در تدوین آیین نامه فناوری اطلاعات تردید نکنیم/ آیین‌نامة کارگزاری آنلاین باید تا دیر نشده تغییر کند+یک مدل پیشنهادی

به گزارش ریسک نیوز به نقل از بیمه داری نوین، با ظهور و بروز کسب و کارهای نوین بیمه ای که به اسم استارتاپ معروف اند یکی از چالشها تعیین خط مشی و مرزها و استانداردهای محرمانگی اطلاعات است. مقوله ای که چون ساختار و آیین نامه های مرتبط با آن به درستی تدوین نشده لاجرم عرصه را برای قضاوت سلیقه ها باز کرده است. شاید بتوان نگاه دیگری هم داشت: در چنین شرایطی هرمنوتیک یا تاویل متن مقررات گریزناپذیر میشود. در گردهم نشینی با سه تن از مسئولان در بیمه مرکزی به پیشینه و اکنون محرمانگی اطلاعات پرداخته ایم. عباس خسروجردی، مدیر کل محترم نظارت بر بیمه های غیر زندگی؛ حسین احمدی، رئیس اداره دعاوی و قراردادها و سید قاسم نعمتی، رئیس فابای بیمه مرکزی اعضای این گردهم نشینی هستند. در این مسیر از دیگر مدیران چون آقاجری دعوت به عمل آمد؛ ولی نیامدند. سه محور را برای این میزگرد در نظر گرفته ایم؛ محور اول اصل محرمانگی اطلاعات از منظر حقوقی و در آیین نامه های بیمة مرکزی است. در محور دوم به وضعیت موجود می پردازیم و در محور سوم نیز به وضعیت مطلوب مي پردازیم وضعیت مطلوبی که همة ذی نفعان به یک احساس برد برد برسند.

قسمت اول

 قسمت دوم را با هم می خوانیم:

* غیر از مورد آیتول، آیا موردهای دیگری در بیمه مرکزی وجود داشتند که نیاز به بررسی این‌گونه داشته باشند؟

احمدی: شیوة استفادة آیتول از دیتا با کارگزاران برخط دیگر متفاوت بود در واقع جسورانه‌تر بود ورود به حریمی بود که کسی به آن تا به حال ورود نکرده است. شاید شرکت‌های دیگر (قانون بیمه اجباری شخص ثالث می‌گوید تا دو و نیم درصد نمی‌توانید تخفیف دهید) بیشتر تخفیف می‌دادند و هیچ کس هم اعتراضی نمی‌کرد و ما هم مطلع نشدیم؛ اما آیتول به فضایی ورود کرد و دیتایی داشت و این دیتا که دیده شد.

* در عین حال موضوعی هست در حوزه داده با عنوان تجمیع داده‌ها، اطلاعات را از چند جا استخراج می‌کنیم و عملاً داده از یک جا نیست، آقای نعمتی شما در این باره بیشتر صاحب نظر هستید نظرتان چیست؟

نعمتی: جمع‌آوری داده‌ها از منابع مختلف و ترکیب آنها و ارتقای سطح ارزش داده‌های تجمیع شده روال معمول است. با گسترده‌تر شدن سیستم‌های اطلاعاتی و مرتبط شدن آنها به یکدیگر، دامنه این امر وسیع‌تر و ساده‌تر شده است. این به آن معنی است که اکوسیستم اطلاعاتی جدیدی در حال شکل‌گیری است که می‌تواند موجب نوآوری‌های بر افکن و تغییر در مدل‌های کسب و کاری شود. این تغییرات عمدتاً همراه با تغییر بازیگران و جابه‌جایی در زمین بازی است و طبیعی است که اعتراض‌هایی را به همراه داشته باشد.

* آیا این روند کاری تخلف است؟ آیا واقعاً از اطلاعات شخصی افراد استفاده شده است؟

نعمتی: قبلاً نیز اشاره کردم، ملاکی برای تخلف بودن این امر جز بیمه‌گذار نیست. این شرکت، اطلاعات پراکنده‌ای را از بیمه مرکزی، کسب و کارهای دیگر خود و اطلاعات دریافتی از خود مشتری به دست آورده و با ترکیب آنها، کسب و کار فعلی خود را شکل داده است.

ایرادی که شاید بتوان به آیتول وارد کرد آن است که بدون اجازه از مشتری، اطلاعات او را در بیزینس دیگری استفاده کرده است. اگر مشتری با این موضوع مشکلی نداشته باشد اشکالی در کار وی نیست.

* آیا شرکت‌های استارتاپی مثل آیتول، کارگزار برخط هستند علاوه بر کارگزاری بیمه کار دیگری انجام می‌دهند طبق مفاد آیین‌نامه‌های شورای عالی بیمه درست است؟ مثلاً آیین‌نامة 92 شورای عالی بیمه است که ماده 41 آن در مورد شغل کارگزاران است.

احمدی: صرفاً باید کارگزاری باشد. لکن موضوع فعالیت کارگزاران حقوقی ارتباطی با ماده 41 نداشته و به طور کلی کارگزاران می‌باید بر اساس ماده 2 آیین‌نامه 92 فعالیت کنند.

* بنابراین یکی از ایرادات وارد به آیتول می‌تواند همین مورد باشد؟

احمدی: آیتول (شرکت کارگزاری همپاد کیان) یک شرکت مستقل است که توسط یک هلدینگ اداره می‌شود. صاحبان کسب و کارها در شرایطی از بازار به سر می‌برند که نمی‌توانند بدون استفاده از ظرفیت‌هایی چون ایجاد گروه‌های مالی و هلدینگ فعالیت کنند؛ بنابراین شرکت همپاد کیان (آیتول) صرفاً یک شرکت کارگزاری و بخش از مجموعه شرکت‌های مختلف یک هولدینگ است که فعالیت وی مغایرتی با ماده 2 و 41 آیین‌نامه 92 ندارد.

* به این ترتیب و با توجه به آیین‌نامة بیمه مرکزی آیتول جزو یک هلدینگ است؟

احمدی: اگر اشتباه نکنم گروه کیان افق هیربد یک مجموعه‌ از شرکت‌های متفاوت هستند و ایتول (همپاد کیان) به عنوان یکی از شرکت‌های این مجموعه و شرکت کارگزار بر خط است و کاری غیر از کارگزاری نمی‌کند. لکن موضوع بر سر فعالیت این شرکت نیست موضوع بحث بر سر استفاده این شرکت از یک سری داده است.

* بحث کرونا کمک کرد که بستر توسعه ظرفیت‌های فناوری اطلاعات در صنعت بیمه سریع‌تر گسترش پیدا کند، بیمه مرکزی چقدر از این فضا استفاده برد؟

نعمتی: در رابطه با وضع موجود و دوران کرونا باید بگویم که بیمه مرکزی بحث مربوط به ضرورت چاپ بیمه‌نامة کاغذی را حذف کرد و به نظرم این تصمیم بسیار شجاعانه و قدم خوبی به سمت الکترونیکی کردن خدمات و مباحث دیگر بود. این اتفاق بسیار بزرگی محسوب می‌شود. از طرف دیگر پشت این قضیه ذی‌نفعان متفاوتی وجود داشت و برخی به نوعی از بیمه‌نامة کاغذی در فرآیندهای‌شان استفاده می‌کردند؛ با حذف کاغذ بیمه نامه، باید جایگزین اطلاعاتی ایجاد می‌شد؛ به همین دلیل وب‌سرویس‌ها و سوئیچ بیمه تولید شد تا از طریق آنها اطلاعات مورد نیاز نهادها و دستگاه‌های مختلف و ذی‌نفعان برآورده شود.

* راهبرد بیمه مرکزی در تبادل داده با دیگر ذی‌نفعان اکوسیستم فناوری اطلاعات چگونه است؟ آیا شفاف نبودن نحوة تبادل داده‌ای بین مجموعه‌های متکثر ذی‌نفعان یکی از چالش‌های موجود ما می‌تواند، باشد؟

دیتایی که بیمه مرکزی ارائه می‌دهد دقیقاً منطبق با قانون و مقررات است؛ مثلاً دیتایی که به دولت همراه ارائه می‌کند با دیتایی که به قوة قضائیه و شرکت‌های استارتاپی می‌دهد از نظر اقلام داده‌ای متفاوت است.

* تصور کنید پلتفرم «دیوار» برای انتشار آگهی‌های خودرو باید به اطلاعات دسترسی داشته باشد تا بداند اطلاعات خودروهایی که برای درج آگهی ارسال می‌شوند واقعی هستند یا غیر واقعی هستند؛ بنابراین دیوار به اطلاعات دسترسی دارد.

نعمتی: نکتة مهم اینجاست که شروع فرایند ثبت آگهی فروش در سایتی مانند دیوار، با فروشنده خودرو است. سایت دیوار برای اصالت سنجی وجود خودرو و نیز سابقه خسارتی خودرو با اجازه و در واقع درخواست مالک خودرو، استعلام انجام می‌شود؛ بنابراین اطلاعات مالک با اجازه وی استعلام و نمایش داده می‌شود.

* منظورتان از اینکه دیتا نمی‌دهم فقط اطلاعات می‌دهم یعنی چه؟ تفاوت دیتا و اطلاعات را کمی توضیح دهید.

نعمتی: این بدان معنی است که به جای ارائه اقلام داده‌ای خام و پردازش‌نشده به ذی‌نفع، نیاز وی دریافت و پردازش در بیمه مرکزی انجام شده و صرفاً نتیجه به ذی‌نفع ارائه می‌شود. به این ترتیب محرمانگی داده حفظ می‌شود. به عنوان مثال به جای ارائه کلیه سوابق بیمه‌گذار برای تعیین میزان ریسک وی، صرفاً سطح ریسک ارائه می‌شود و ریز سابقه در اختیار قرار نمی‌گیرد.

* آیا در آیین‌نامه به تفاوت دیتا و اطلاعات اشاره شده است؟

نعمتی: نه هیچ موردی نیست. تنها چیزی که وجود دارد همان مادة 90 است. واژه‌ها واژه‌های دقیقی نیستند.

* برای اینکه دقیق شوند چه مبانی‌ای را باید در نظر بگیریم؟

نعمتی: همان‌طور که آقای احمدی اشاره کردند کشورهای دیگر، برای رفع مشکل، ساختارسازی کرده‌اند. در قانون سیاست‌گذاری و نهادسازی کرده‌اند و اجرا را به نهاد مربوطه سپرده‌اند. بنابراین ما نیز باید به‌طور مشابه نهادسازی کنیم و تفاسیر و برداشت‌ها و درست و غلط بودن‌ها و … فقط یک مرجع تعیین کند و همه تابع نظرات مرجع قانونی مربوطه باشند.

* به نظرم این سلیقه است که مثلاً یک نفر اعتقاد به توسعة کسب و کارها دارد و بازتر عمل کند و نفر دیگر ممکن است این دیدگاه را نداشته باشد و بسته‌تر کار کند؛ بنابراین این خود یک چالش است.

نعمتی: درست است؛ ولی برای رفع این مشکل مشابه کشورهای عنوان شده، باید نهادسازی شود تا جلوی تصمیمات سلیقه‌ای گرفته شده و فقط یک نهاد تصمیم‌های نهایی را بگیرد و همه تفاسیر و سلیقه‌ها در یک نقطه متمرکز شود. به این ترتیب چالشی پیش نخواهد آمد.

* آقای احمدی در شرایط فعلی وضع مطلوب چیست؟

احمدی: قبل از پاسخ به این سؤال به نکته‌ای اشاره کنم؛ در حال حاضر معضل ما در بحث داده‌‌ها برخی از نمایندگان در شبکة فروش است؛ یعنی دیتاها شیوة برخوردمان با شبکة فروش را تعیین کرده‌اند امروز در بحث دیتاها هیچ مشکلی نداریم فقط استفاده از داده‌ها باعث شده در بخش شبکة فروش دچار مشکل شویم.

