صنعت بیمه ایران رکورد جابجایی مدیریتی را شکست / تغییر ماهانه بیش از یک مدیر عامل در سال ۹۵

به گزارش ریسک نیوز،اگر چه جابجایی های مدیریتی از اواسط سال گذشته شدت گرفت به طوریکه صنعت بیمه در سال 94 به طور متوسط هر هفتاد و سه روز یک تغییر در سطح مدیر عاملی را تجربه کرد ، مدیر عاملانی که همراه خود مدیران میانی جدیدی آوردند و مدیران سابق را کنار نهادند اما اوج این تغییرات در سال جدید ثبت شد چرا که از ابتدای سال جاری تا کنون که حدود هفت ماه می گذرد " هشت" تغییر و جایجایی مدیریتی رخ داده که البته این تعداد بدون احتساب مدیران میانی و اعضاء هیات مدیره است.

ثبت این تغییرات نشان می دهد ، میانگین هر ماه بیش از یک مدیرعامل برکنار شده  یا استعفاء داده است .

پس از تغییر مدیرعامل بیمه کوثر ، ایران ، حافظ ، تعاون ، ملت ، میهن و ارمان دامنه این جابجایی ها به بیمه سرمد نیز تسری یافت اگرچه که بنابر شنیده ها حتی تغییرات دیگری هم در راه است.

بر این اساس صنعت بیمه ایران با تغییر ماهانه بیش از یک مدیرعامل در سال 95 ، رکورد جابجایی های مدیریتی را شکست و ثابت کرد که ریسک مدیریتی در این بازار مالی به شدت افزایش یافته ، بازاری که خود پوشش دهنده ریسکهاست.

ثبت این رکورد برای صنعت بیمه ایران نشان دهنده زوایای چالش برانگیزی از حکایت مدیرعاملی برای بیمه گران است  ، حکاینی که ثابت می کند مدیران بیمه ای دائما در خطرند و حال این سوال ایجاد می شود که از مدیری که مدام جایگاه خود را درخطر می بیند چگونه می تواند انتظار کارایی داشت.

البته آنچه که اوضاع را وخیم تر می کند تغییرات مدیران میانی از سوی مدیرعامل جدید است که گاهی به کوچ یکباره آنان از شرکتی به شرکت دیگر می انجامد، امدو رفت هایی که در نهایت تحقق استراژی های بلند مدت سازمان متبوعه را بر اساس سند چشم انداز با چالش مواجه می کند.

تغییرات مدیریتی در سازمان ها نشان می دهد ، تغییرات مداوم، ریسک سازمان را بالا می برد چرا که ثبات مدیریت در یک صنعت به دلیل تثبیت استراتژی و راهبردها از ریسک های موجود می کاهد، اگر چه که ثبات مدیریت به معنای هدایت سازمان بدون تغییر نیست چرا که در بسیاری موارد حفظ یک مدیر پر ریسک ، هزینه های فراوانی را برای سازمان به دنبال دارد .

نگاهی به تغییرات در شرکتهای بیمه نشان می دهد ، اختلافات سهامداری یکی از دلایل تحولات مدیریتی بوده است و بعضا سهامداران عمده شرایط خود را به شرکت بیمه تحمیل کرده اند که عملا چندان ارتباطی به نحوه عملکرد مدیر نداشته است.

گفتنی است ، ریشه یابی تغییرات و یافتن علل عمده آن می تواند این آلارم را به نهاد ناظر بیمه ای و کارشناسان صنعت بدهد که در حل چالش های مدیریتی بیشتر باید بر چه شاخص هایی دقت نظر داشته باشند.

اختلافات سهامداری اگر چه که به نحوه عملکرد هیات مدیره و ساختار داخلی شرکتها مربوط می شود اما بدون تردید نگاه موشکافانه به این چالش ها از سوی نهاد ناظر از ان جهت ضرورت دارد که این مشکلات منجر به تبعاتی چون تغییرات مدیریتی نگردد چرا که این تغییرات مداوم در نهایت به پیکره صنعت بیمه ضربه می زند تا خود شرکت بیمه.

البته عوامل بیرونی مانند شرایط حاکمیتی نیز در بسیاری موارد اثر گذار است اما در نهایت حل این چالش نیازمند مطالعه و ارایه طرح و ایده های بلند مدت است همراه با تدوین آیین نامه ها و قوانینی که البته ضمانت اجرایی داشته باشند چرا که بسیاری بر این باورند که با وجود آیین نامه 40 و پس از آن آیین نامه 90 که نحوه احراز صلاحیت کارکنان کلیدی صنعت بیمه را مشخص می کند؛ اما همچنان شاهد انتصاب افراد غیر حرفه ای بخصوص در سطح هیات مدیره شرکتهای بیمه هستیم که آب را برای حرفه ای ها هم گل آلود کرده اند.

راهکار حل این چالش که در صورت تداوم  به تضییع حقوق بیمه گزاران ختم می شود پیاده سازی فرایند حاکمیت شرکتی است تا رابطه منطقی میان عملکرد هیات مدیره و هیات اجرایی از یک سو و خواسته ها وتوقعات سهامداران از سوی دیگر برقرار شود.

باید دید آیا صنعت بیمه ایران اراده ای برای حل این چالش بحران زا دارد یا خیر؟

در همین راستا می توانید لبنک زیر را مطالعه کنید: