نقدی شجاعانه بر رفتارهای غیر بیمه ای برخی از کارکنان و نمایندگان یک شرکت بیمه ای

به گزارش ریسک نیوز یادداشتی از سوی مدیران ارشد یکی از شرکتهای  بیمه بدست ما رسید که منتشر می شود:

همانطور که میدانیم امروزه تخصص در تمام حرفه ها و کسب کارها چه در حوزه خدمات چه در حوزه تولید، حرف اول را می زند. به این معنی که یک کسب و کار و  حرفه خاص در صورتی می تواند موفق باشد که متخصص رشته خود باشد و غیر از آن در کارهایی که تخصص ندارد و یا ارتباط مستقیم با آن حرفه ندارند ورود نکند.

با ذکراین مقدمه خواستیم اشاره ای به برخی رفتارهای غیرحرفه ای بعضی کارکنان و یا نمایندگان بیمه در فضای صنعت بپردازیم.

در سال های اخیر بسیار مشاهده شده است که کارکنان و یا نمایندگان شرکت بزرگی مانند بیمه ایران گاهی از مسیر اصلی تخصصی خود که همانا حرفه بیمه گری است فاصله گرفته و ظاهراً علاقه خاصی به خبر و رسانه پیدا کردند.

البته آنچه از برآیند کار این افراد در سال های اخیر مشاهده می شود نه علاقه به حرفه خبر و رسانه بلکه دلایل دیگری دارد که در این مجال به ذکر برخی از آنها خواهیم پرداخت.

یادآوری این نکته مهم است که همواره انتظار می رفت در این چند سال مدیران ارشد این شرکتها که خود در جریان رفتارهای غیر حرفه ای این تعداد قلیل از افراد بودند تذکرات خاص  و ویژه ای می دادند تا به قول معروف سرشان در کار بیمه گری خودشان باشد به جای اینکه با سوء استفاده از فضای مجازی و  در شبکه های اجتماعی به تخریب رقبا بپردازند چرا که این عدم تذکر و جلوگیری از این قبیل فعالیتها ؛ شائبه طرفداری از این افراد را توسط مدیران ارشد این شرکت به ذهن می آورد.

در هر حال آنچه از آسیب شناسی این رفتارها به ذهن نگارنده می آید شامل مواردی است که خلاصه ای از آن ها در ذیل اشاره می شود:

• ابتدا شاید لازم باشد شرکت بزرگی مانند بیمه ایران و یا شرکت هایی که کارکنانشان به این رفتارها روی می آورند دوره هایی تخصصی برای آموزش های خبری و رسانه ای برای این افراد برگزار کنند تا حداقل در نگارش خبر و اطلاعیه های تخریب کننده ،حرفه ای تر عمل نمایند چرا که گاهی دیده می شود برخی مطالب بیشتر حالت گل به خودی دارد تا تخریب رقیب (که هدف اصلی این افراد است)
•  نکته اصلی به نظر جای دیگری است، این افراد علاقه و تعصب سازمانی خاصی دارند و اکنون که صنعت بیمه بسیار گسترده تر از گذشته شده و شرکت های جدید، نمایندگی های متعدد و استارت آپها و… در این صنعت مشغول به کار و کسب درآمد شده اند احساس می کنند قافیه را به دیگران باخته و با این رفتارها می توانند رقبا را از میدان به در کنند و یا اینکه این شرکتها و کارکنان جدید جای آن ها را در صنعت بیمه تنگ نموده اند. درحالیکه هیچ محدودیتی برای پرداختن به هیچ شغلی در چارچوب قوانین کشورمان وجود ندارد.
• در آخر به نظر می رسد این ذهنیت از دست دادن بازار و سپردن بخش زیادی از بازار به شرکت ها نه در آنچه که این افراد فکر می کنند بلکه در به روز بودن تخصص و کسب دانش روزانه توسط افراد و شرکت هایی است که پس از صدور فرمان مقام معظم رهبری مبنی بر اجرای اصل 44 قانون اساسی و ورود شرکت های خصوصی به حوزه صنعت بیمه کشور است و نگاه سنتی مابانه و ماندن در بیمه گری سنتی علی رغم تغییر ظاهر در شرکت بزرگی همچون بیمه ایران هر سال که می گذرد بیشتر خود را نمایان می کند و این دوستان اگر قرار است خود را در فضای رقابتی نگه دارند بهتر است به جای روی آوردن به روش های غیر بیمه ای، نسبت به روزآمدکردن فعالیت ها و خدمات خود برای بیمه گذاران اقدام کنند و مدیران ارشد نیز با ارائه آموزش های تخصصی و برنامه های آموزشی حرفه ای برای نمایندگان و کارکنان حوزه صدور و خسارت، صد البته به ارتقای هر چه بیشتر برندی که نامش همچنان در صنعت بیمه کشور خودنمایی میکند کمک شایانی خواهند نمود.

دراینجا نکته ای باید متذکر شویم و آن اینست که؛ درست است فضای مجازی بسیاری از کارها را آسانتر کرده و نشر هرگونه مطالبی را می توان بدون دغدغه  و حقوق خبرنگار و کارکنان تحریریه و هزاران مورد دیگر و صرفا به واسطه داشتن یک گوشی همراه انجام داد اما همواره باید متوجه باشیم که پایبندی به اخلاق هیچگاه میانبر ندارد و هیچکدام از اینها نباید ما را از سجایای اخلاقی و احترام به دیگران دور نگه دارد.

صنعت بیمه نیز مانند بسیاری از صنایع بیمه دارای مسایل و مشکلات مبتلا به خود است،منتها اجازه بدهیم هر کس در حوزه خودش مشغول باشد شاید همین خود راه حلی برای برون رفت از بسیاری مسایل باشد. نگارش و نشر خبر ،انتقاد،گزارش و … تخصص خودش را می طلبد و بیمه گری  و نمایندگی و مدیریت بیمه و … نیز تخصص خودش را می خواهد.

درپایان نیز باید بپدیریم صنعت بیمه اکنون بازیگران جدیدی دارد چه شرکتها ، چه استارت آپ ها و … و اینها اقتضای تحرک رو به جلوهستند و هرگز نمیتوانیم فرآیند توسعه را متوقف نماییم و با نشستن و تندگویی و از دور نظاره کردن هرگز نمیتوان بر این فرایند غلبه کرد و فقط باعث عقب ماندن از قطار پرسرعت توسعه و ترقی خواهد شد.