به گزارش ریسک نیوز، این نظرسنجی با عنوان «نبض بررسی؛ وضعیت صنعت بیمه اروپا» که در سه ماهه چهارم سال 2023 انجام شد، از نزدیک به 270 تصمیم گیرنده تجاری و رهبران فناوری اطلاعات در بخش بیمه اروپا انجام شد.

نتایج نشان داد که دو سوم از پاسخ دهندگان در حال برنامه ریزی برای تسریع سرمایه گذاری در روند دیجیتالی سازی خود در دو سال آینده با تمرکز بر بهبود کانال های پرداخت، امنیت سایبری، واقعیت افزوده و واقعیت مجازی و هوش مصنوعی (AI) هستند.

اولویت های استراتژیک کلیدی شناسایی شده توسط شرکت کنندگان در نظرسنجی شامل جذب مشتریان جدید و استفاده از کانال های دیجیتال برای کشف فرصت های تجاری جدید است.

تاکید بر پیشنهادات دیجیتال و خدمات شخصی سازی شده با هدف پیشبرد جذب و حفظ مشتری در یک چشم انداز رقابتی فزاینده است.

استیو هال، مدیر ISG EMEA و مدیر ارشد هوش مصنوعی، روی تغییر به سمت رویکرد «اولویت دیجیتال» در میان بیمه ‌گران اروپایی تاکید کرد و بر نقش فناوری‌ های نسل بعدی در شکل‌ دهی مجدد عملیات تجاری و بهبود موقعیت بازار تاکید کرد.

به طور خاص، هوش مصنوعی با افزایش چشمگیر تخصیص بودجه و تمرکز بر استفاده از روش های پیشرفته هوش مصنوعی مانند پردازش طبیعی زبان و یادگیری ماشین، رشد قابل توجهی را تجربه می کند.

علی رغم علاقه فزاینده به هوش مصنوعی، این نظرسنجی خاطرنشان کرد که توسعه هوش مصنوعی برای بسیاری از پاسخ دهندگان هنوز در مراحل اولیه است و تنها بخشی از آن ها به طور فعال راه حل های گسترده ای را در سطح سازمانی توسعه می دهند.

علاوه بر این، چالش‌ هایی مانند سیلوهای داده و امنیت سایبری همچنان زمینه‌ های نگران ‌کننده هستند و باعث افزایش سرمایه ‌گذاری در مدیریت ریسک دیجیتال و امنیت فناوری اطلاعات می ‌شوند.

مشارکت های استراتژیک به منظور دستیابی به قابلیت های دیجیتال و استعدادهای تخصصی و در عین حال کاهش ریسک های توسعه حیاتی تلقی می شوند.

علاوه بر این، بیمه ‌گران در تلاش هستند تا تعادلی بین بیمه‌ سپاری و برون‌ سپاری ایجاد کنند تا به پویایی ‌های در حال تحول بازار کار و چالش‌ های حفظ استعداد رسیدگی کنند.

از آنجایی که شرکت‌ های حمل ‌و نقل سنتی با رقابت شرکت ‌های فناوری و استارت ‌آپ ‌های بیمه فناوری برای استعدادهای برتر روبرو هستند، استراتژی ‌های مدیریت مؤثر استعداد در برآورده کردن خواسته ‌های فناوری ‌های تحول ‌آفرین به طور فزاینده ‌ای حیاتی می ‌شوند.

منبع: www.reinsurancene.ws

The post صنعت بیمه اروپا به دیجیتالی ‌سازی سرعت می ‌بخشد appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

به گزارش ریسک نیوز، در سومین پنل از سومین روز «رویداد بیمه و 1403 پیش‌بینی‌ها، نیازها و راهبردها » احمد نوروزی دبیر کارگروه یکپارچه مدیریت محیط های آزمون و فرشاد صفری معاون کسب و کار فرابوم به مرور وضع موجود و آسیب شناسی نحوه نقش آفرینی پشتیبان های نوآوری(استارت آپ، شتابدهنده، بوم و سندباکس ها) پرداختند.

فرشاد صفری معاون کسب و کار فرابوم: ️بیمه گری باز یعنی اینکه، پوشش ریسک ها در غیر از کانال های مرسوم باشد و اینجاست که بیمه مزه می دهد. شیوه های انبوردینگ بسیار زمان بر و‌ پر از اصطکاک است.

احمد نوروزی دبیر کارگروه یکپارچه مدیریت محیط های آزمون: در یکسال گذشته زحمات ارزنده ای از جانب بیمه مرکزی کشیده شد مهمترین مصادیق، آیین نامه 105 است.

موافقت اصولی تشکیل محیط آزمون بخشی بیمه اخذ شد و نهایتا وارد فرایند ارایه فراخوان و میزبانی از طرح ها شدند تا بتوانند از بیزینس مدل های جدید استقبال کنند.

اصلی ترین خروجی سندباکس شکل گیری اکوسیستم مقرراتی جدید برای زیست این مدل کسب و کار است.

شرکت های نوآوری که آماده لانچ کردن محصول هستند اما در مرحله خلا قانونی قرار دارند، یک گام از حیث تنظیم‌گری عقب تر هستند پس لازم است در گام اول چارچوب مقرراتی شکل بگیرد تا در آن چارچوب فعالیت کنند.سندباکس این ظرفیت را ایجاد کرده است.

