مقدمه ای بر استاندارد IFRS برای شرکتهای بیمه / عباس طیبی

استاندارد 4 IFRS به افشاگری در خصوص شناسایی و توضیح مبالغ مندرج در صورتهای مالی ناشی از قراردادهای بیمه اشاره می شود تا به کاربران این صورتهای مالی برای فهم مقدار ، زمان بندی و عدم اطمینان ( ابهام ) گردش های نقدی آتی از قراردادهای بیمه یاری رساند.

شرکتهای بیمه باید این استانداردها را در زمینه  قراردادهای بیمه ای که صادر می کند و قراردادهای بیمه اتکایی که منعقد می کند و همچنین اوراق بهاداری که به جهت مشارکت استفاده نموده ، اعمال نمایند. بنابر این جنبه های مورد اشاره این استاندارد یک حسابداری مستقیم را در خصوص موارد ذکر شده مورد توجه قرار می دهد تا با افشا و ارائه مناسب اطلاعات به ذینفعان در فهم وضعیت شرکت بیمه کمک لازم را بنماید.  

در این استاندارد  تکالیفی  برای بیمه گران مشخص شده که مختصراً در زیر به آنها اشاره می شود. البته این تکالیف با توجه به ماهیت و شرایط بیمه گر به صورت الزام آور و یا اختیاری در این استاندارد مورد اشاره قرار می گیرد و بسته به تاریخ و مرحله انتقال در یک شرکت و توجه به سیاستهای مالی آن شرکت بکار گرفته میشود:

 الزام به  جداسازی  و گنجاندن اوراق بهادار مشتقه در صورت سود و زیان در ارزش متعارف و منظور نمودن تغییرات آنها
جدا سازی اجزای سپرده و حق بیمه با  شرایط مطروحه در استاندارد مذکور
 شناسایی و اندازه گیری قراردادهای بیمه ای که صادر می شود ( بهای تمام شده و دارایی های نامشهود مربوط به  هر قرار  داد  ) و قراردادهای اتکایی که منعقد می کند ( تغییرات ارزش دارایی های قراردادهای اتکایی " واگذارنده " )
 الزام به گزارشگری آزمون کفایت بدهی با استفاده از برآوردهای جاری و نمایش آن در گزارش سود و زیان
 الزام به رعایت استانداردهای  شماره 8 حسابداری بین المللی در صورت تغییر در سیاست های مالی و حسابداری بیمه گر، به خصوص موارد مشخص از جمله نرخ بهره جاری ، تداوم رویه های موجود ، احتیاط، حاشیه سرمایه گذاری آتی و حسابداری سایه .
 توجه به جنبه های مشارکت اختیاری  یا تضمیمنی در قراردادهای بیمه به عنوان تخصیصی از سود یا زیان به جای هزینه یا درآمد.
الزام به افشاء  مقادیر ناشی از قراردهای بیمه در صورتهای مالی توسط بیمه گر
 الزام به افشاء ماهیت و میزان ریسک ناشی از قراردادهای مالی با سنجش کامل این اطلاعات  شامل : اطلاعات ریسک ، حساسیت ریسک ، تراکم ریسک ، افشاگری در خصوص دعاوی ، افشاء ریسکهای اعتباری ، نقدینگی و ریسک بازار.
 امکان  شناسایی مجدد دارایی های مالی به شرکتهایی که سیاستهای مالی خود را  برای تعهدات مالی تغییر می دهند .
 
در واقع برداشت و نکته اصلی پیاده سازی این استاندارد را باید شفافیت ، در دسترس بودن ، ارزش به روز تاریخی صورتهای مالی ، تحقق و تطابق صورتهای مالی بر شمرد.

حسابداری ارزش منصفانه دارایی ها و بدهی ها  در شرکتهای  بیمه از الزامات استاندارد گزارش گری مالی IFRS است .

حسابداری ارزش منصفانه در حال حاضر به عنوان ارزش بازار مبنایی برای شناخت دارایی ها و بدهی ها در حسابداری شرکتهای بیمه  به حساب می  آید.. ارزش منصفانه یک دارایی که می تواند به فروش برسد و یا بدهی که باید پرداخت شود و بصورت تخمینی است .

یکی از ویژگی های این روش حسابداری محاسبات تغییرات قیمتی در دارایی ها و بدهی های صورتهای مالی شرکتهاست که به واقع با کنار گذاشتن ارزش دفتری وضعیت واقعی تری از دارایی ها و بدهی های بیمه گر را بیان می نماید.

در واقع حسابداری ارزش منصفانه اصل بهای تمام شده تاریخی را به ارزش روز بهای تمام شده توسعه داده  تا  این ویژگی  قدرت مالی شرکت بیمه  را  در بازپرداخت بدهی ها و خسارتها به درستی بسنجد  و اطلاعات واقعی تری به استفاده کنندگان ارائه دهد.

برای اجرای حسابداری ارزش منصفانه به استقرار کمیته مذکور که ذیلاً می تواند در حوزه حسابداری مدیریت فعالیت نماید توصیه شده است تا این کمیته با در نظر گرفتن روشهای تعیین شده ارزش منصفانه ای را  در صورتهای مربوطه ارائه دهد.

یکی از گزینه هایی که با احتساب این روش در استاندارد گزارشگری مالی IFRS  در شرکتهای بیمه مورد توجه قرار می گیرد دستاوردهای ارزش منصفانه دارایی ها و بدهی ها  در صورت سود زیان شرکتهای بیمه  است. این امر موجب می شود تغییرات در ارزش منصفانه به عنوان سود و زیان شناخته شده و با حفظ یک روند ، گزارش مناسب تری از عملکرد شرکت بیمه را  ارائه دهد. اما ذکر یک نکته در اینجا لازم است و آنکه ارزش منصفانه نباید  منجر به شناسایی سود تحقق نیافته فرسایشی و به خصوص تقسیم غیر واقعی آن بین سهامداران باشد . اما ذکر آن در صورت سود زیان در طی چند دوره موجب جلوگیری از سو استفاده گزارش دهندگان مالی شرکتها برای اعلام غیر واقعی عملکرد می گردد. برای عدم بروز مسئله ذکر شده در استاندارد گزارشگری مالی به ارائه هر دونوع  صورت وضعیت اشاره شده است.

به نظر نگارنده استفاده از روش حسابداری ارزش منصفانه نهایتا دو تکلیف اساسی در پیاده سازی استاندارد گزارش گری مالی بین المللی IFRS4 را برای بیمه گران ممکن می سازد :
 1- منظور نمودن تغییرات قیمت اوراق بهادار و ارزش متعارف آنها در صورت سود و زیان
2- امکان  شناسایی مجدد دارایی های مالی برای ایفای تعهدات مالی

گفتنی است ، مطالب فوق با استناد به ترجمه IFRS4  تهیه شد و صرفا با استدلال ها و تجزیه تحلیل نگارنده تقدیم شده است .

لینک کوتاهلینک کپی شد!
اخبار مرتبط
ارسال نظر

  ×  5  =  40