فقدان آمار دقیق، پاشنه آشیل اتکائی‌ها

به گزارش ریسک نیوز آزاده محسنی سردبیر نشریه بیمه داری نوین در جدید ترین سرمقاله این نشریه تخصصی نوشت:

طبق تخمینی که از سوی یکی از شرکت‌های بیمه اتکائی انجام شده، مجموع پرتفویی كه شركت‌های بیمه اتکائی فعال در بازار دارند در سال 1402، تقریباً حدود سه هزار میلیارد تومان است که 5/1 درصد حق‌بیمه تولیدی بازار را به خود اختصاص می‌دهد.

این ارقام نشان می‌دهد هنوز بازار اتکائی کشور که توسط شرکت‌های بیمه تخصصی مدیریت می‌شود بسیار جوان است و نیاز به رشد دارد؛ اما در عین حال شرایط موجود حاکی از آن است که با افزایش تعداد شرکت‌های بیمه تخصصی اتکائی، بازار در حال توسعه و تحول است.

اما آنچه که در شرایط فعلی می‌تواند پاشنه آشیل بازار اتکائی کشور باشد، فقدان وجود آمار منسجم و به‌روز در خصوص صنعت بیمه اتکائی ایران است.

این در حالی است که وجود آمار دقیق و به‌روز جهت رصد و پایش بازار، اولین و مهم‌ترین شاخص برای تصمیم‌گیری و نرخ‌گذاری توسط بازیگران اتکائی است.

به نظر می‌رسد، بیمه مرکزی با توجه به افزایش تعداد شرکت‌های بیمه و رشد بازار اتکائی باید در سالنامه آماری صنعت بیمه ‌بخش جداگانه و اختصاصی برای آمار اتکائی در نظر بگیرد.

بدون شک فقدان آمار دقیق در حوزه اتکائی می‌تواند، موجب انحراف مسیر حرکت شرکت‌های بیمه اتکائی شود و از طرفی چون شرکت‌های بیمه اتکائی می‌توانند در بخشی از بازار بیمه به عنوان هدایت‌کننده نقش ایفا کنند در این راستا حرکت منسجم در سپهر آماری دقیق می‌تواند یاری‌گر آن‌ها باشد.

به نظر می‌رسد، شرکت‌های بیمه اتکائي نیز باید دست به‌کار شوند و با ایجاد یک پلتفرم و سامانه یکپارچه در گردآوری داده‌ها و اطلاعات با اهمیت پیش‌قدم شوند اگر چه که جمع‌آوری اطلاعات و ارائه یك آمار دقیق و درست كار چندان ساده‌ای نیست.

البته این پلتفرم می‌تواند در حوزه واگذاری ریسك نیز داده‌های مرتبط را در خود جای دهد همچنین تسهیلاتی برای بیمه‌گران مستقیم ایجاد می‌کند به طوریکه شرکت‌های بیمه مستقیم نیز می‌توانند از طریق این پلتفرم پیشنهاد دهند.

شرکت‌های بیمه اتکائی برای هم‌گرائی در مسیر حرکت خود نیازمند ایجاد ارتباطات مستحکم‌تری هستند که این نیاز مهم می‌تواند با ایجاد یک تشکل صنفی محقق شود.

تحقق اهدافی چون به اشتراک‌گذاری داده‌ها، ایجاد سایت خبری مشترک، ایجاد پلتفرم‌هايی برای ارزیابی و ردوبدل کردن ریسک‌ها، استخراج و جمع‌آوری حوادث چند ساله مثلا رخدادهای بیست ساله در حوزه سیل، زلزله و حوادث غیرطبیعی چون نفت، گاز، پتروشیمی، زون‌بندی و… در قالب وجود یک نهاد صنفی قدرتمند امکان‌پذیر است.

در حال حاضر فعالیت سندیکای بیمه‌گران ایران بیشتر معطوف به دغدغه‌های شرکت‌های بیمه مستقیم است و تقریبا می‌توان گفت این فضا نمی‌تواند ظرفیت‌های شرکت‌های بیمه اتکائی تخصصی را بالفعل کند چرا که مطالبات و دغدغه‌های شرکت‌های بیمه مستقیم با شرکت‌های بیمه اتکائی در جزئیات متفاوت است در حالیکه مقوله‌هایی چون حذف مالیات بر ارزش افزوده، کارمزد شبکه فروش، ارتباط با قوه قضائیه برای مسئله دیه، ارتباط با ارگان‌هایی چون وزارت بهداشت، راهداری و… جزو دغدغه‌های سندیکای بیمه‌گران است؛ اما شرکت‌های بیمه اتکائی مطالبات دیگری دارند که شاید در کارگروه‌های سندیکا به صورت کامل بدان‌ها پرداخته نشود.

اینجاست که به نظر می‌رسد، شرکت‌های بیمه اتکائی باید به ایجاد یک تشکل صنفی منسجم و حرفه‌ای که بتواند اهداف آموزشی و پژوهشی را دنبال کند، فکر کنند.

شکی نیست که یک صنعت اتکائی قدرتمند می‌تواند، نقش مهمی در هدایت شرکت‌های بیمه مستقیم در مسیر استاندارد و حرفه‌ای ایفا کند چرا که شرکت‌های بیمه اتکائی در صورتی که حرفه‌ای عمل کنند و بر روی ارزیابی ریسک تمرکز داشته باشند دیگر هرریسکی را پذیرا نخواهند بود و اینجاست که شرکت‌های بیمه مستقیم نیز تلاش می‌کنند تا برای واگذاری ریسک‌ها بر نرخ‌گذاری فنی و مبتنی بر ریسک بیشتر دقت کنند.

ضمنا شرکت‌های بیمه اتکائی می‌توانند با ایجاد رشته‌های جدید بیمه‌ای و با تعیین نرخ و شرایط آن رشته‌ها، بازار بیمه را بزرگ كنند. به طور کلی شرکت‌های بیمه اتکائی دارای قابلیت‌های مهمی هستند و درصورت برداشته شدن تحریم‌ها و ورود شرکت‌های بیمه بین‌المللی نقش آن‌ها بخصوص در ایجاد لاین‌های جدید بیمه‌ای دوچندان می‌شود.

به هر روی بازار کوچک اتکائی کشور با حضور شرکت‌های بیمه خصوصی اتکائی در صورتی می‌تواند در مقابله با شرکت‌های مستقیم که دارای مجوز اتکائی هستند، وارد رقابت شود که با استفاده از ظرفیت‌های موجود، نوآوری و تحول در خدمات و البته همبستگی و انجام کارهای صنفی با تکیه بر توسعه دانش، وارد این رقابت نابرابر شود.