فرشاد صفری معاون کسب و کار فرابوم: نوآوری سازمانی در خلق محصولات جدید شاهد نیستیم بیشتر یک چنل آنلاین است.

در صنعت بانکداری وضعیت به گونه ای دیگر بود.صنعت بیمه ناهماهنگ است بزرگترین بازیگر صنعت بیمه یعنی بیمه ایران هماهنگ عمل نمی کند.

هنوز در صنعت بیمه شاهد تشکیل بوم نیستیم در حالیکه بوم ها می توانند به خلق نوآوری کمک کنند.

نسخه صوتی

The post نقش بوم ها و سندباکس ها در خلق نوآوری در صنعت بیمه appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

به گزارش ریسک نیوز، در سومین روز «رویداد بیمه و 1403 پیش‌بینی‌ها، نیازها و راهبردها » کاوه مشتاق، مدیرعامل انجمن بلاکچین به بررسی فناوری های همسو و مورد نیاز بیمه گری هوشمند پرداخت.

از نظر او، در انقلاب صنعتی چهارم، هوش مصنوعی، فناوری بلاکچین و فناوری های مالی نقش آوران اصلی این انقلاب هستند که اگر با این فناوری ها همراه باشیم می توانیم آنها را به خدمت بگیریم و اگر جلوی آنها بایستیم زیان زیادی خواهیم دید.

بحث جعل و تقلبات در فناوری بلاکچین امکان پذیر نیست. بلاکچین می تواند نقش نهادهای واسط مانند شرکت های بیمه را بازی کند.

اگر یک شبکه متمرکز بلاکچین بین شرکت های بیمه وجود داشته باشد امکان هک عملا از بین خواهد رفت چونکه به دلیل غیرمتمرکز بودن، هکرها امکان هک کردن این شبکه را نخواهند داشت.

نسخه صوتی

The post نقش بلاکچین در گذار به بیمه هوشمند appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

به گزارش ریسک نیوز، در دومین پنل از سومین روز «رویداد بیمه و 1403 پیش‌بینی‌ها، نیازها و راهبردها » دکتر علی شایان، عضو هیات علمی گروه فناوری اطلاعات دانشگاه تربیت مدرس به بررسی فناوری های همسو و مورد نیاز بیمه گری هوشمند پرداخت.

به گفته وی، باید جریان سازی هوشمندسازی داشته باشیم و قرار است تا شهریور سال آینده تمام سازمان ها و شرکت ها به سمت هوشمندسازی روند.

هوشمندی شناسایی فرصت ها و واکنش صحیح به آن فرصت با توجه به شرایط و بستر موضوع و تطابق با آن است.

فناوری های همسو و همگرا تکنولوژی های جدیدی هستند که می توانند فناوری های جدید را با یکدیگر ترکیب کنند و در واقع ترکیب این فناوری ها می تواند موجب تحول سازمانی شود.

فناوری های همسو در حال حاضر برای صنعت بیمه رشد مناسبی داشته است اما مراحل اولیه خود را می گذراند ما در حال حاضر در لایه پلتفرم و‌ اپلیکیشن ورود پیدا کرده ایم اما در مقیاس تکنولوژی پایه و زیرساختی در سطح سازمانی، رشد محدودی داشته ایم.

در لایه های تکنولوژیک اگر ایده پردازی مناسب با توجه به مصداق های جهانی و ایده های جهانی داشته باشیم می توان افق خوبی را برای سازمان ها و شرکت های بیمه ای متصور شد.

حملات سایبری و رخنه های امنیتی، اعتماد در حوزه فناوری ها را کاهش داده و با توجه به سبک مدیریتی و شرایط حاکم باید هم افزایی رشد کند.

نسخه صوتی

The post فناوری های همسو در گذار به بیمه هوشمند appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

طرح بررسی «7 چالش در 7روز» و در همین راستا در سومین روز، سومین چالش با موضوع «بیمه گری هوشمند؛ فرصت‌ها و چالش‌ها» با حضور دکتر علی شایان، عضو هیات علمی گروه مدیریت فناوری اطلاعات دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد.

The post بیمه گری هوشمند؛ فرصت‌ها و چالش‌ها(قسمت اول) appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

دومین نشست از سلسله نشست‌های «دوشنبه‌های متن» با موضوع: «نقشه شناسی اکوسیستم تحول دیجیتال و نوآوری صنعت بیمه» با حضور مدیران ارشد شرکت های بیمه و کارشناسان و صاحبنظران حوزه نوآوری برگزار شد.

جزییات کامل را میتوانید در این ویدیو مشاهده کنید.

The post «نقشه شناسی اکوسیستم تحول دیجیتال و نوآوری صنعت بیمه» appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

اداره کل نظارت بر شبکه خدمات بیمه ای با صدور بخشنامه ای به تمامی شرکت های بیمه ای اعلام کرد که به منظور حفظ سلامت بازار بیمه کشور از امضای هر گونه تفاهم نامه مغایر با قوانین و مقررات جاری، خودداری کنند.