* وظیفة بیمة مرکزی در صیانت از حقوق بیمه‌گذاران و شبکة فروش چگونه تعریف شده است؟

احمدی: وظیفة بیمة مرکزی تعمیم امر بیمه در کشور است و این جمله آنقدر جامع و مانع است که حتماً حمایت از شبکة فروش جزو تکالیف بیمة مرکزی محسوب می‌شود. اتفاق امروز و این میزگرد یک شروع خوبی است بحث در مورد شیوة اینکه چه اتفاقی باید بیفتد تا مطلوب به نظر باشد؛ اما بحث در مورد این موضوع اتفاق بسیار خوبی است.

با توجه به شرایط فعلی به نظر می‌توان از ایدة آقای نعمتی در کنار تبیین و تهیه آیین‌نامه مورد نظر جناب آقای خسروجردی بخش قابل توجهی از معضلات بازار فعلی را حل کرد.

* آیا در حال حاضر می‌توانیم شیوه‌ای را اجرا کنیم که بستر شرایط فعلی در مورد رعایت حدود محرمانگی تا حدی بهبود یابد؟

خسروجردی: در صحبت‌های قبلی‌ام بیان کردم که این موضوع به یک آیین‌نامه نیاز دارد و این آیین‌نامه مغایرتی با نهادی که در فرانسه هست، نیست. مقررات قانون اجازه می‌دهد که بیمه مرکزی این آیین‌نامه را بنویسد.

اینکه کارگزاران برخط بیایند و فقط در بحث فروش آن هم فقط در حوزة شخص ثالث فعالیت کنند و هیچ مقررات و ضابطه‌ای برای محدود کردن آنها وجود نداشته باشد خوب نیست؛ چون آنها بازاریابی تهاجمی می‌کنند و علاقه دارند با سرعت سهم بازار خود را افزایش دهند. یک از محور‌های آیین‌نامة مزبور می‌تواند به نحوة فعالیت کارگزاران برخط در حوزه‌های مختلف اختصاص یابد؛ البته در رابطه با شرکت‌های بیمه نیز آیین‌نامه‌ای در این رابطه وجود ندارد. چند بار شاهد بوده‌ام که آقای مهندس نعمتی درخواست داده‌اند که برای حوزه آی‌تی صنعت بیمه یک آیین‌نامه داشته باشیم. این آیین‌نامه می‌تواند آیین‌نامة جامع با فصول مختلف در مورد مؤسسات باشد.

به نظرم در مورد نوشتن این آیین‌نامة فناوری ـ اطلاعات نباید تردید کنیم. از طرفی این ایرادها ایراداتی هستند که به عملکرد استارتاپ‌ها وارد است و اینها باعث شده‌اند تا این اعتراضات بعضاً شکل بگیرند. ما به شبکه فروش غیر برخط نیاز داریم. همین امروز عده‌ای هستند که برای پرداخت قبض برق خود به بانک مراجعه می‌کنند. پدر من یا مادر من نمی‌توانند بیمه‌نامة اتومبیل خود را آنلاین دریافت کند؛ بنابراین به این روند نیز نیاز است. بسیاری از محصولات بیمه‌ای پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد. گویی اینکه در دنیا نیز به این شکل است و کارگزاران باید مشاوره بدهند؛ ولی کارگزاران ما امروز مشاوره به آن معنا نمی‌دهند و بیشتر فقط مقایسه‌گر نرخ هستند و بس.

* روح این آیین‌نامه اهمیت بسیاری دارد. نسل جدید خواهان استفادة بیشتر از تکنولوژی است. اگر آیین‌نامه‌ای تدوین شود که مانع این شود زمینه‌های دور زدن آیین‌نامه بیشتر می‌شود.

