چشم‌انداز بیمه اتکایی در جهانی/ وضعیت پایدار

به گزارش ریسک نیوز به نقل از بیمه داری نوین داشتن دیدی کامل نسبت به بیمه اتکایی موجب سرمایه‌گذاری در بخش‌های مهم و رشد در این صنعت خواهد شد. در همین راستا و با بررسی تأثیرات همه‌گیری و فجایع طبیعی بزرگ (nat cat) بر صنعت بیمه اتکایی می‌توان به چشم‌انداز درستی نسبت به آینده آن دست یافت. از ویژگی‌های مهم این صنعت می‌توان به این مورد اشاره کرد که عدم قطعیت‌ها و نامطمئنی‌های جهان امروز تأثیر چندانی بر بیمه اتکایی ندارد که این موضوع این صنعت را جذاب کرده است.

چشم‌انداز AM Best در مورد بخش بیمه اتکایی جهانی باقی ماندن وضعیتی پایدار را همچنان نشان می‌دهد، چرا که روند قیمت‌گذاری بهبود یافته برای بیشتر خطوط تجاری، عدم اطمینان فزاینده مطالبات و فراوانی سرمایه را تضمین می‌کند. رویدادهای سال 2020، که تحت تأثیر همه‌‌گیری کووید 19 و افزایش هر چه بیشتر ضررهای ناشی از فاجعه متوسط بود، تمرکز بر قیمت را تشدید کرد. شرکت‌های بیمه اتکایی جهانی به طور کلی توانسته‌اند با وجود خسارات مادی، شوک غیر منتظره ناشی از همه‌گیری را کنترل کنند چرا که ترازنامه بیمه‌های اتکایی انعطاف‌پذیر است و کسب و کار تحت شرایط و ضوابط محدودتر و با نرخ‌های بهتر تجدید شده است.

چشم‌انداز بیمه اتکایی جهانی در دنیای نامطمئن امروز همچنان پایدار باقی می‌ماند

پس از چندین سال تلاش برای تأمین هزینة سرمایه خود، بازیگران کلیدی بیمه اتکایی شروع به گذر از بحران و بهبودی کردند. با این حال عدم قطعیت قابل توجهی در مورد ذخایر قابل توجه مطالبات مرتبط با کووید (که اکثر آنها متحمل شده‌اند؛ اما گزارش نشده‌اند (IBNR)) که جبران کردن آن سال‌ها طول می‌کشد، همچنان وجود دارد. به ‌دلیل همبستگی‌‌های غیر منتظره در دنیای به ‌هم ‌پیوسته‌‌ای که به طور فزاینده‌‌ای به فناوری وابسته است، مدل‌‌سازی و قیمت‌گذاری ریسک به طور کلی دشوارتر شده است و در نتیجه این امر برای بیه و بیمه اتکایی نیز روی می‌دهد. سرمایه جدید (که تاکنون همچنان اندک است و با احتیاط به کار گرفته می‌شود) به ورود به بازار ادامه می‌دهد. فقدان جایگزین‌های سرمایه‌گذاری در محیط نرخ بهره پایین، تمرکز فزاینده‌ای را به سمت پذیره‌نویسی جهت می‌دهد. تغییر در روندهای اقتصادی که به شدت به سیاست‌های غیر قابل پیش‌بینی دولت وابسته است، ممکن است انتظارات سرمایه‌گذاران را به شدت تغییر دهد.

تجارت جهانی و محیط کسب و کار به سرعت در حال تحول است و به طور فزاینده‌ای به هم پیوسته و تحت سلطه دارایی‌های نامشهود است. بیمه‌‌گران اتکایی باید انعطاف‌‌پذیر و نوآور باشند تا ارتباط خود را در اقتصاد گسترده‌‌تر حفظ کنند. تعداد بالاتری از ریسک‌های غیر قابل بیمه (چون غیر قابل اندازه‌گیری، غیر قابل مدیریت یا سیستمیک در نظر گرفته می‌‌شوند) در صنعت بیمه اتکایی نقش کوچک‌تری بازی می‌کنند.

مدل‌سازی ریسک و داده‌‌های خاص شرکت برای درک بهتر ریسک‌ها ضروری است. تنها نوآورترین بازیگران ممکن است در چنین موقعیتی موفق باشند. تمایز و نوآوری در طراحی محصول باید برای پوشش ریسک‌های نوظهور و در حال تحول حیاتی باشد.