  بر اساس این گزارش تصریح شده نهاد ناظر با شرکت هایی که با انعقاد این تفاهم نامه ها در سلامت بازار بیمه ای اختلال ایجاد کنند، برخورد نظارتی به عمل خواهد آمد.

The post امضای تفاهم نامه های فراقانونی بین شرکت های بیمه و کارگزاری ها ممنوع شد appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

مفهوم دگردیسی یا تحول، وقتی کنار دیجیتال مطرح می‌شود صحبت از دو موجودیت در قبل و بعد از دگردیسی است. موجودیت قبل از دگردیسی با بعد از آن تفاوت‌های بنیادین دارد و بدون درک این تفاوت‌ها اساساً باعث گمراهی حتی در تعریف مسئله خواهد شد.

قبل از آنکه حتی بخواهیم مسئله را تعریف کنیم باید به این سؤال پاسخ دهیم که خود را «بر» یا «در» موجودیت می‌پنداریم؟ به تعبیر دیگر ما بر موجودیت اشراف داریم یا در درون موجودیت هستیم؟ اگر خود را «در» درون موجودیت تصور می‌کنیم؛ دارای چه نقطه و جایگاهی هستیم؟ مغز، قلب یا یکی از اعضاء یا بخشی از اعضاء سیستم هستیم و اگر خود را «بر» سیستم قلمداد می‌کنیم میزان اثرگذاری ما بر سیستم چقدر است؟ آیا اساساً می‌شود هم «بر» بود و هم «در»؟ اگر امکانِ داشتن موجودیت دوگانه برای عضوی از اعضاء امکان‌پذیر است باید او مشخص شود.

سؤال دوم اینکه موجودیتی که از آن نام می‌بریم؛ اساساً چه کلیت و آن کلیت دارای چه خصیصه‌های است؟ آیا یک کشور است؟ یک اقتصاد است؟ یک حیوان دوزیست است؟ یا یک شاکله فکری است؟

پاسخ به هر یک از این سؤالات می‌تواند مسیر تحلیل ما را متفاوت کند.

اگر موضع‌مان را نسبت به موجودیتی که دربارة دگردیسی آن صحبت می‌کنیم مشخص نکنیم؛ حتی قادر نیستیم مسئله را درست تعریف کنیم.

سناریوی اول

 فرض را بر این می‌گذاریم که هر یک از ما بخشی از سیستم و درون آن هستیم؛ در چنین وضعیتی ما نیز بخشی از تغییر خواهیم بود و طبعاً این احتمال هم وجود دارد که حین پروسه تغییر از سیستم حذف شویم؛ مانند بعضی از اجزاء دوزیستان که پس از دگردیسی وجود ندارند. نکته دیگر آنکه چون ما بخشی از تغییر هستیم؛ بنابراین در این فرایند، امکان تصمیم‌گیری نداریم؛ بلکه بخشی از تصمیم هستیم. همه اجزاء اکوسیستم، ضریبی از اثرگذاری را در فرایند تغییر دارند؛ اما همین میزان ضریب نیز در ژنتیک سیستم نهفته است و چندان در اختیار ما نیست.

وقتی از ژنتیک و ژنومِ سیستم صحبت می‌کنیم این فرضیه قوت می‌گیرد که رمزینه‌های روی مولکول دی‌ان‌ای تا چه میزان تکامل‌یافته هستند؛ اگر ژن‌ها دارای دستورالعمل‌های پیشرفته‌تر باشند طبعاً مدل و زمان تغییرهای بنیادین متفاوت است با نظام‌هایی که ژنتیکشان دستورالعمل‌های ضعیف‌تر را دارا هستند.

نقش اصلی مولکول دی‌ان‌ای ذخیره‌سازی طولانی‌مدت اطلاعات ژنتیکی و دستوری است؛ وقتی صحبت از ذخیره‌سازی می‌کنیم یاد مراکز داده‌ای یا همان دیتاسنترهایی می‌افتیم که در نقاط مختلف جهان به اشکال متفاوت وجود دارند. حافظه تاریخی ما چه دستورالعمل‌ها و داده‌هایی را ذخیره کرده است؟ توان تحلیل‌گری و پردازش اطلاعات مراکز داده‌ای ما یا همان حافظه تاریخی ما چقدر است؟ همه اینها ما را به این نقطه رهنمون می‌کند که قبل از هر اقدامی بدانیم هم از نظر تاریخی و هم «جغرافیای سیاسی و فناوری» کجا قرار داریم.

اگر بر اینکه کجا هستیم اشراف پیدا کنیم طبعاً تصمیمات و اقدامات ما بیشتر متناسب با وضعیت حاکم است و هزینه‌های کمتری روی دست سیستم می‌گذارد.

سناریوی دوم

فرض بر این است که ما «بر» سیستم هستیم؛ یعنی خارج از سیستم قرار داریم. در چنین شرایطی باید مشخص کنیم نسبت ما با سیستم چیست؛ همچنین کیفیت و کمیت این نسبت چگونه است؟ آیا سیستم در درون ماست یا اینکه ارتباط ما طولی یا عرضی است؟ یعنی سیستم ذیل یا صدر ماست یا موقعیتی موازی داریم؟ طبعاً برای هر یک سناریویی ویژه قابل خوانش است.

