سیگار و بیمه های عمر در کانادا ! // در باره بیمه نامه Fully Medically Underwritten بیشتر بدانیم // چالش های ارزیابی ریسک پس از فوت بیمه گذار

سلسله گزارشات ریسک نیوز از تجارب عینی یک بیمه گر ایرانی در کانادا (قسمت هفتم)

شاید ۴۰درصد مردم در کانادا ابتدا بیمه عمر زمانی می خرند چون حق بیمه خیلی پایین تری نسبت به بیمه نامه های دائمی دارد. خیلی کلی و بدون در نظر گرفتن جزییات، شاید یک مرد ۴۰ ساله بتواند با پرداخت ماهی ۵۰ دلار یک بیمه نامه ۱۰ ساله داشته باشد ولی برای داشتن یک بیمه دائمی با سرمایه مشابه شاید باید ۲۵۰ دلار پرداخت کند

از آنجا که یکی از راهبردهای رسانه ریسک نیوز تولید محتوای مطلوب برای صنعت بیمه است و با توجه به اینکه طی سالهای اخیر و با اعمال  تحریم ها ، انتقال دانش به صنعت بیمه ایران با خدشه روبرو گردید در این راستا ریسک نیوز تلاش کرده تا با ارتباط با ایرانیان موفق در کشورهای توسعه یافته ، این خلل را تا حدودی جبران کند.
زین پس مجموعه مقالاتی از کامبیز کیامهر یکی از بیمه گران موفق ایرانی در کانادا منتشر می گردد ، در این مقالات سلسله وار تلاش می گردد تا ضمن تصویرسازی فضای واقعی صنعت بیمه کانادا ، تجارب موفق بیمه گران این کشور منتقل گردد .
بدون شک این مقالات علاوه بر مدیران ،بخصوص برای شبکه فروش صنعت بیمه ایران می تواند اثرگذار باشد ، امید که تجارب موفق بیمه گران بین المللی در قالب انتقال دانش برای صنعت بیمه ایران مفید واقع گردد

در قسمت اول این مقالات تلاش شد تا نمایی کلی از صنعت بیمه کانادا به تصویر کشیده شود، در قسمت دوم این سریال آموزشی کامبیز کیامهر برای تصویر سازی واقعی تر از صنعت بیمه کانادا به سراغ نوید ایزدی از نمایندگان موفق بیمه های عمر در استان بریتیش کلمبیا رفت و مطالب مفید و جالبی مالیات ونقش آن در رشد بیمه های عمر کانادا و همچنین وضعیت نماینده های دو شغله در کانادا عنوان شد.
در قسمت سوم این سریال مکتوب اموزشی نوید برای ما از چگونگی اخذ نمایندگی بیمه عمر در کانادا و درآمد نمایندگان گفت، در قسمت چهارم نیز به تفاوتهای بازار یابی و فروش بیمه های عمر در ایران و کانادا پرداخته شده است .
در قسمت پنجم کامبیز کیامهر که 12 سال تجربه در صنعت بیمه ایران و کانادا را در کارنامه کاری خود ثبت کرده تجارب بیمه گری در کانادا را به ایران پیوند زده است وی در این قسمت ضمن ارایه راهکار ، به برخی پیشنهادات اشاره می کند.
در قسمت ششم این سریال مکتوب با ساختار نهاد نظارتی و رگولاتور بیمه ای در کانادا آشنا می شویم بدون شک این بخش می تواند برای مجموعه نهاد ناظر در ایران جالب توجه باشد ضمن اینکه این پرونده ما را با زوایای جالب فروش بیمه های عمر زمانی در کانادا آشنا می کند.
 قسمت هقتم این گزارش سریالی را می خوانیم:

در قسمت های قبلی در مورد ساختار بیمه و بیمه گری در کانادا در حوزه گسترده بیمه های عمر که شامل انواع بیمه های عمر زمانی و دائم ، بیمه های ازکارافتادگی ، بیمه های درمان تکمیلی، بیمه های مسافرتی و صندوق های سرمایه گذاری شرکت های بیمه است کمی صحبت کردیم و در ادامه وارد بحث محصولات بیمه عمر شدیم و این موضوع جالب را با بیمه های عمر زمانی (Term Life Insurance)‌ شروع کردیم. یکی از مواردی که در صنعت بیمه کانادا برایم خیلی جالب است ، قاطعیت در عین انعطاف پذیری در فرآیند محاسبه و ارزیابی ریسک بیمه گذار است.

چند وقت پیش تجربه جالبی برای صدور بیمه نامه عمر زمانی ۱۰ ساله برای یکی از دوستانم با سرمایه ۶۰۰ هزار دلار داشتم که شاید برای شما هم شنیدنی باشد. دوستم که نسبتا سالم زندگی می کند و بیماری و اضافه وزن ندارد، در پرسشنامه یکی از شرکت های بیمه عمر معروف کانادایی  با حسن نیت قید کرده بود که گاهی و کاملا به صورت تفریحی و شاید یکبار در ماه یک سیگار می کشد. همین مساله باعث شد که بیمه گر اعلام کند متقاضی به دلیل سیگار کشیدن برایش پر ریسک است و صدور بیمه نامه منوط به بررسی نتایج معاینه پزشکی و آزمایشات تکمیلی خواهد بود.

در تاریخی که تعیین شد ، پزشک معتمد بیمه گر به منزل بیمه گذار مراجعه کرد و  اقدامات لازم را به عمل آورد. خوشبختانه نتایج کاملا رضایتبخش بود و بیمه گر موافقت کرد که بیمه نامه را صادر کند اما در کمال تعجب حق بیمه را بیش از ۲ برابر افزایش داد. وقتی موضوع را با دوستم مطرح کردم خیلی ناراحت شد و گفت که کاملا سالم است و انتظار چنین حق بیمه ای را نداشته و نمی تواند آن را پرداخت کند. به فکر راه چاره افتادیم. مجدد با شرکت بیمه صحبت کردیم و درخواست کردیم که به دلیل سلامت کامل بیمه گذار، در محاسبه ریسک تجدید نظر کنند. جواب خیلی قاطع بود که با استعمال حتی یک نخ سیگار ، شخص سیگاری محسوب شده و پر ریسک است و افزایش نرخ لحاظ می شود و هیچ چاره ای هم نیست. موضوع را با نوید که سال ها سابقه کار دارد مطرح کردم و مشاوره خواستم.

 به من گفت : دوستت سیگار می کشد یا سیگارت ؟ گفتم نمی دانم و از دوستم پرسیدم و به من گفت که منظورش سیگار ( سیگار برگ) بوده است و نه سیگارت ( سیگارهای معمولی در پاکت ) اما مثل خیلی ها در کلام عادت دارد بگوید سیگار می کشد. نوید گفت که به شرکت بیمه اعلام کنم و در کمال تعجب گفتند اگر شخصی تا ۱۲ عدد سیگار برگ در سال بکشد ، سیگاری محسوب نمی شود و اضافه نرخ به او تعلق نمی گیرد. از دوستم خواستم که موضوع را مکتوب برای شرکت بیمه بنویسد که خوشبختانه مورد قبول واقع و اضافه نرخ حذف شد و برایش بیمه نامه را با حق بیمه غیرسیگاری ها صادر کردند.

