چرا صنعت بیمه به حرفه ای ها نیاز دارد؟/هادی دستباز

مقاله زیر متن سخنرانی آقای هادی دستباز کارشناس صنعت بیمه است و زمانی که  مدیر روابط بین الملل بیمه مرکزی ایران بوده ایراد داشته است.

این متن در یازدهمین اجلاس اتحادیه بیمه ‏گران و بیمه‏ گران اتکائی آسیائی و آفریقائی‏ F.A.R   در سپتامبر سال۱۹۸۹ میلادی در شهر پیونگ یانگ کره شمالی به زبان انگلیسی ایراد گردیده است.

نظر به اینکه موضوع مقاله در بر گیرنده مسائل روز صنعت بیمه کشور می‏ باشد ریسک نیوز با هماهنگی ایشان اقدام به انتشار ان در دو بخش کرده است.

نکته قابل توجه در این سخنرانی که در آن زمان بسیار مورد توجه واقع شد و در زمره بهترین سخنرانی های این اجلاس قرار گرفت این است که مسایل مهمی چون حرفه ای گری در صنعت بیمه از زوایای مختلف مورد توجه قرارگرفته و در سیزده شاخص تقسیم بندی شده است.

مساله قابل تامل دیگر این است که مطالعه این متن نشان می دهد که پیش کسوتان صنعت بیمه ایران تا چه میزان بر حرفه ای گری تاکید داشتند و چقدر در اجلاس و گردهمایی های جهانی صاحب مقام بودند.

از سوی دیگر تسلط این کارشناسان پیش کسوت به زبان انگلیسی که امروزه متاسفانه حلقه مفقوده مدیران فعلی بیمه ای است نیز خودنمائی می کند.

همچنین نکته شاخص دیگر در این سخنرانی تاکید بر لزوم نواوری و استفاده از تکنولوژی است که سی و دو سال پیش برآن تاکید شده است و امروز هم همچنان بر نواوری و تکنولوژی در صنعت بیمه تاکید می گردد که نشان دهنده ان است که صنعت بیمه ایران به واسطه حضور کارشناسان فنی و متخصص در سه دهه گذشته تاکید بر علون و فنون نواورانه را در دستور کار داشته انچه که این روز ها تحت عنوان تحول دیجیتال مطرح می شود اما صنعت بیمه ایران در این روزها  اندر خم یک کوچه هم نیست.

این سخنرانی سی و سال پیش به زبان انگلیسی ایراد شده و متن زیر ترجمه آن است (بخش اول):

مقدمه

در بسیاری از کشورهای عضو فدراسیون بیمه‏ گران و بیمه‏ گران اتکائی آفریقا و آسیا، بیمه به دورانی نه چندان دور باز می‏گردد.بیمه در این بخش از کره خاک و تحت نفوذ و سلطه بیگانگان در نیمه دوم قرن نوزدهم و اوائل قرن بیستم پا گرفت.

صنعت بیمه در طی چند دهه فعالیت و توسعه خود در کشورهای آفریقا و آسیا تحت سلطه و نفوذ شرکتهای بیمه خارجی بوده است.اکثر شرکتهای بیمه در سالهای اولیه به دلیل مشکلات موجود،  در این بخش از منطقه جغرافیایی ، و  درآمد کم و غیر قابل توجه تمایل به آغاز فعالیت نداشتند.جدا از دورنمای تاریک اقتصادی منطقه و بدلیل کمبود نیروی انسانی متخصص، بیمه ‏گران اتکائی پوشش مورد نیاز شرکتهای بیمه محلی را بر اساس نرخ و شرایط مناسب و متعادل ارائه نمی‏ کردند. جنبش‏های آزادیخواهی و ملی به همراه توسعه و گسترش اقتصادی این کشورها در دهه‏ های اولیه قرن حاضر نیروهای اقتصادی را بر آن داشت تا برای استقلال اقتصادی و سیاسی به مبارزه برخیزند و همین مسئله باعث شد که در چند دهه گذشته وضعیت بازار بیمه در اغلب این کشورها دگرگون شود و مدیریت این شرکتها اغلب در دست متخصصان و کارشناسان حرفه‏ای قرار گیرد.