همچنین چه نوع گفتمانی بین ما و سیستمی که دگردیسی قرار است بر آن واقع شود وجود دارد؟ گفتمان اجباری از جنس دستور است یا انتخابی؟

همچنین گفتمان بین ما و سیستم، قهری است یا از جنس پذیرش و مجذوبیت؟ اساساً ما چقدر مورد وثوق سیستم هستیم؟ آیا سیستم، ما را به اجبار پذیرفته یا از اینکه همراه هستیم خوشحال است؟

همه این سؤالات بخشی از مواردی است که باید قبل از تعریف هر مسئله و اتخاذ هر تصمیمی بدانیم.

کیفیت گفتمان با پیرامون

وقتی صحبت از دگردیسی دیجیتال می‌کنیم باید مشخص کنیم که منظورمان شبکه بانکی است، اقتصاد است یا کل حاکمیت و دیگر اینکه آیا هر سه این موجودیت‌ها به هم پیوسته نیستند؟ طبعاً پاسخ‌مان مثبت است؛ وقتی از موجودیت‌های به هم پیوسته‌ای مانند حاکمیت، اقتصاد و بانکداری سخن به میان می‌آوریم که بیشتر ارتباط طولی با یکدیگر دارند و بانکداری بخشی از اکوسیستم اقتصادی و اکوسیستم اقتصادی بخشی از اکوسیستم حاکمیت است طبعاً معادلات موجود در طراحی مسئله ما تفاوت خواهد کرد؛ همچنین کیفیت روابط بین سه سیستم بالا از مواردی است که برای تعریف مسئله درس‌های زیادی دارد. تعریف ذی‌نفعان هر یک از اکوسیستم‌های مورد اشاره و روابط مشترک میان سه اکوسیستم از مواردی است که در صورت درک و مطالعه درست می‌تواند کیفیت طراحی مسئله را دگرگون کند. میزان توسعه‌یافتگی ژنتیکی از نظر تاریخی و جغرافیای سیاسی و فناوری از اهمیت بالایی برخوردار است.

نتیجه نهایی

در این نوشته بیشتر دگردیسی دیجیتالی در بانکداری مطرح است. با فرض پذیرش این مسئله ذی‌نفعان اصلی عبارت‌اند از مردم، بانک‌ها، مشتریان خرد و شرکتی بانک‌ها، بانک مرکزی، وزارت اقتصاد، قوای سه‌گانه (دولت، قوة قضائیه، مجلس) و کل حاکمیت. در چنین صورتی هر یک از ذی‌نفعان اگر تصمیمی مرتبط با دگردیسی دیجیتال اتخاذ قرار است کنند ابتدا باید موارد بالا را مبنی بر اینکه دقیقاً کجای سیستم قرار دارند(بر یا در سیستم)، دارای چه شرایطی نسبت به پیرامون و چه نوع گفتمانی با اجزائ دیگر هستند را مطالعه کنند و جایگاه خود را دریابند این فرایند موجب می شود مسئله را به درستی طرح کنند. چنانچه اصل مسئله درست تعریف شده باشد حل آن طبعا سخت نخواهد بود یا دست کم سیستم را به انحراف و هزینه های گزاف نخواهد کشاند.

ماهنامه بانکداری آینده

The post سناریوهای محتمل در دگردیسی دیجیتال/ محمود فراهانی appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

به گزارش ریسک نیوز بسیاری از دیگر امکانات دیجیتالی نیز منجر شده است تا کاربران و مشترکین همیشه نگران درز اطلاعات خود باشند و در نتیجه اتحادیه اروپا ملزم به وضع قانون حفاظت عمومی اطلاعات (GDPR) شده است. در گذشته این قانون وجود نداشت و در هر سایتی همچون فیسبوک، توئیتر، اینستاگرام و سایر سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی که عضو می‌شدیم، در صورت عدم نیاز به حساب کاربری این سایت‌ها تنها حساب را غیر فعال می‌کردند و از دسترس کاربر خارج می‌شدند؛ اما همه اطلاعات کاربر روی سرور سایت باقی می‌ماند؛ اما امروز با تصویب قانون GDPR همه سایت‌ها موظف هستند تا در صورت عدم تمایل کاربر به استفاده از حساب کاربری، گزینه پاک‌سازی کامل حساب را در اختیار کاربر قرار دهند و امروز به راحتی می‌توان با بستن حساب کاربری، همه اطلاعات قرار گرفته روی سرور سایت را برای همیشه حذف کرد. اینها تنها نمونه‌های کمی از مشکلات و قوانین تنظیم‌شده مربوط به صنعت دیجیتال هستند.