خسروجردی: آیین‌نامه باید در شرایط جدید تسهیل‌گر باشد؛ مثلاً شغل نماینده و کارگزار باید منحصراً عرضه بیمه باشد. ولی آیا در فضای مجازی هم این امر شدنی و منطقی است؟ ما باید این نوع تناقضات با واقعیت‌های فضای کسب و کارهای نو را در مقررات خود رفع کنیم وگرنه فعالیت شبکه فروش برخط در مغایرت با آیین‌‌نامة‌های موجود قرار می‌گیرد. به این ترتیب منظورم از اینکه آیین‌نامه‌ای در این حوزه داشته باشیم این است که مقررات خود را متناسب با فضای کسب و کارهای جدید تنظیم کنیم.

یا یک رویکرد این است که سرویس استعلام کارگزاران برخط را قطع کنیم و بگوییم کارگزار باید اطلاعات مورد نیاز جهت صدور بیمه‌نامه را از مشتری دریافت کند. اما آیا این کار در این شرایط که دنبال افزایش ضریب نفوذ هستیم یا دنبال تحول دیجیتال هستیم و کلیه سوابق در بانک‌های اطلاعاتی ثبت و ضبط می‌شود و فیزیک بیمه‌نامه‌ها حذف شده شدنی و اساساً درست است؟ نه، ولی این موضوع باید در آیین‌نامه تعیین تکلیف شود. ما یک سری سکوت و یک سری اجمال در مقررات دربارة این موضوعات داریم که باید آنها را روشن کنیم.

نعمتی: برای من دور از ذهن نبود که ورود کارگزاران آنلاین ما را دچار چالش می‌کند؛ اما آنچه به ظن من وجود دارد این است که ما باید تصریح مقرراتی در مورد بحث مربوط به محرمانگی و مرز محرمانگی داشته باشیم.

یکی از وظایف بیمه مرکزی، مدل‌ساز کسب و کار صنعت بیمه از طریق تدوین آیین‌نامه‌ها و مقررات است. به عنوان یک نظر کارشناسی و نه نظر سازمانی، پیشنهاد من آن است که آیین‌نامة کارگزاری آنلاین باید تغییر اساسی کند. مدل کسب و کاری که به استارتاپ‌ها به عنوان کارگزاران آنلاین داده شده است، کمترین تطابق با ماهیت آنها دارد و باید تا دیرتر نشده تغییر کند. این شرکت‌ها ماهیت فناورانه دارند و نه ارائه‌کنندگان خدمات بیمه‌ای.

* آیا مقایسه قیمت نوعی مشاوره به بیمه‌گذار محسوب نمی‌شود؟

نعمتی: مشاوره فقط مقایسه قیمت نیست.

* غیر این مسئله چه ضرورت‌هایی در آیین‌نامة کارگزاران آنلاین باید لحاظ شود؟

نعمتی: اگر شرکتی که هم اکنون نقش کارگزار آنلاین را دارد، فردا بخواهد در حوزه ارزیابی خسارت فعالیت کند، چون کارگزار است، در دریافت مجوز مجوز ارزیابی خسارت مشکل خواهد داشت. حال سؤال اینجاست مدل صحیح چه باید باشد؟ به نظر من باید سه کار توأمان انجام شود تا نقش شرکت‌های فناوری که تمایل دارند در صنعت بیمه فعالیت کنند به خوبی و درستی ایفا شود.

نخست آنکه انحصار را از نمایندگی شرکت‌های بیمه برداریم. به عبارت دیگر، نمایندگان بیمه بتوانند نمایندة هر تعداد شرکت بیمه‌ باشند. یکی از مهم‌ترین حاصل این اتفاق آن است که محصولات و طرح‌های بیمه‌ای همه شرکت‌های بیمه در همه جای کشور در دسترس مردم قرار خواهد گرفت و به ضریب نفوذ بیمه کمک خواهد کرد. همچنین، بدون آنکه تعداد نمایندگان به طور فیزیکی تغییر کند، شبکه فروش صنعت بیمه گسترش می‌یابد. دوم آنکه، نقش کارگزاران غیر آنلاین فعلی با نقش جدید نمایندگان را تلفیق کرده و به طور کلی از عنوان واحدی مانند «کارگزار بیمه» برای آنها استفاده شود. سوم آنکه نقش شرکت‌های کارگزار آنلاین فعلی از کارگزاری به ارائه‌کنندگان خدمات فناوری به شرکت‌های بیمه و کارگزاران بیمه تغییر یابد و عنوانی مانند «شرکت بیمه‌فناور» را داشته باشند که با ماهیت اصلی آنها تطابق کامل دارد.