موضوع برایم آموزنده بود چون آن شرکت بیمه در عین برخورد شفاف، سخت و قاطع درباره استعمال دخانیات ، با تحلیل آمار و واقعیت های پزشکی و روانشناسی اعتیاد، دریافته بودند که می توانند ریسک کشیدن محدود سیگار برگ توسط بیمه گذار را بپذیرند.  دلیلشان این بود که می گفتند سیگار برگ هم گران است و هم نمی شود آن را به راحتی سیگارت در جیب گذاشت و در هر مکان و زمانی از جیب درآورد و استعمال کرد که همین ها سدی در برابر استفاده دائم آن و سیگاری شدن است. جالب بود وقتی فهمیدم رویکرد این شرکت بیمه هم توانسته بخشی از بازار که دخانیات استعمال می کنند را با حق بیمه پایین تر به خود جلب کند ، و هم به تجربه دیده بودند که خیلی از بیمه گذارانشان به دلیل ترس از پرداخت نشدن سرمایه فوت ، نه تنها سمت سیگارت نرفته اند بلکه کم کم به دلیل گرانی و سختی کشیدن سیگار برگ، عطای دخانیات را به لقایش بخشیده اند. البته شرکت های بیمه مختلف رویکردهای متفاوتی در تحلیل این ریسک دارند اما آنچه برایم جالب است ، استفاده از آمار و داده کاوی علمی توسط شرکت های بیمه برای تعیین حق بیمه های فنی است که در نتیجه با کاهش ریسک ، در عمل قیمت تمام شده بیمه را هم برای خودشان و هم برای استفاده مردم کاهش می دهند.  در ادامه این مقاله و زمانی که بحث درباره بیمه های غیر عمر را شروع می کنیم هم نمونه های جالبی از استفاده از آمار و اطلاعات و هوش تجاری در محاسبه ریسک سایر انواع بیمه نامه را برای شما نمونه خواهم آورد.

بحث بیمه عمر را با نوید ایزدی ادامه می دهیم :

  • نوید ، پس تو اعتقاد داری که بیمه های عمر زمانی گزینه های مناسبی برای بیمه شدن مردم هستند و می توانند ضریب نفوذ بیمه های عمر را افزایش دهند؟
    • دقیقا و جالب اینکه این بیمه نامه ها پر سودترین انواع بیمه عمر برای شرکت های بیمه در کانادا هستند چون همانطور که پیشتر گفتیم به دلیل افزایش میانگین طول عمر ، احتمال اینکه کسی مثلًا تا ۸۰ سالگی از دنیا برود کم است و فقط ممکن است به دلیل حوادث این اتفاق پیش بیاید که آن هم به لطف پیشرفت تکنولوژی و بهبود استانداردهای ایمنی ، در حال کم شدن است. پس شرکت بیمه هر ماه برای ۱۰ ، ۲۰ یا ۳۰ سال حق بیمه از مردم می گیرد که قابل توجه است در حالی که  در عمل با ریسک کمی برای پرداخت خسارت روبه رو است.
  • البته من فکر می کنم اینجا قانون اعداد بزرگ هم در کاهش ریسک شرکت بیمه تاثیر زیادی دارد چون به دلیل توسعه ضریب نفوذ بیمه عمردر جامعه ، تعداد بیمه نامه زیادی فروخته می شود و ریسک برای شرکت بیمه کاهش می یابد.
    • درست است و باید بگویم شاید ۴۰درصد مردم در کانادا ابتدا بیمه عمر زمانی می خرند چون حق بیمه خیلی پایین تری نسبت به بیمه نامه های دائمی دارد. خیلی کلی و بدون در نظر گرفتن جزییات، شاید یک مرد ۴۰ ساله بتواند با پرداخت ماهی ۵۰ دلار یک بیمه نامه ۱۰ ساله داشته باشد ولی برای داشتن یک بیمه دائمی با سرمایه مشابه شاید باید ۲۵۰ دلار پرداخت کند و اگر ترکیبی از هر دو را انتخاب کند ، حدود ماهی ۱۵۰ دلار بپردازد.

