شده یا معادل با بهره بلند مدت بانکی باشد.

 

وی تصریح کرد:  به نظر بنده این فرمت اعلامی دو مشکل دارد اول اینکه تعیین نرخ دو ساله و چهار ساله با منظق و قوانین موجود هماهنگ نیست ضمن اینکه در ایین نامه 68 نیز این فرمت پیش بینی نشده است و منطقی این است که برای دوره پنج ساله اول نرخ تضمینی ارایه شود دیگر اینکه برای بلند مدت و تا زمانیکه بیمه نامه ادامه داشته باشد تعیین  نرخ 10 درصد (10 درصد برای مازاد بر چهار سال) پرریسک خواهد بود.

صدریه در ادامه عنوان کرد: انتظار داریم حداقل دوستان علت این تصمیم گیری را عنوان کنند تا ما توجیه شویم .

 

 

 

لینک کوتاهلینک کپی شد!
اخبار مرتبط
ارسال نظر

2  ×    =  10