* الان کارگزاران آنلاین بیشتر مقایسه می‌کنند؛ ولی ممکن است چند سال بعد داده‌ها هم افزایش یابد و هم متفاوت بشود و با وجود یک بیگ دیتای چند ساله فراتر از مقایسه حرکت کنند؟

نعمتی: دقیقاً نکته همین جاست. هم اکنون بسیاری از شرکت‌های کارگزاری آنلاینی که تأسیس شده‌اند اساساً صاحب کسب و کاری متفاوت از یکدیگرند و برای تطابق با آیین‌نامه کارگزاری آنلاین، مجبور به تأسیس شرکت دیگری ذیل شرکت اصلی و قدیمی خود کرده‌اند و کسب و کار قبلی خود را در شرکت قبلی و کسب و کار کارگزاری خود را در شرکت جدید و در ارتباط کامل با شرکت قبلی به انجام می‌رسانند و این مدل اشتباه نمی‌تواند برای مدت زیادی پایدار باشد.

* آیا مدل پیشنهادی شما صرفاً محدود به شخص ثالث است؟

نعمتی: خیر، اگر دقت کنید، این مدل به قدری منعطف است که کلیه رشته‌های بیمه را شامل می‌شود و اساساً نه تنها آسیبی به صنعت وارد نمی‌کند؛ بلکه موجب رشد و تحول دیجیتال در صنعت بیمه خواهد شد.

* معتقدید با پیشنهاد این مدل، مدل‌های کسب و کار نماینده‌ها متحول می‌شود؟

نعمتی: بله، در این مدل هر المان جای خود قرار می‌گیرد و با هم افزایی موجب رشد المان‌های دیگر خواهد شد؛ اگر به مدل فعلی دقت بفرمایید، از آنجا که نمایندگان و شبکه فروش منحصراً با یک شرکت باید کار کنند، جایی برای خلاقیت و مقایسه یا استفاده فناوری ندارند و اساساً کارگزاران آنلاین به دلیل امکان صدور مبتنی بر وب سرویس در تداخل و تقابل مستقیم با شبکه فروش فعلی قرار می‌گیرند و چه بسا موجب تضعیف این شبکه ارزشمند شوند. در حالی که در مدل پیشنهادی، شرکت‌های بیمه فناوری، بستر فناوری لازمه اعم از سایت‌های مقایسه، داشبوردهای مختلف، خدمات CRM و … را برای کارگزاران بیمه، ارزیابان خسارت، اکچوئران و شرکت‌های بیمه فراهم می‌آورند و به جای تقابل و تداخل وظیفه، همکاری نزدیک از نوع عرضه و تقاضا بین یکدیگر خواهند داشت و مدل کسب و کاری نمایندگان فعلی را کامل متحول خواهد کرد.

* وقتی صحبت از نوآوری می‌کنیم؛ پیش‌فرض‌های‌مان تغییر می‌کنند؛ به همین دلیل نوآوری شکل می‌گیرد؛ بنابراین نمی‌توان گفت که باید چه اقدامی انجام داد؟ فناوری چیزهایی خلق می‌کند که عملاً مسیرها را تغییر می‌دهد و دیگر از دست بیمه مرکزی و کسانی که الان هستند خارج است چون قرار است یک نوآوری اتفاق بیفتد.