با وجود همه مزایای واقعی و بالقوه خود، تکنولوژی خطرات زیادی را به همراه دارد. تکنولوژی می‌تواند برای خطر محصول نادرست و تهدید حریم خصوصی مصرف‌کنندگان را به همراه داشته باشد که منجر به تهدید زنده‌مانی مدل کسب و کار برخی از کسب و کار های شرکت‌های قدیمی شده، منجر به افزایش ریسک فناوری، ریسک امنیت سایبری و سایر خطرات پایداری عملیاتی می‌شود. در نتیجه این ریسک‌ها منجر به افزایش اعتماد به تأمین‌کنندگان ثالث شود و ممکن است مدیریت و رئیس هیئت مدیره (چه در مؤسسات مالی و چه در نهادهای نظارتی) از برخی از جنبه‌های فین‌تک (به ویژه در مورد استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین) اطلاعات و درک کافی نداشته باشند.
برخی از خطرات فین‌تک ممکن است؛ حتی در اقتصادهای نوظهور که ظرفیت قانون‌گذاری و نظارتی در آنها کم و چارچوب‌های قانونی ضعیف است، بیشتر باشد.

امنیت سایبری

آسیب‌پذیری‌های ناشی از استفاده از فناوری ممکن است امکان‌پذیر بودن یا زنده مانی مدل کسب و کار را حداقل در برخی از عملکردهای فین‌تک، هم برای مؤسسات مالی فعلی و هم برای تازه‌واردان تهدید کند. استفادة روزافزون از فناوری، داده‌های بزرگ و هوش مصنوعی و افزایش پیچیدگی و به‌هم پیوستگی سیستم‌های مالی (ناشی از دیجیتالی شدن، دسترسی مشتری، بانکداری آزاد و سایر اشکال دسترسی شخص ثالث و قابلیت همکاری سیستم‌ها)، آسیب‌پذیری و عدم وجود مقاومت عملیاتی را در برابر حملات سایبری ایجاد می‌کند.

حملات سایبری توسط بازیکنان مختلفی از جمله کارمندان ناامید، باندهای جنایتکار، مأموران تحت حمایت دولت و نوجوانان بی‌حوصله انجام می‌شود و می‌تواند اشکال مختلفی را به خود اختصاص دهد؛ از اختلال در خدمات گرفته تا سرقت دارایی. در همین حال، اشکالات نرم‌افزاری، درگیری بین سیستم‌های مختلف و انواع دیگر خرابی سیستم می‌تواند باعث اختلال جدی در عملکرد یک مؤسسة مالی از قبیل خرابی وب‌سایت، عدم توانایی مشتریان در دسترسی به حساب‌های خود به صورت آنلاین و بسته شدن دستگاه‌های خودپرداز شود.

برون‌سپاری

اگرچه مؤسسات مالی سال‌ها بخش‌هایی از عملکرد خود را به شرکت‌های ثالث واگذار کرده‌اند؛ اما این روند در پاسخ به استفادة روزافزون و پیچیدگی فناوری اطلاعات گسترش یافته است. این روند تا حدودی نشان‌دهندة اندازة طبیعی اقتصاد در فناوری و در استفاده از داده‌هاست و علاوه بر این ارائه‌دهندگان خدمات بزرگ، درک بهتری در مورد فناوری و توانایی محافظت از خود در برابر خطرات امنیتی سایبر دارند. این امر باعث می‌شود كه برون‌سپاری برخی از خدمات توسط مؤسسات مالی به شرکت‌های ثالث بسیار جذاب‌تر به نظر برسد؛ زیرا شرکت‌های ثالث درک بهتری از تکنولوژی دارند.

با این حال، برون‌سپاری نیز خطراتی را ایجاد می‌کند. مؤسسات مالی که مشاغل خود را برون‌سپاری می‌کنند، ممکن است خدمات ارائه‌شده توسط شرکت‌های ثالث را کاملاً درک نکنند و ممکن است در نظارت و کنترل این برون‌سپاری به خوبی آماده نباشند. گرچه این مؤسسات مالی مسئول عملکردهایی هستند که برون‌سپاری کرده‌اند؛ اما این مسئولیت ممکن است تنها یک مسئولیت صوری باشد.

همچنین ممکن است ارزیابی و پاسخ به خطرات ناشی از برون‌سپاری برای سازمان‌های نظارتی، به ویژه برای ارائه‌دهندگانی که گواهی قانونی فعالیت ندارند یا خارج از مرزهای کشور فعالیت می‌کنند بسیار دش وار باشد. این موضوع ممکن است برای مؤسسات مالی و سازمان‌های نظارتی در اقتصادهای نوظهور که در آن دسترسی به ارائه‌دهندگان خدمات ممکن است غیر ممکن باشد، بیشتر اتفاق افتد.

مدیریت تغییر

مؤسسات مالی بزرگ کنونی، بازیکنان و سازمان‌های نظارتی جدید، همگی در مدیریت تغییر و درک خطرات ناشی از پیشرفت‌های فناوری پیشرفته با چالش‌هایی روبه‌رو هستند.

مؤسسات مالی بزرگ ممکن است به دنبال بهبود و کاهش هزینه محصولات و خدمات مالی کنونی خود و گسترش طیف محصولات و خدمات ارائه‌شده به دنبال راهکارهای فین‌تک باشند. با این حال، این روند اغلب به واسطه سیستم‌های قدیمی غول‌پیکر که عملکردهای بانک را انجام می‌دهند، اما هزینه نگهداری یا جایگزینی آن با شیوه‌های نوین بالاست، بسیار دش وار و حتی غیر ممکن باشد.