تکنیک‌های نوآورانه مدیریت ریسک باید امکان تجزیه و لایه‌برداری اجزای مختلف ریسک را فراهم کند و به مشارکت گسترده‌تر بازارهای سرمایه برای داشتن عناصر خاص بسته به میزان تمایل سرمایه‌گذار کمک کند. پیشرفت‌های مشابه ممکن است همکاری نزدیک‌تر با دولت‌ها را برای کاهش، شناسایی و جداسازی سیستمی‌‌ترین عناصر ریسک و انتقال آنها به پلتفرم‌‌های سفارشی و با حمایت عمومی امکان‌‌پذیر کند.

از لحاظ تاریخی، بخش بیمه اتکایی جهانی چالش‌های متعددی از فجایع طبیعی/ساخته انسانی، محیط‌های با نرخ بهره پایین، توسعة نامطلوب ذخایر تا رقابت شدید را تحمل کرده است. به‌رغم این چالش‌ها بیمه اتکایی، همواره توانایی پرداخت مطالبات خود را داشته است.

سرمایه‌گذاری در بازار به خوبی صورت می‌گیرد؛ گسترش ILS (اوراق بهادار مرتبط با بیمه) کند می‌شود اما نقش حیاتی خود را حفظ می‌کند

بر اساس آخرین برآوردهای AM Best و گای کارپنتر، سرمایه اختصاصی در بخش بیمه اتکایی جهانی تا پایان سال 2020 تقریباً 520 میلیارد دلار بود. برخلاف سایر برآوردهای صنعتی که بسیار بالاتر از این میزان بود، ارقام این برآوردها منعکس‌کنندة تخصیص سرمایه تنها برای مشاغل بیمه اتکایی است، این موضوع به استثنای تا حدی امکان بخش اصلی، مدیریت دارایی و سایر فعالیت‌های غیر بیمه‌ای که معمولاً توسط ارقام تلفیقی پوشش داده می‌شود. این مجموع به طور کلی 80 به 20 بین سرمایه سنتی و شخص ثالث تقسیم می‌شود که دومی تقریبا در دو سال گذشته بدون تغییر بوده است. پس از چندین سال نوسان در حدود 340 میلیارد دلار، سرمایه مرسوم در سال‌های 2019 و 2020 به طور گسترده‌ای افزایش یافت و تقریبا به 430 میلیارد دلار رسید که نتیجه ابتکارات افزایش سرمایه و افزایش ارزش در بازارهای سهام بود. در مقابل به نظر می‌‌رسد که رشد سرمایه شخص ثالث طی سال‌های 2017-2018 کند شده است و در ماه‌‌های اخیر بازگشتی جزئی داشته است. افزایش مطالبات در سال‌های 2017 و 2018، پاسخ‌‌های متفاوت سرمایه سنتی و شخص ثالث را همان‌طور که انتظار می‌‌رود، در راستای افق زمانی مطلوب آنها برجسته می‌‌کند.

سرمایه سنتی نیاز به تقویت مواضع ترازنامه خود را برای مقاومت در برابر ریسک‌‌های میان‌‌مدت تا بلندمدت به اثبات رساند، در حالی که سرمایه شخص ثالث نسبت به سطح مشارکت خود در بازار محافظه کارانه تر شد و در حدود 90 میلیارد دلار در چهار سال اخیر تثبیت شد.

تأثیر رویدادهای فاجعه طبیعی بزرگ (nat cat)، خطرات ثانویه و تورم اجتماعی در بازارهای اوراق بهادار مرتبط با بیمه از سال 2017 به خوبی مستند شده است. برخلاف دوره‌‌های قبلی پس از رویدادهای اوج زیان، سطوح کلی سرمایه بدون ایجاد جهش فوری در نرخ‌‌ها، دست نخورده ماند. این محیط قیمت‌گذاری کند، همراه با سرمایه‌‌های به دام افتاده و مشکلات ناشی از زیان مداوم و کند، سرمایه‌گذاران را وادار به ارزیابی مجدد موقعیت خود کرد. کووید 19 این عوامل را تشدید کرد و به بهبود روند نرخ‌ها شتاب داد. به‌رغم عدم قطعیت مطالبات جاری، وضوح بیشتر زبان قرارداد، جابه‌جایی موقت سرمایه و تغییر تمرکز به سمت لایه‌‌های با ریسک بالاتر و عقب‌‌نشینی به افزیش علاقه مجدد به بازار ILS تبدیل شده است. این مورد به ویژه در مورد اوراق قرضه فاجعه‌آمیز است، چرا که تسلط آنها در بین ابزارهای ILS به لطف نقدینگی همچنان در حال افزایش است. گسترش رکورد به صورت فصلی شروع به پیشی گرفتن از سر رسیدها کرده است، در حالی که افزایش چند برابری (کوپن تقسیم بر زیان مورد انتظار) مشاهده شده از سال 2018 به دلیل افزایش تقاضای سرمایه‌گذاران، در 12 ماه گذشته اندکی کاهش یافته است. اخیراً، فضای بیمه اتکایی قرضی نیز مورد توجه مجدد قرار گرفته است.