قبل از ورود به بحث، میخواهم بگویم که بیمه به عنوان یک صنعت عظیم، پیچیده و با عواملی که به سرعت در حال تغییر و تبدیل ‏اند زائیده تجارت و اقتصاد است که باید آنرا بعنوان یک حرفه و شغل قابل ارزش و یک تجارت جهانی تلقی کرد.

علیرغم این واقعیت که اغلب دولتهای منطقه طرحهائی برای حمایت و حراست از شرکتهای بیمه و بیمه اتکائی در کشورهای خود دارند، باید بگویم که ابداع و نوآوری و وجود محرک و الهامات لازم بهمراه سایر عوامل توسعه در صنعت بیمه که در کنار بازار سنتی قرار دارند اثر فوق العاده زیادی بر اقتصاد و صنعت بیمه خواهند داشت.

شرکتهای بیمه و بیمه اتکائی موفق که میخواهند به نیازهای بازار پاسخ مثبت دهند باید از توان و استعداد کارکنان خود حداکثر بهره‏برداری کنند زیرا اگر کارکنان رشد کرده، علوم و فنون جدید را فرا گیرند، ضمن توسعه و گسترش دانش و کارآئی خود می‏توانند به تولید شرکت و خدماتی را که ارائه میدهند و نسبت به بازده و تولید نحوه ارائه خدمات شرکت مسئولانه‏تر برخورد نمایند.

چنین کارشناسان فنی با این خصیصه‏ها بعنوان یک بیمه‏گر حرفه‏ای تلقی می‏گردد.واژه”; Professionalism “; در این متن به عنوان حرفه و شغل و آموزشهای پیش رفته بکار رفته است.فرهنگ لغت جدید گرولیر وبستر کلمه‏ Professionalism را چنین تعریف می‏کند، شخصیت، روحیه و روشهائی که براساس آن می‏توان بین یک شخص حرفه‏ای و یک انسان آماتور فرق گذاشت. با بررسی این تعریف در می‏یابیم که یک شخص حرفه‏ای باید دارای عقیده‏ای راسخ، موفقیتی شایان ذکر و راه و روشی قابل قبول باشد.معنا و مفهوم حرفه‏ای بودن یعنی چه؟حرفه‏ای بودن به معنا و مفهوم امروزی آن از انگلستان و در سالهای 1518 سرچشمه گرفته است.تنها چهار گروه از افراد و مشاغل حرفه‏ای بوسیله عامه شناسائی شده‏اند.این چهار گروه عبارت بودند از افسران، حقوقدانان، پزشکان و روحانیون(کشیش‏ها).

با نگاهی به گروههای اولیه در می‏ یابیم که(بیمه) یکی از گروههای حرفه‏ ای بود که در اواخر قرن نوزدهم میلادی در اروپا پای به عرصه حیات نهاد.تا آن زمان صنعت بیمه بعنوان یک حرفه و شغل شناخته نمی ‏شد.این چنین شناخت و آگاهی مدیون زحمات انستیتوی بیمه ‏گران لندن و سایر ارگانهای مشابه در سر تا سر گیتی است.

مبالغه نیست اگر ادعا کنم که بهترین متخصصان حرفه‏ ای و کارشناسان با ارزش بیمه و بیمه اتکائی کشورهای در حال توسعه از فارغ التحصیلان‏ .C.I.Iو یا سایر مؤسسات مشابه هستند.بگذارید به این مسئله از زاویه و دریچه ‏ای دیگر نگاه کنیم. چرا صنعت بیمه به حرفه‏ ای ها نیاز دارد؟مکان این افراد در صنعت بیمه کشورهای در حال توسعه کجا و چگونه است؟صنعت بیمه به افراد حرفه‏ ای برای یک مدیریت دینامیک و پر تحرک، تصمیم گیری سریع و قاطع، مثبت اندیشیدن و مثبت عمل کردن نیاز دارد، و آنوقت است که عملیات شرکتهای بیمه با یک چنین مدیریتی بطور قطع موفقیت آمیز بوده و آثار مترتب بر آن عبارت خواهد بود از سرعت عمل، نوآوری، تحرک و فرصت طلبی.