استارتاپ‌های نوآور از فناوری جدید برای ایجاد محصولات و خدمات جدید مالی یا ارائة محصولات و خدمات موجود به روش‌های جدید و کم‌هزینه استفاده می‌کنند. این بنگاه‌ها به طور معمول کوچک، مبتکر و دارای تمرکز رشد بسیار قوی هستند. درک عملکرد آنها ممکن است برای سازمان‌های نظارتی دش وار باشد و ممکن است این شرکت‌ها رویکرد و طرز فکر متمرکز بر اهمیت حکمرانی خوب، مدیریت ریسک، صداقت مالی و ثبات بلندمدت نداشته باشند. این امر می‌تواند منجر به سطح ناکافی امنیت سایبری و امنیت فناوری اطلاعات شود و در صورتی که این تازه‌واردان رشد سریع را تجربه کنند، این ریسک‌ها برجسته‌تر می‌شود.

شرکت‌های بیگ‌تک از فناوری پیشرفته خود، داده‌ها و پایگاه مشتری موجود به عنوان بستر حرکت به سمت خدمات مالی استفاده می‌کنند. با توجه به گستردگی بنگاه‌های بیگ‌تک، تأثیر حرکت به سمت خدمات مالی می‌تواند هم با سرعت بالا و هم با دامنه وسیع همراه باشد. این چیزی است که ناظران باید به طور مداوم، ارزیابی دقیق آن را ارزیابی کنند. با این حال، هنوز هم دقیقاً مشخص نیست که بیگ‌تک‌ها با عملکرد خود چه ریسک‌های خاموشی را به بدنة صنعت خدمات مالی وارد می‌کنند.

حمایت از مصرف‌کننده

خطرات تهدیدکننده مصرف‌کنندگان از طرف فین‌تک می‌تواند اشکال مختلفی از جمله سوء رفتار، کلاهبرداری، سوء استفاده از داده‌ها و محرومیت مالی به خود بگیرد.

فروش نادرست: اگرچه فین‌تک می‌تواند برای ارائة محصولات و خدمات مالی به طور مؤثرتر و گسترده‌تر مورد استفاده قرار گیرد و محصولات و خدماتی را ارائه دهد که با نیازهای مشتری مطابقت بیشتری داشته باشند؛ اما همین فین‌تک‌ها همچنین روش‌های جدیدی را برای مؤسسات مالی فراهم می‌کنند تا با مشتریان خود رفتار نادرست داشته باشند. چنین رفتارهای نادرست می‌توانند به شکل فروش الزامی از طریق کانال‌های دیجیتال و پلت‌فرم‌های اجتماعی برای فروش محصولات ضعیف به افراد فقیر و استفاده از پیچیدگی واقعی یا ظاهری آن برای افزایش عدم درک بین مؤسسات مالی و مشتریان باشد.

مشاوره غلط: نوآوری‌هایی مانند مشاورة رباتیک فقط به اندازه داده‌ها و برنامه‌نویسی‌هایی که در آن استفاده می‌شود خوب هستند. در نتیجه مؤسسات مالی ممکن است وسوسه شوند تا با درخواست اطلاعات ناقص و همچنین برنامه‌نویسی دستگاه‌ها برای توصیه محصولات و خدمات مورد نظر خود اقدام کنند.

رسیدگی به شکایات: تازه‌واردان صنعت فناوری ممکن است ساختار سازمانی برای رسیدگی به شکایات را نداشته باشند، در حالی که افزایش پراکندگی ارائه‌دهندگان کالا و خدمات (مثلاً از طریق بانکداری باز و رویکردی مدولارتر در مورد بانکداری و بیمه) می‌تواند منجر به عدم شفافیت این موضوع شود که چه کسی مسئول است.

محرومیت و تبعیض مالی: تجزیه و تحلیل داده‌های بزرگ و ابزار هوش مصنوعی می‌تواند پوشش و اعتبار بیمه را برای برخی از مصرف‌کنندگان دش وارتر یا گران‌تر کند. این امر می‌تواند با انحراف مدل تشدید شود. در عین حال، برخی از مصرف‌کنندگان ممکن است با استفادة روز‌افزون از فناوری که در دسترس آنها نیست و با کاهش استفاده از پول نقد از سیستم مالی محروم شوند.

حریم خصوصی و امنیت داده‌ها: مصرف‌کنندگان در برابر از دست دادن و سوءاستفاده از داده‌ها آسیب‌پذیر هستند و بعید است که روش‌های استفاده از داده‌های خود را کاملاً درک کنند. به طور سنتی، مؤسسات مالی به دنبال محافظت و استفاده از داده‌های مشتریان خود در چارچوب قانونی و نظارتی پایدار در بعضی از کشورها هستند. در مقابل، پلت‌فرم‌های اجتماعی مرتباً داده‌های گسترده‌ای را از کاربران خود (با رضایت آنها) جمع می‌کنند و به اشتراک می‌گذارند. آیندة فین‌تک جمع‌آوری طیف گسترده‌ای از داده‌های مالی و غیر مالی را از مجموعه‌های گسترده‌تری از گروه‌های مردم و اشتراک‌گذاری در سراسر کشور پیش‌بینی می‌کند. مسئله مهم این است که آیا چارچوب‌های مناسب برای جمع‌آوری، ذخیره و به اشتراک‌گذاری داده‌ها، چه در داخل کشور و چه خارج از مرز وجود دارد؟