       
  • آیا در دراز مدت هم این بیمه نامه بهترین انتخاب برای بیمه گذار است؟
    •  طبیعی است که شرایط برای هر کسی فرق می کند ولی معمولًا این بیمه نامه بهترین گزینه در دراز مدت برای بیمه گذار نیست و برای همین ما همیشه توصیه می کنیم اگر کسی بیمه نامه عمر زمانی می خرد ، حتما از نوع تمدید و تبدیل شونده باشد که در روزهای قبل در مورد آن صحبت کردیم تا بتواند حداقل در زمان خاتمه بیمه نامه، آن را تغییر دهد. اجازه بده با مثالی ادامه بدهیم. فرض کن شخصی در ۴۵ سالگی برای اینکه خیالش از بابت تسویه وام مسکن در صورت فوت راحت باشد ، بیمه نامه عمر زمانی ۲۰ ساله با حق بیمه ۵۰ دلار در ماه خریده است. این شخص حالا ۶۵ ساله شده و بیمه نامه اش به پایان رسیده ولی برخلاف برنامه ریزی که ۲۰ سال پیش انجام داده بوده، هنوز نتوانسته وام را تسویه کند یا وام های بعدی روی مسکن خود گرفته ( Refinance) وهنوز بدهی زیادی به بانک دارد و باید بیمه نامه را بازهم تمدید کند. حالا اگر بیمه نامه ای که ۲۰ سال پیش خریده تمدید و تبدیل شونده نباشد ، ممکن است حتی شرکت بیمه به دلیل سن بالا و یا شرایط پزشکی او را بیمه نکند که چالشی جدی برایش به همراه خواهد داشت و آسایش روز و شب را از او می گیرد. اگر شانس آورده باشد و بیمه نامه شرط تمدید و تبدیل شدن را داشته باشد ، بازهم الان شرکت بیمه بر اساس ۶۵ سال حق بیمه را برای دوره به عنوان مثال ۱۰ ساله بعدی تمدید می کند و این شخص مثلا به جای ۵۰ دلار ، باید تا ۷۵ سالگی ماهی ۳۵۰ دلار بپردازد که شاید پرداخت مبلغ بیشتر در دوران بازنشستگی برایش سخت تر باشد. حالا در نظر بگیر که در ۷۵ سالگی بازهم نیاز به تمدید بیمه نامه برای ۱۰ سال دیگه داشته باشد و مجبور است حق خیلی بیشتر پرداخت کند. 
  •  پس شاید بهتر بود که مشاورش همان ابتدا به او پیشنهاد می کرد بیمه نامه زمانی ۱۰ ساله بخرد و آن را در صورتیکه توان مالی داشت در سررسیدش تبدیل به دائمی کند یا بیمه نامه ای ترکیبی زمانی و دائمی برایش صادر می شد که هم حق بیمه تعدیل شده بود و هم اندوخته بیمه نامه می توانست حق بیمه را در سال های پیری برایش پوشش دهد.
    • دقیقا. اکر کسی توان پرداخت حق بیمه های بالاتر بیمه های دائمی را داشته باشد ، می توانیم بیمه نامه را برایش به گونه ای طراحی کنیم که فقط تا ۶۵ سال حق بیمه بپردازد و بعد از آن تا آخر عمر هم پوشش بیمه داشته باشد و هم نیازی به پرداخت حق بیمه نباشد.
  • این موضوع بسیار جالب است و مفصل درباره تنوع اندوخته سازی در انواع بیمه های عمر Whole Life و Universal Life با هم صحبت خواهیم کرد. این روزها تبلیغات جالبی در تلویزیون و مطبوعات می بینم که بعضی شرکت های بیمه مثلا ادعا می کنند که اگر زیر ۵۰ سال هستی و سیگار نمی کشی با حق بیمه خیلی کمی ، مثلا ۲۰ دلار در ماه ، بدون معاینه پزشکی شما را ۵۰۰ هزار دلار تحت پوشش بیمه عمر قرار می دهیم. با توجه به اینکه بحث ارزیابی ریسک متقاضی برای صنعت بیمه خیلی جدی است ، چگونه به این راحتی بیمه نامه عمر با حق بیمه پایین و سرمایه بالا صادر می کنند؟
