حدود 45 درصد حق بیمه تولیدی جهان، حق بیمه مربوط به ریسکهای بیمه‌ای نیست بلکه مربوط به جذب پس‌اندازهای متعارف مردم از کانال شرکتهای بیمه است. بر این اساس فقط حدود 55 درصد حق بیمه تولیدی جهان، مربوط به ریسکهای بیمه‌ای است. بنابراین ضریب نفوذ بیمه مربوط به ریسکهای بیمه‌ای در سطح جهانی 3.4 درصد است نه 6.1 درصد.
همه می‌دانیم، شفافیت، لازمۀ تحول اقتصادی است. یکی از شاخص‌های شفافیت نیز به‌روزرسانی آمار و کیفی‌سازی دیتاست. اقتصادی‌های سالم و پایدار این مهم را به خوبی دریافته‌اند و نه تنها آمارهای کلیدی خود را به موقع در اختیار ذی‌نفعان قرار می‌دهند که به داده‌کاوی و تحلیل دیتاها روی آورده‌اند همان که ما این روز‌ها شعارش را به خوبی سر می‌دهیم!
صنعت بیمه در مقطعی ازدوران رفتار های غیرحرفه ای قرار گرفته که نیاز مند یک مکث معنا دار درباره رعایت اخلاق در سطح مدیران ارشد است.مرور اتفاقات طی حدود سه سال اخیر از بهار 95 تا زمستان 98 نشان می دهد بداخلاقی ها در صنعت بیمه کم کم به یک رویه تبدیل شده و این می تواند به شدت به عنوان یک خطر بزرگ در آینده بی اعتبار صنعت بیمه را به دنبال داشته باشد.
کارگزارانِ تغییرات اجتماعی در حوزة بیمه به دو گروه کارکنان شرکتهای بیمه ای و نمایندگان فروش تقسیم شدند که هر چند در بلندمدت منافع مشترک داشتند؛ اما در یک نگاه کوتاه‌مدت دچار تضاد منافع شدند.این تفکیک نقش و تضاد منافعی که در آن شکل گرفته بود سبب شد فرهنگ بیمه نیز با دو برداشت متفاوت در جامعه شکل بگیرد.
یکی از معیارهای مهم و مغفول برای ارزیابی عملکرد نهادهای مرتبط با صنعت بیمه، اندازه پایبندی آنان به مفهوم «بنگاه اقتصادی» و مقتضیات «صنعت بیمه» است. واژه «صنعت» معادل Industry مفهومی است در ادبیات علم اقتصاد و مبین مجموعه‌ای بنگاه اقتصادی که در رقابت با هم، یک محصول همگن را به متقاضیان عرضه می‌کنند. همگن بودن چند محصول به معنای آن است که برآورنده یک نیاز معین هستند و محصولات هرکدام از بنگاه‌ها می‌توانند در برآورده کردن نیاز متقاضی، جانشین همدیگر شوند.
در انتها اما یکی از گلوگاه‌ها بازار کم‌عمق مطالعه و تحقیق در صنعت بیمه است. شاید اولین گام مطالعة این مسئله است که برای عمق‌بخشی به بازار پژوهش و تحقیق چه نیازها و پیش‌نیازهایی لازم است؟ آیا پژوهشکدة بیمه از کیفیت علمی لازم برخوردار است؟ دلایل کم‌اثری این نهاد در ساختار تشکیلاتی یا در نحوة مدیریت آن است؟ اساساً چرا بازار مطالعه در صنعت بیمه کساد است؟ در بخش‌های دیگر صنعت بیمه نیز با ضعف مطالعات بیمه‌ای روبه‌رو هستیم؛ اما دقیقاً وضع موجود نهاد مطالعه در صنعت بیمه چگونه است و کاستی‌هایش چیست؟ وضع مطلوب چه باید باشد؟
اساساً فلسفة مالیات بر دو اصل تأکید دارد؛ اولاً دولت‌ها موظف‌اند در قبال مالیاتی که اخذ می‌کنند فضای کسب و کار را تسهیل بخشند؛ اما شواهد موجود در فضای کسب و کار بیمه‌ای نشان می‌دهد این فضا نه تنها تسهیل نشده است که با احتمال خروج بیمه‌های عمر از شمول معافیت مالیاتی، شرایط خطیری در مسیر توسعة کسب و کار بیمه‌ای در حوزة بیمه‌های عمر ایجاد می‌شود.// اما آنچه تصمیم قانون‌گذاران را با پارادوکس مواجه می‌کند اینکه تا وقتی فضای کسب و کارها تسهیل و درآمد اقتصادی ایجاد نشود چگونه می‌توان انتظار داشت که مالیات پرداخت شود.