کاهش رقابت: افزایش مقیاس در استفاده از فناوری و داده‌ها ممکن است منجر به افزایش تمرکز در بین تعداد کمی از مؤسسات بزرگ مالی و شرکت‌های بیگ‌تک و در نتیجه منجر به آسیب رساندن به مصرف‌کنندگان از طریق قیمت‌های بالا و کاهش آزادی انتخاب محصولات و خدمات شود.
کلاهبرداری: استفاده از کانال‌های دیجیتالی و به ویژه رسانه‌های اجتماعی، زمینه را برای اقدام به کلاهبرداری و دزدی اطلاعات در مصرف‌کنندگان بی‌اطلاع و آسیب‌پذیر افزایش می‌دهد.

ثبات اقتصادی

تهدیدات اصلی ثبات مالی ناشی از فین‌تک‌ها مربوط به اختلال در ساختار و زیرساخت‌های موجود در بازار است. این ریسک‌ها شامل خطر تمرکز (ظهور تمرکز و انحصارهای جدید در بازار، چه در نتیجة بزرگ‌تر شدن شرکت‌های قدیمی یا در نتیجة ورود و تسلط شرکت‌های بیگ‌تک)، ظهور کانال‌های جایگزین واسطه‌گری مالی، رفتارهای شبیه گله (به عنوان مثال در جایی که شرکت‌های تجاری از الگوریتم‌های مشابهی استفاده و پیروی می‌کنند)، رشد بالقوه دارایی‌های رمزی و مجازی و تأثیر بالقوة سیستم ایمنی سایبری و سایر خطرات ناشی از انعطاف‌پذیری عملیاتی است.

نتیجه‌گیری

با گسترش استفاده از تکنولوژی و فین‌تک‌ها، سازمان‌های نظارتی باید به طور دائمی نظارت دقیقی بر مؤسسات بانکی و مالی داشته باشند. گرچه استفاده از تکنولوژی منجر به کاهش هزینه و افزایش شخصی‌سازی خدمات و توسعه مشتری‌مداری می‌شود؛ اما اطلاعات مورد نیاز مؤسسات برای شخصی‌سازی محصولات، اولین ریسک در صنعت بانک محسوب می‌شود. علاوه بر این به واسطه افزایش توانایی بانک‌ها با توسعه تکنولوژی، برخی بانک‌ها ممکن است ریسک‌های قابل توجهی را بپذیرند که این امر نیز می‌تواند ثبات اقتصادی را بر هم بزند. در حال حاضر نیز بزرگ‌ترین مشکل سیستم بانکی در پیاده‌سازی تکنولوژی این است که بانک‌های بزرگ جهان به واسطه هزینه قابل توجهی که برای نگهداری سیستم‌های قدیمی در اقتصاد کم‌بهره پرداخت می‌کنند به سختی می‌توانند فین‌تک را همگام با خدمات کنونی خود پیاده‌سازی کنند و این موضوع به شدت نگرانی بانک‌ها را برای برد در رقابت بازار بالا برده است. از سوی دیگر نیز، بیشترین سرمایه مردم در دست این بانک‌هاست و این نیز به نوبه خود تهدیدی برای اقتصاد محسوب می‌شود.

ماهنامه بانکداری آینده

احسان خدیو؛ تحلیلگر آماری

The post ورود رگتک‌ها، سوپتک‌ها در نظارت دیجیتال /ریسک‌های سیستم مالی دیجیتالی و فین‌تک‌ها appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

بر اساس مفاد این پیامک، نهاد ناظر صنعت بیمه به متقاضیانی که به دلیل خطای "عدم تکرار شماره بیمه نامه قبلی" موفق به دریافت کد یکتا نشده اند، اطمینان داد دارندگان وسایط نقلیه ای که بیمه نامه های شخص ثالث آنان تا تاریخ ۲۱ اسفند سال ۱۳۹۸ اعتبار داشته، نگران اعتبار بیمه نامه های خود نباشند.
در این اطلاعیه که در راستای آرامش خاطر بیمه گذاران و کاهش شیوع ویروس کرونا در کشور صادر شده، آمده است: "با توجه به مغایرت سیستمی در اطلاعات ارسالی به سامانه سنهاب بیمه مرکزی در حال حاضر امکان تخصیص کد یکتا به بیمه نامه شخص ثالث درخواستی شما وجود ندارد."
گفتنی است بیمه مرکزی با ارسال این پیامک و طراحی تسهیلات ویژه با توجه به محدودیت های در نظر گرفته شده برای کاهش زمان فعالیت بیمه گران و مراجعات حضوری بیمه گذاران، نقش اجتماعی خود را در کاهش اپیدمی ویروس کرونا ایفا کرده است.

The post بیمه گذاران شخص ثالث نگران دریافت نکردن کد یکتا نباشند appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

به گزارش ریسک نیوز رئیس کل بیمه مرکزی بر اساس این ابلاغیه اعلام کرد: با توجه به شیوع ویروس کرونا در سطح کشور، در راستای کاهش مراجعات هموطنان گرامی به شرکت های بیمه و نمایندگی های آنها در سراسر کشور به منظور پیشگیری از انتقال ویروس، تمام بیمه گذاران بیمه شخص ثالث وسایل نقلیه می توانند با مراجعه به سایت شرکت های بیمه نسبت به خرید بیمه نامه بر خط اقدام کنند.

