چرا … در برخورد با متخلفین!

مصطفی عبدالملکی / شعبان لطیفی : در ایران به دلیل ساختارهای دولتی و موانع حقوقی از جمله  شیوه احراز هویت متعاملین برای بخش خصوصی مانعی وجود داشت که نتواند همانند سایركشورهاي پيشرفته ،گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات و تجارت الكترونيكي را اجرا نماید. لذا، به موجب مادة 86 قانون تجارت الكترونيكي مصوب مجلس شورای اسلامی مقرر شد " مركز توسعه تجارت الكترونيكي" در وزارت بازرگاني آن سال تشكيل شود. در همین راستا، هيأت وزيران در سال 1388 اساسنامه مركز توسعه تجارت الكترونيكي را تصويب نمود.

به موجب اساسنامه مذکور، استقرار، پياده‌سازي و توسعه تجارت الکترونيکي در کشور با استفاده از ابزارها و استانداردهاي ملي و بين المللي و با عنايت به فرهنگ ايراني و اسلامي و حمايت از فعاليت هاي تجارت الکترونيکي و ارتقاي سطح کاربرد فناوري اطلاعات و ارتباطات در اقتصاد و بازرگاني به مرکز توسعه تجارت الکترونيکي واگذار گردید.

مركز توسعه تجارت الكترونیكی مسئولیت ایجاد زیر ساخت های امنیت و اعطای نماد اعتماد الكترونیكی به کسب و کارهای اینترنتی را برعهده دارد. اعطای نماد اعتماد الكترونیكی برای وب‌سایت های تجاری با هدف قانونمند كردن و چارچوب دهی به فعالیت کسب و کارهای اینترنتی در حال انجام می باشد.

همچنین به استناد بند 12-4 ماده 4 آیین نامه اجرایی ضوابط لازم برای صدور پروانه کسب فروشگاه های الکترونیکی، یکی از شرایط دریافت مجوز فروشگاه های الکترونیکی، کسب نماد الکترونیکی اعتماد از مرکز توسعه تجارت الکترونیکی و رعایت ضوابط راه اندازی وب سایت تجاری است.

از طرفی طبق ماده 66 قانون تأسیس بیمه مرکزی و بیمه گری در سال 1350 "عرضه بیمه جز به وسیله اشخاص زیر ممنوع است: 1- مؤسسات بیمه. 2- نمایندگان بیمه. 3- دلالان (کارگزاری) رسمی بیمه.

همچنین در ماده 60 قانون بیمه شخص ثالث مصوب سال 1395 اعلام شده است که "ماده60 ـ فروش هر نوع بیمه‌نامه یا مبادرت به عملیات بیمه‌گری یا نمایندگی بیمه بدون مجوز قانونی، در حکم کلاهبرداری است و مرتکب علاوه بر مجازات کلاهبرداری، ضامن جبران خسارت وارده حسب مورد به زیان‌دیده یا صندوق به نرخ روز جبران می‌باشد."

اخیراً برخی اشخاص سودجو با استفاده از نام بیمه مرکزی، یا بیمه سلامت و … جهت فروش محصولات خود با هموطنان تماس می گیرند و برخی  افراد نیز بواسطه صحبت های اینگونه اشخاص سودجو فریب می خورند و اقدام به خرید محصولی  می نمایندکه عملا هیچ خدمتی از آن محصول برایشان میسر نیست  و در عمل نیز چیزی عایدشان نمی شود.

با بررسی برخی از این شرکت ها مشاهده می شود که در سایت خود دارای مجوز نماد الکترونیکی اعتماد از مرکز توسعه تجارت الکترونیک هستند.

به عنوان مثال عیناً مطلبی که در سایت یکی از مؤسسات دارای مجوز از مرکز توسعه تجارت الکترونیکی درج شده است را مشاهده می کنید:

" خدمات بیمه ای موسسه … به شرح زیر می باشد

 1. ارائه مشاوره رایگان در تمامی زمینه های بیمه ای (بیمه خودرو،آتش سوزی، درمان و…)

 2.ارائه خدمات بیمه ای از تمامی شرکت های بیمه گذار

 3.ارائه مشاوره بیمه های بازنشستگی و مکمل بازنشستگی به دارندگان کارت تخفیف

 4.اعمال تخفیفات بیمه بدنه اتومبیل ، بیمه مسئولیت ، بیمه آتش سوزی، بیمه درمان خانوار ، بیمه تکمیلی ، بیمه عمر از 5 الی 50 درصد تخفیف"

همانطور که قابل مشاهده است در بند 2 خدمات این موسسه اعلام شده است : ارائه خدمات بیمه ای از تمامی شرکت های بیمه گذار، این قبیل شرکت ها هنوز فرق بین بیمه گذار و بیمه گر را نمی دانند بعد به چه صورتی می خواهند خدمات ارائه کنند جای تعجب دارد!

وقتی روی نماد اعتماد الکترونیکی درج شده در پایین صفحه سایت اینگونه مؤسسات کلیک می کنید می توان به شناسنامه کسب و کار درج شده در سایت نماد اعتماد الکترونیکی دسترسی پیدا کرد و ملاحظه می شود که اغلب خدمتی که مجوز آن را اخذ کرده اند به عنوان "تخفیف گروهی" ثبت شده است.

اطلاعیه که در سایت یکی از شرکت های بیمه در خصوص فعالیت اینگونه مؤسسات انتشار یافته است را ملاحظه می فرمایید:

شرکت بیمه پارسیان اعلام می دارد هیچگونه ارتباطی با موسسه سلامت پارسیان نداشته و هرگونه بیمه نامه یا سایر خدماتی(کارت تخفیف سلامت پارسیان) که آن موسسه با نام بیمه پارسیان، پارسیان و … عرضه می دارد نزد شرکت بیمه پارسیان هیچگونه اعتباری نخواهد داشت.

حال سوالی که مطرح است؛ وقتی متولی اعطای مجوز به این قبیل مؤسسات با مرکز توسعه تجارت الکترونیک هست چرا سازمان هایی که این قبیل شرکت ها و مؤسسات اقدام به پوشش خدمات آنان می نمایند از طریق مرکز مذکور با ایشان برخورد نمی کنند؟ پیگیری و برخورد با این موارد نیاز به پرداخت هیچ هزینه ای برای سازمان ها نیست و صرف ارائه مستندات به مرکز توسعه تجارت الکترونیک، می توان جلوی فعالیت غیر قانونی این شرکت ها و مؤسسات را گرفت.