تولید یک شرکت بیمه چه می‏تواند باشد؟

مطمئن هستم که همگی با من هم عقیده‏ اید که ما تأمین می‏ فروشیم!چه نوعی از تأمین؟این تأمین، تأمین مالی و اقتصادی خواهد بود.چه کسی محصول ما را به عامه و توده مردم عرضه خواهد کرد؟ این تأمین بوسیله کارکنان شرکتهای بیمه و  نمایندگان و کارگزاران حرفه ای یا بعبارت دیگر حرفه ‏ای‏ های شرکتهای بیمه به عامه مردم آن هم در دنیایی عرضه می‏شود که در معرض تغییر و تبدیلات سریع بوده و عوامل اطمینان و ثبات در کلیه بخشهای اقتصادی و صنعتی رایج و متداول نیست .

در صنعت بیمه، استعدادها، دانش فنی و مهارتهای  افراد حرفه‏ای با توجه به وظایف و مسئولیتهایشان با یکدیگر متفاوت است، ولی به هر حال، اعتقاد بر این است که استعداد و مهارت آنهائی که در صنعت بیمه بکار و فعالیت اشتغال دارند باید در بالاترین سطح و حد ممکن باشد.

بگذارید از صنعت بیمه ایران مثالی بزنیم.قبل و بعد از انقلاب اسلامی، مدیران عامل شرکتهای بیمه خصوصی و دولتی در ایران از یک دگرگونی تبعیت کردند و آنهم استخدام فارغ التحصیلان دانشگاهها در صنعت بیمه کشور بود.تعداد فارغ التحصیلانی که دارای مدارک لیسانس، فوق لیسانس بوده و در صنعت بیمه کشور در دو دهه گذشته به کار گرفته شدند بسیار زیاد بوده است.

با تبعیت از یک چنین استراتژی خاص، مشاهده می‏کنیم که گامهائی بسوی حرفه‏ای بودن و حرفه‏ای‏ شدن و تبعیت از رفتار و منشهای حرفه‏ای در شکل و فرم تبعیت از قوانین و مقررات ،  هدایت و تعمیم امر بیمه ،  کاربرد ابزار قانون، عرف و عادت موجود در بازار و ملحوظ نظر قراردادن قوانین و دوری از منش و رفتارهای غیر اخلاقی که باعث خدشه‏دار شدن حیثیت و اعتبار این حرفه میگردد ظاهر و آشکار می‏شود.

نگرانم که بگویم صنعت بیمه از آن چنان پیچیدگی و تنوعی برخوردار است و تغییرات آن چنان سریع و شگرف بوقوع می‏پیوندد که هر گونه مطالعات پیشرفته و آموزشهای روز مره را پس از چندی کهنه و رنگ و رو رفته قلمداد می‏نماید، بنا بر این استعداد و دانش کارکنان و متخصصان حرفه‏ای باید از طریق آموزش و آموزش حین کار منطبق با شرایط و پیشرفتهای روز تنظیم شود تا بتواند با بازده مناسب به کار و فعالیت خود ادامه دهند.

کاربرد حرفه‏ ای بودن در صنعت بیمه‏

اجازه دهید ببینیم حرفه‏ ای بودن را چگونه می‏ توانیم جزء صنعت بیمه کشورهای در حال رشد و توسعه بدانیم؟آیا کشورهای آفریقائی-آسیائی در بکارگیری حرفه‏ ای ها در صنعت بیمه خود موفق بوده ‏اند؟با مروری بر تاریخچه بیمه کشورهای آفریقائی- آسیائی به ویژگیها و عوامل خاصی بر می‏ خوریم که برای این صنعت ایده‏ آل است، لذا با شناخت کلیه این خصیصه‏ ها و تجزیه و تحلیل آنها در می‏ یابیم که صنعت بیمه این کشورها تا چه حد توانسته است خود را به استاندادهای حرفه‏ ای بودن نزدیک نماید. با بحث درباره حرفه ‏ای بودن در صنعت بیمه کشورهای در حال توسعه، می‏خواهم که عوامل و ویژگیهای چندی را تحت 13 عنوان مورد بحث و رسیدگی قرار دهم.

1-صحت و درستی عمل

2-دانش و تخصص فنی

3-صلاحیت و شایستگی

4-قوه ابتکار

5-سرویس(ارائه خدمات)

6-نوآوری و ابتکار

7-انگیزش و ترغیب

8-الهام بخشی

9-وفاداری به شرکت

10-استراتژی روابط عمومی

11-داشتن دانش حرفه‏ای

12-حرفه‏ای بودن بازار کار

13-حرفه‏ای بودن تشکیلات

ادامه دارد……..