وی در خصوص جزئیات چگونگی اجرای این دستورالعمل در نامه خود آورده است : طبق هماهنگی به عمل آمده با شرکت های بیمه و در راستای مسئولیت اجتماعی مقرر شد برای آن دسته از بیمه گذارانی که امکان خرید بیمه نامه از طریق فوق الذکر میسر نیست شرکت بیمه ذی ربط نسبت به تجدید بیمه نامه های صادره شرکت خود که تا ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ منقضی می شوند به صورت یکساله اقدام و مراتب را به روش های مقتضی به بیمه گذاران خود اعلام کند.

در این صورت میزان تعهدات بیمه نامه هایی که تا پایان سال ۱۳۹۸ منقضی می شوند بر اساس مبلغ ریالی دیه سال ۱۳۹۸ و بیمه نامه هایی که تاریخ انقضای آنها در سال ۱۳۹۹ است (در صورت افزایش مبلغ ریالی دیه) بر اساس تعهدات جدید سال ۱۳۹۹ خواهد بود. بیمه گذاران مذکور در این دوره موظفند حداکثر تا ۱۵ اردیبهشت سال ۱۳۹۹ نسبت به اخذ بیمه نامه و تسویه حق بیمه مربوط اقدام کنند. زمان شروع پوشش این گونه بیمه نامه ها به صورت پیوسته و از تاریخ انقضای بیمه نامه قبلی خواهد بود.

The post جزئیات ابلاغ جدید رئیس کل بیمه مرکزی در خصوص فروش انلاین ثالث appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.

یقینا دریافت خدمات الکترونیکی در حوزه بررسی و پرداخت خسارتها،  مطلوبیت خدمات را در چنین اوضاعی چند برابر و تجربه ای گرانبها برای آینده فرآیند بررسی خسارتها را فراهم خواهد نمود.

پیشنهاد می گردد با تدارک زمینه های لازم نه تنها مقابله با هر نوع تهدید فراگیر، بلکه واسطه های تامین خدمات عمومی و تخصصی مرتبط با امور بیمه، مانند خدمات تشخیص و تائیدی افسران راهنمایی و رانندگی، حمل خودرو های تصادفی و غیر قابل حرکت و نظایر آنها را به حداقل کاهش داده و از تجمع عوامل و طرفین تصادفات خودرویی در مراکز خسارت شرکتهای بیمه ممانعت فعال بعمل آید.  

اعتماد و اطمینان به تصویر برداری از خودروهای آسیب دیده، تائید مراتب وقوع خسارت توسط نزدیکترین کسبه و افراد حاضر دارنده گواهینامه در محل که امکان تاییدیه را از طریق فیلمبرداری با تلفن همراه فراهم نمایند و سپس ارسال مستندات مالکیت خودرو و راننده و همچنین شهود به سامانه تخصیص شده توسط شرکتهای بیمه گر برای تعیین نوبت بررسی خسارت در محل سکونت یا توقف خودروها (تعمیرگاههای شرکتهای خودرو ساز معتبر و یا مجاز) بهمراه مرکز تلفنی راهنمایی زیاندیده ها و در راس آنها اطلاع رسانی گسترده بسیار موثر خواهند بود.

بدیهی است که برای تشکیل پرونده های دیات نیز ارسال مدارک و راهنمایی زیاندیده ها و مقصران حوادث نیز به روش الکترونیکی و ارسال مستندات و مدارک مورد نیاز می توانند گامی مهم در حذف بروکراسی حضوری باشد.

بهترین و موثر ترین خدمات اتومبیل شرکتهای بیمه، غیر حضوری کردن ارسال مستندات و اعتماد به تائیدیه های وقوع حوادث و تسریع در بررسی پرداخت خسارتها در محل مورد نظر بیمه گذار و امتناع از تجمع در مراکز خسارتی است که پس از جلب رضایت بیمه شدگان و ایجاد آرامش دوران بحران می تواند الگوی مناسبی برای تمام ایام باشد.

لازمه چنین خدماتی صدالبته امکان راستی آزمایی پس از بررسی و پرداخت خسارتها و برخورد با تخلفات و تقلب های احتمالی توسط مراجع ذیصلاح خواهد بود.

تهدید ویروسی امروز چنانچه با ایجاد فرصت شکل گیری خدمات غیر حضوری تشکیل پرونده، بررسی اولیه مستندات و مدارک مورد نیاز، بررسی و پرداخت خسارت درمکانهای توقف و یا تعمیرخودروها، پلیس، بازرس،دادگاههای تخصصی بیمه و شرکتهای تخصصی ریکاوری خسارتها گردد غنیمتی اجباری ولاکن بزرگ برای تغییر روشهای سنتی خسارتهاست.

.

عایرضا زراعی/ کارشناس بیمه

The post حقیقت خدمت رسانی شرکتهای بیمه در بحرانهای عمومی و تهدید های فراگیر / علیرضا زراعی appeared first on پایگاه خبری ریسک نیوز.