    • به موضوع خوبی اشاره کردی که بحث مهم نحوه ارزیابی ریسک در آن نهفته است. این شرکت ها معمولًا شرکت های بیمه کوچک و محلی هستند که در بازارهای کوچکی فعالیت می کنند و با این تبلیغات جذاب و حق بیمه و سرمایه فوت وسوسه کننده شما را جذب می کنند. اما نکته این است که این بیمه نامه ها تمدید و تبدیل نمی شوند و مهم تر اینکه بحث ارزیابی ریسک در این شرکت ها بعد از فوت بیمه شده ( Post Medically Underwriting ) است و هنگام صدور بیمه نامه وضعیت سلامتی متقاضی را کنترل نمی کنند و فقط پرسشنامه سلامت در سوابق بیمه نامه نگهداری می شود. اما بعد از فوت بیمه شده، به دلیل اجازه ای که در متن قرارداد بیمه نامه از بیمه شده گرفته اند مجاز هستند سوابق پزشکی را کنترل کنند و حتی اگر لازم باشد کالبد شکافی انجام بدهند و تازه آن موقع تصمیم بگیرند که آیا اصولًا این شخص از نظر وضعیت سلامتی صلاحیت بیمه شدن (Insurable) داشته است یا خیر ؟ و به هر بهانه سعی می کنند از زیر بار پرداخت خسارت شانه خالی کنند. مثلا در پرسشنامه سلامت از بیمه شده می پرسند که آیا در ۵ سال گذشته مشکل گوارش داشته اید و یا تصویر برداری با اشعه ایکس انجام داده اید و معمولا یک گزینه بله یا خیر در پایان مثلًا ۲۰ سوال قرار می دهند و به تجربه دیده ام که خیلی از مردم سوابق پزشکی خود را فراموش می کنند و یا به این سوالات بدون دقت، پاسخ خیر می دهند و شرکت بیمه پس از فوت بیمه شده با مطالعه سوابق پزشکی و یا کالبد شکافی می گوید که شخص به عنوان مثال ۳ سال پیش از بیمه شدن یک بار تصویربرداری انجام داده و یا یکبار برای مشکل گوارش به دکتر خانواده خود مراجعه کرده بوده  که در پرسشنامه سلامت نگفته و برای همین شخص صلاحیت بیمه شدن نداشته و در بهترین حالات حق بیمه را پس می دهد و دست بازماندگان از سرمایه فوت کوتاه می ماند. یعنی به جای ۵۰۰ هزار دلار همان ماهی ۲۰ دلارها بدون هیچ سودی به خانواده پس داده می شود.
  • پس پیشنهاد تو این است که مردم از شرکت های بیمه ای بیمه عمر بخرند که در همان ابتدای کار همه سوابق بررسی شود و اصطلاحاً بیمه نامه Fully Medically Underwritten باشد؟
    • کاملا درست است و ما همیشه این نوع بیمه نامه عمر که توسط شرکت های بیمه معتبر و قدیمی ارائه می شوند را به متقاضیان پیشنهاد می کنیم تا خیال همه راحت باشد و شرکت بیمه در قبال تعهدات خود بهانه ای نداشته باشد و سرمایه فوت به صورت کامل به بازماندگان پرداخت شود و همانطور که از ابتدا گفته ایم ، کیفیت زندگی آن ها حفظ شود. در حال حاضر در استان ساسکاچوان ، ارزیابی ریسک پس از فوت توسط دولت ایالتی غیر قانونی اعلام شده و امیدوارم به زودی در تمام کانادا این نوع تعیین ریسک توسط همه شرکت های بیمه ممنوع شود.
  • این بحث برای حفاظت مالی از بازماندگان حیاتی است و من هم امیدوارم به زودی در تمام کانادا غیر قانونی شود. در این خصوص درباره دوره ۲ ساله عدم قطعیت یا همان Incontestability Period که شرکت بیمه اجازه دارد ارزیابی ریسک بیمه نامه را مجدد انجام دهد و در صورت لزوم حتی بیمه نامه را فسخ کند لطفا برای خوانندگان بیشتر توضیح بده.
    • ادامه دارد…
لینک کوتاهلینک کپی شد!
اخبار مرتبط
ارسال نظر

7  ×  1  =