نیاز ضروری صنعت بیمه به نیروی متخصص /ابوذر زنگویی نژاد

تعداد شاغلین در شرکت‎‌های بیمه‌ای از سال 1386 الی 1392 از تعداد 7/10 هزار نفر به 2/18 هزار نفر افزایش یافته که حدود 60 درصد آن‌ها دارای تحصیلات دانشگاهی لیسانس و بالاتر می‌باشند. همچنین تعداد نمایندگان در این سال‌ها از 5/8 هزار نفر به 37 هزار نفر رسیده و این درحالیست که ظرفیت دانشگاه برای پذیرش رشته‌های بیمه‌ای (با احتساب تعداد تقریبی 420 نفر در سال، ظرفیت رشته مدیریت بیمه در دانشگاه آزاد اسلامی) متناسب با میزان رشد این صنعت و نیروی مورد نیاز آن نمی‌باشد.

درصورتی که آموزش عالی در زمان ابلاغ فرمان خصوصی‌سازی بیمه، سیاستی متناسب با این برنامه اتخاذ می‌نمود، ضمن آنکه امکان اشتغال نیروی تحصیل کرده در کشور افزایش می‌یافت، می‌توانست موجب کاهش هزینه‌های آموزش پرسنل شرکت‌های بیمه‌ای، نمایندگان فروش و مراکز پرداخت خسارت در بدو بکارگماری و حین خدمت برای توسعه دانش و مهارت آنان گردد. بدین صورت که با استعدادیابی، جذب و مدیریت نیروهای مستعد متناسب با نیازسنجی صورت پذیرفته، افرادی وارد این حوزه می‌گشتند که از تخصص لازم برای انجام امور محول برخوردار بودند. بدین ترتیب صنعت بیمه کشور، با کاهش هزینه‌های محسوس و نامحسوس آموزش، ضمن افزایش کارایی و اثربخشی، از بهره‌وری و امکان بیشتری جهت نیل به اهداف سازمانی خویش برخوردار بود. مقوله‌ای که خود باعث افزایش احتمال دستیابی به اهداف چشم انداز بیمه می‌گردد.

معضل دیگری که به دلیل کمبود نیروی متخصص در بازار فعلی بیمه به وجود آمده است، رقابت بر سر جذب نیروی محدود ماهر در شرکت‌های بیمه‌ و بعضا توسل به راه‌های غیراخلاقی است. این امر باعث می شود ضمن وارد آمدن هزینه‌های سربار، میزان عدالت برون سازمانی در خصوص حقوق و دستمزد نیروی متخصص کاهش یافته و هزینه‌های وارد بر سازمان های بیمه‌ای جهت حفظ و نگهداشت نیروی متخصص افزایش یابد.

از سوی دیگر با ایجاد این رشته در دانشگاه‌های سطح کشور، در هر خانواده و هر شهر و روستایی امکان وجود دانشجویانی در رشته بیمه فراهم خواهد آمد که موجب آشنایی بیشتر خانواده‌ها و اطرافیان آنها با بیمه خواهد شد. به عبارتی دیگر امکان اطلاع رسانی سینه به سینه در خصوص انواع بیمه‌ها و فواید آن فراهم آمده، مفاهیم انتقال ریسک به غیر و میزان قدرت تحمل ریسک توسط هر یک از آحاد جامعه در فرهنگ مردم نهادینه می‌گردد. در این صورت جامعه هدف بیمه را درک خواهد کرد و حق بیمه نه تنها مفهوم هزینه را از دست خواهد داد، بلکه به یک سرمایه‌گذاری بلند مدت تبدیل خواهد شد. این امر سبب می‌گردد تا علاوه بر بینش مثبت افراد نسبت به فرهنگ بیمه، خرید بیمه‌نامه را از نکات ضروری دانسته و با وجوداینکه در بسیاری از موارد می‌توانند ریسک مربوطه را نگهداری نمایند، انتقال آن را به شرکت‌های بیمه‌گر ارجح ‌دانند.

لذا شایسته است آموزش عالی نسبت به پرورش نیروی‌های متخصص در حوزه بیمه با توجه به ظرفیت این بخش و با توجه به چشم انداز بیمه، اهتمام ورزد. و درصورتی که بازار نیروی متخصص بیمه‌ای رونق پیدا کند، هزینه‌های تحمیلی به این صنعت کاهش یافته و ثبات نسبی در این خصوص پدیدار می‌گردد. نیل به این مهم، توجه بیمه مرکزی وپژوهشکده بیمه را جهت تعامل با وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به منظور برنامه‌ریزی آموزش عالی برای پرورش نیروی متخصص می‌طلبد.

منبع : ایین