۱۰ افسانه نادرست در مورد بیمه عمر

اما جنبه های فنی بیمه عمر برای اکثر افرادی که به آن برمی خورند و قصد تخمین مقدار پوشش مورد نیاز و چرایی آنرا دارند بسیار ساده تر است. این مقاله به اختصار 10 تصور غلط پیرامون بیمه عمر و حقایق تحریف شده توسط آن را بررسی میکند.

1. من تنها هستم و هیج وابسته ای ندارم، بنابراین هیچ پوششی احتیاج ندارم.

حتی افراد مجرد نیز حداقل به اندازه کافی بیمه برای پوشش هزینه بدهی های شخصی، صورت حساب های پزشکی و مراسم تدفین نیاز دارند. اگر شما بیمه نیستید، ممکن است میراثی از هزینه های پرداخت نشده برای خانواده یا قیم تان بگذارید که با آن روبرو شوند. به علاوه، این میتواند راه خوبی برای مجرد های کم درآمد باشد تا میراثی جهت خیریه یا مقاصد دیگر باقی بگذارند.

2. من تنها به مقداری از پوشش بیمه عمر حدود 2 برابر مقدار درآمد سالیانه نیاز دارم.

شما به مقداری از بیمه عمر نیاز دارید که در واقع مورد نیاز است. علاوه بر صورت حساب های پزشکی و مراسم ترحیم، ممکن است به پرداخت بدهی هایی مانند وام مسکن یا تامین خانواده تان برای چند سال نیاز داشته باشید. برای تعیین میزان واقعی بیمه مورد نیاز معمولا به تجزیه تحلیل جریان نقدی احتیاج است؛ دوران محاسبه پوشش بیمه عمر بر اساس میزان درآمد فرد گذشته است.

3. پوشش بیمه عمر مقطعی من در محل کار کافی است.

شاید، شاید نه. به طور متوسط برای یک فرد مجرد، پوشش ارائه شده ممکن است کافی باشد. اما اگر شما همسر یا وابستگان دیگری دارید، یا واقفید که به پوشش پس از مرگ برای پرداخت مالیات املاک و غیره نیاز دارید، در صورتی که شرایط بیمه گذار نیازهای شما را برآورده نمی کند پوشش اضافی ضروری است.

4. حداقل حق بیمه من کسر پذیر خواهد بود.

حداقل در اکثر موارد نه. هزینه حق بیمه زندگی شخصی کسر پذیر نیست مگر اینکه بیمه شونده خوداشتغال باشد و از بیمه برای پوشش کسب و کار استفاده شود.

5. من باید به هر قیمتی بیمه عمر داشته باشم.

در بسیاری موارد، احتمالا این درست است. با این حال، شاید بهتر باشد افراد بدون هیچ بدهی یا وابسته، و با دارایی قابل توجه خود را بیمه نکنند. اگر شما هیچ بدهی ای ندارید و هزینه های پزشکی و ترحیم پوشش داده شده اند، در این صورت پوشش بیمه عمر می تواند یک گزینه اختیاری باشد.