سندیکای بیمهگران میتواند با تعریف سازوکارهای مناسب و با تمرکز بر نیازهای اساسی مفقود بیمهگران، به تشکیل چنین فضایی کمک نماید. یکی از این نیازها، وجود جریان اطلاعاتی کنترل شده بین بازیگران اصلی صنعت است، بهنوعی که همه از آن نفع ببرند و رقابت خود را حرفهایتر نمایند.
برای بررسی تصمیمات مهم رهبران و مدیران، مؤسسة تحقیقاتی Vistage نظر بیش از هزار مدیرعامل شرکتهای بزرگ با کارایی بالا و کسب و کارهای کوچک و متوسط را با این سؤال مورد بررسی قرار داد: «تصمیم مهم و کلیدیای که امسال گرفتید، چیست؟»
چندی قبل یکی از مدیران میانی صنعت بیمه که دو دهه قبل از دانشجویان بنده بوده و امروز از بهترین کارشناسان صنعت بیمه است برایم متن کوتاهی به این شرح فرستاد “ استاد در نوشتار های خود خط قرمز شرکت های بیمه را رعایت فرمایید” .
با تصویب اساسنامه جدید سندیکای بیمه گران در شورای عالی بیمه، حالا دیگر اعضای این سندیکا می توانند انتخابات معوق خود را برگزار کنند. انتخاباتی که برگزار نشدنش در روزهای اخیر مبنای حرف و حدیث های فراوان شد و برخی را گله مند از اینکه تعویق چهار ماهه و بعد از آن تمدید سه ماهه این وقفه در انتخاب دبیر جدید به سود عده ای و در تضاد با منافع صنعت است.
انتخابات سندیکای بیمه گران به زودی انجام می شود. وقتی به تاریخچه سندیکا در بعد از انقلاب یعنی از سال 83 به این سو نگاه می کنیم یک انحراف تلخ اما اساسی مشاهده می کنیم و آن فراموش شدن نفس و ماهیت مفهوم سندیکاست.
با قیمتگذاری بهمنظور کاهش هزینه، یک شرکت میتواند برای بهچنگآوردن سهم بازار، تصاحب رهبری بازار و سپس درو کردن منافع، حاشیههای سود کنونی خود را قربانی کند. در این مورد، استراتژی اتخاذ شده، معادل چنین دستوری بود: "قیمت را بشکن، ظرفیت را بالا ببر".
در بیمه برخلاف سایر بخشهای خدماتی، میزان و ابعاد قیمت تمام شده محصولات و خدمات فروخته شده، در هنگام فروش، بهطور دقیق قابل برآورد نیست و صرفاً میتوان برای آن بازهای از محدوده سود تا محدوده زیان چند هزار درصدی تخمین زد. با این وجود شرکتهای بیمه ـ به اشتباه ـ خود و یکدیگر را در یک نظام گمراهکننده به نام «سهم بازار»، رتبهبندی و ارزشگذاری میکنند.
با جستاری در اشعار شعرای ایرانی این بیت معروف حافظ «ای دل اَر سیل فنا بنیاد هستی برکند / چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور» شاید بیش از هر نظم دیگری با احوال این ایام قرابت داشته باشد.
سیل امسال ازبعد زیان اقتصادی که به مردم و اقتصاد کشور وارد نمود یک حادثه فاجعه آمیز و غم انگیز بود .هر چند از مواهب این حجم آب که برخی ارزش آن را بالغ بر 30 میلیارد دلار برآورد می کنند نباید غافل شویم.
ایران یکی از بلاخیزترین کشورهای جهان است . هرسال شاهد زلزله هایی با بزرگی بیش از شش ریشتر هستیم .تقریباً هرسال در ایران سیل های متعددی در استان های شمالی و جنوبی در فصل بهار رخ می دهد.
شرکتهای بیمه هر ساله در انتظار تایید سطح توانگری خود، از سوی نهاد نظارتی هستند تا با تمسک بدان ، بیمهگزاران بیشتری را جذب کنند این را میشود در بسیاری مواقع از تبلیغات بیمهگران در رسانهها یا بیلبوردهای تبلیغاتیشان با عنوانهایی چون سطح یک توانگری مالی ، بالاترین سطح توانگری مالی برای چندین سال پیاپی یا جملات تبلیغاتی مانند کسب رتبه یک توانگری مالی مشاهده کرد.
عملکرد اقتصادی سال جاری در قیاس با سال های گذشته با شوک های پی در پی، صنایع مختلف کشور را آنگونه دستخوش بحران قرار داده که صنعت بیمه به عنوان صنعتی که وظیفه امنیت و آرامش اقتصادی بخش های مختلف را به عهده دارد باتوجه به نوسانات قیمتی رخ داده در بازار و به تبعیت از افزایش سرسام آور قیمت دام و شتر در سال جاری که طبق ماده 297 قانون مجازات اسلامی، ملاک تعیین نرخ دیه قیمت 100 شتر طبق شرایط خاصی می باشد تعیین دیه سال آینده را با چالشی خاص همراه ساخته بود.
همه ما تجربه برخورد با محصولات و وسایل نوظهور و تازه وارد به بازار را داشته ایم . طبیعتاً انتظار نمیرود که فرد بتواند با این وسیله یا محصول ارتباط کاملی بگیرد. تولید کنندگان این وسایل بدون توجه به قیمت آن اقدام به چاپ و همراه سازی یک دستور العمل یا بروشور با وسیله را در پکیجینگ یا بسته بندی آن قرار می دهند. در این دستور العمل ،درباره ویژگی های محصول، شیوه کار ، راه اندازی، محدودیت ها و در پایان معمولا با هشدارهایی همراه است .