هدف نوشته حاضر بیان نقاط ضعف یا قوت تحدید مسوولیت راننده مسبب حادثه به نحوی که در قانون بیمه شخص ثالث سال 1395 آمده، نیست اما یک نکته مهم را نمی‌توان نادیده گرفت و آن اینکه قانون‌گذار بایستی برای حمایت از آن دسته از رانندگانی که بدون ارتکاب بی‌احتیاطی مشخصی و صرفاً از روی تصادف سبب وارد آمدن زیان مالی به خودروی شخص یا اشخاص دیگر می‌‌شوند اما برایشان به لحاظ توان مالی امکان جبران خسارت وارده بر شخص زیان‌‌دیده نیست تدابیری بیاندیشد و مانع از آن شود که این دسته از شهروندان دچار عسرت و تنگدستی که اصلی پذیرفته شده است شوند.
شما می دانید که این نسل تربیت شده زمان جنگ دارای این افتخار است که ۴ کتاب تالیف شده این گروه جزء بهترین کتب فیر( Fair ) شناخته شد و جایزه اول را گرفت؛ اما آیا شما دل نگران این هستید که ما هنوز هستیم؟ روزی هم که برویم ناممان و یادمان در خاطره هزاران دوست و دانشجو که دانش تخصصی و تجربی خود را با آن ها تقسیم کردیم از یاد نخواهد رفت .
نوگرایی اگر برآمده از تفکری تحول خواه، مستمر و پیوسته باشد، قابل تقدیر و شایان توجه است. اما اگر در پس آن ارتجاعی برای منکوب کردن آرا و عملکرد دیگران باشد، آن هم به دلیل کهولت سن، سنت گرا و یا تجربی عمل کردن، مقبولیت عقلی و وجاهت اخلاقی نخواهد داشت. اینکه امروز در صنعت بیمه نسل جدیدی از مدیران بر مسند تصمیم گیری و تصمیم سازی تکیه زده اند معنایش جز این نیست که هیچ دانشی بدون قرار گرفتن بر شانه تجربه، افق دیدی نخواهد داشت.
واکاوی تشکل‌های صنفی صنعت بیمه اعم از سندیکای بیمه‌گران، انجمن‌های استانی نمایندگان، کانون سراسری انجمن‌های صنفی نمایندگان، انجمن کارگزاران و انجمن صنفی ارزیابان خسارات نشان می‌دهد، این تشکل‌ها اغلب از عدم تفویض اختیار از سوی نهاد نظارتی گله‌مندند.
تشكيلات و ساختار اداري غيركارآمد، حجيم و نامتناسب با اهداف و وظايف، پيچيدگي قوانين و مقررات و تعداد بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌هاي اداري، مديران غير مؤثر، فقدان نظام شايسته سالاري، وجود تبعيضات در استخدام، انتصاب و ارتقاي افراد،نارسايي درنظام حقوق و دستمزد، نظام پاداش و تنبيه و بويژه نظام نظارت و ارزشيابي، ترجيح اهداف گروهي به اهداف سازماني و ناآگاهي ارباب رجوع به فرايندهاي اداري و حقوق خود از عوامل اداري تسهيل كننده فساد هستند.
دیجیتالی شدن، گریزناپذیر است. صنعت بیمه برای رفتن به این‌سو، باید مقدمات و پیش‌شرط‌هایی را فراهم کند. مشخص کردن این مقدمات و پیش‌شرط‌ها ما را به سمت ارائة تصویری روشن از وضع موجود رهنمون می‌شود.
درگذشته ای نه چندان دور وضعیت شغلی نمایندگی بیمه درکشور دارای جایگاه نسبتا مناسبی بود بگونه ای که جزء مشاغل پررونق وپرطرفدار محسوب می گردید وبه مرور زمان مورد بی مهری و کم لطفی قرارگرفت