نعمتی: بله اساساً ماهیت نوآوری برهم زننده و از اختیار و کنترل خارج است. هنگامی که نوآوری اتفاق می‌افتد، الزاماً همه تغییراتی که در پی دارد مثبت نیست و با مجموعه از پیامدهای مثبت و منفی همراه خواهد بود. از طرف دیگر اکوسیستم نیز بطور طبیعی، سعی می‌کند به گونه‌ای تغییر کند که ضمن پذیرش ناگزیر رویداد، از تبعات مثبت آن بهره برده و تا حد ممکن از آثار سوء، مصمون بماند. در شرایط کنونی صنعت تلاش کرده است کمترین تغییر در خود ایجاد کند و ضمناً این نوآوری کوچک (مقایسه‌گری یا اگریگیشن) را در خود هضم کند و نتیجه آن متأسفانه اختلاف‌برانگیز شده است. در حالی که به نظر من مدل بالا، شیوه مناسبی برای پذیرش منطقی تغییر و مدیریت آثار سوء احتمالی تغییرات ایجاد شده است. به عبارت دیگر تبدیل تهدید به فرصت است. با این سیر تکامل تکنولوژی، صنعت بیمه باید منتظر تغییرات بسیار بزرگ‌تر باشد که تغییرات گسترده حتی در مفاهیم اساسی بیمه‌گری و ارکان آن را در پی خواهد داشت و راهکار آن پذیرش، انعطاف و هم‌راستایی معقولانه با تغییرات است.

* چرا در حال حاضر اغلب مقایسه‌گر هستند؟

نعمتی: در خلال مباحث بالا از لفظ رویداد کوچک استفاده کردم، واقعیت هم همین است که فقط یک ایده ساده مطرح شده که بسیار جذاب بود و مردم پسند؛ ولی مگر صنعت بیمه ما و بهتر بگوییم، پرتفوی رشته شخص ثالث، ظرفیت گنجایش چند شرکت مقایسه‌گر را دارد. بسیاری از کارگزاران آنلاین، با کمی تغییر در ایده اولیه و کپی‌برداری، به دنبال بهره بردن از فرصت سهل تأسیس کارگزاری آنلاین و حضور رسمی در صنعت بیمه و سپس تلاش برای یافتن ایده‌ای نو هستند؛ اما شاید دیگر میزان نوآوری بسیاری از استارتاپ‌ها ته کشیده باشد و تنها چیزی که باقیمانده، «اغلب مقایسه‌گرهاست»!!! اگر پرتفوی کارگزاران آنلاین را نگاه کنید متوجه خواهید شد که بسیاری از آنها اصلا کار خاصی نمی‌کنند. به نظرم لازم است بیمه مرکزی به زودی در مورد ادامه فعالیت آنها تصمیم بگیرد.

در پایان باید بگویم که مطالعات جهانی نشان می‌دهد که بیزینس و کسب و کار بیمه به گونه‌ای تغییر خواهد کرد که از عرضه مستقیم بسیاری از خدمات کاسته شده و در دل کسب و کارهای دیگر قرار می‌گیرد و به نوعی، بیمه‌گری باز (Open Insurance) اتفاق خواهد افتاد و تکنولوژی‌هایی که دیگر دور از دسترس نیست انبوه داده و به تبع آن داده‌کاوی و میکرواینشورس چهره صنعت بیمه را تغییر خواهد داد. در این فضا، تکنولوژی حجم داده‌ها و تنوع اقلام داده‌ای را افزایش خواهد داد. از طرفی به دلیل تسهیل ارتباط بین بانک اطلاعاتی سیستم‌های مختلف، اکوسیستم‌ها را به هم متصل کرده و دسترس‌پذیری به داده‌ها و تولید اطلاعات را به طور چشمگیر تسهیل و ارتقا خواهد داد. بنابراین مرزهای محرمانگی داده هم ضمن اهمیت همیشگی، دچار تحول خواهد شد. داده‌ها برای همیشه محرمانه است؛ اما آنچه مهم است سطح‌بندی محرمانگی و تعیین عضویت افراد و کسب و کارهای مختلف در این سطوح است که با نهادسازی می‌توان مرزهای سطوح مختلف و عضویت در سطوح محرمانگی را تعیین تکلیف کرد.

پایان