از آنجایی که بیمه‌‌گران اتکایی سنتی تلاش می‌‌کنند تا نوسانات را در ترازنامه‌های خود به حداقل برسانند، نقش سرمایه شخص ثالث در تأمین ظرفیت بازپس‌‌گیری حیاتی است. اکثر شرکت‌های بیمه اتکایی بزرگ جهانی همچنان به تقویت پلتفرم‌های ILS خود ادامه می‌دهند و این بخش را به عنوان یک شریک و نه رقیب می‌بینند. برای چندین نفر و بخش از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاران (به ویژه صندوق‌های بازنشستگی و دولتی) ریسک بیمه اتکایی همچنان به عنوان سهمی از تخصیص پرتفوی آنها بی‌اهمیت تلقی می‌شود. با این حال تأثیر آنها بر بخش بیمه اتکایی قابل توجه است. مزایای تنوع (اگرچه در دنیایی که به طور فزاینده‌ای به هم مرتبط است مشکوک می‌نماید) تا زمانی که مشارکت نسبتاً در سطحی متوسط باشد و بازده آن را توجیه کند، همچنان جذاب است. به‌رغم ابراز تمایل برخی از بازیگران برای گسترش ریسک‌هایی به غیر از ریسک‌های ناشی از nat cat، چالش‌‌های مربوط به مدل‌‌سازی و قیمت‌گذاری و همچنین عدم تطابق افق بین سرمایه‌گذاران و بدهی‌‌های بالقوه بلندمدت، همچنان باقی است.

تاب‌آوری در برابر کووید

با وجود خسارات سنگین در سال 2020، بیمه‌‌گران اتکایی سنتی به شدت سرمایه‌ جذب کردند. شرکت‌های ترکیبی از بیمه‌گرهای اتکایی جهانی AM Best (گروهی از 30 شرکت بزرگ بیمه اتکایی اموال/زیان که جهانی هستند) با زیان ناشی از کووید 19 بین 7 تا 20 درصد به نسبت‌های زیان خود اضافه کردند. مهم‌ترین آنها با بزرگ‌ترین بیمه‌‌گرهای اتکایی اروپایی و Lloyd’s مطابقت دارد؛ زیرا در معرض خطر لغو رویداد و وقفه‌های تجاری غیر آمریکایی/غیر دارایی هستند. در حالی که ذخایر مادی برای سایر زمینه‌های کسب و کار (از جمله خطوط مالی، غرامت کارگران، وام مسکن و اعتبار) رزرو شده است، مطالبات گزارش شده بسیار کمتر از آنچه در ابتدا انتظار می‌رفت باقی می‌ماند. خسارات مربوط به خطر مرگ و میر به شدت در بازار ایالات متحده متمرکز است و عمدتاً بر چهار شرکت بزرگ بیمه اتکایی اروپایی (با توجه به حضور غالب آنها در بخش بیمه اتکایی زندگی) تأثیر می‌گذارد. زیان‌های شناسایی شده مرتبط با کووید برای صنعت بیمه اتکایی تاکنون تقریباً 40 میلیارد دلار است. این موضوع در مقایسه با برآوردهای اولیه است که به راحتی از دو برابر این رقم تجاوز می‌کند و به حدود نیمی از زیان‌های ثبت شده که به بخش بیمه اتکایی نسبت داده می‌شود؛ اما مبالغ تسویه شده نهایی ممکن است سال‌ها طول بکشد تا توسعه یابد و ممکن است از نظر مادی متفاوت باشد ارتباط دداده می‌شود. از سمت دارایی، تعداد کمی از بیمه‌گرهای اتکایی که در معرض سهام قرار داشتند، در سه ماهه اول سال 2020 متحمل زیان‌های غیر قابل تحقق سنگینی شدند. با این حال، در بیشتر موارد، این وضعیت تا پایان سال معکوس شد.

سطح عدم قطعیت در مورد ذخایر مطالبات مربوط به کووید 19 همچنان بالاست. با این حال بیمه‌گران اتکایی به طور کلی در برآورد زیان خود محافظه‌کار بوده‌اند. به طور معمول، در سال‌‌های زیان شدید این صنعت، شرکت‌ها زودهنگام و محتاطانه واکنش نشان می‌‌دهند. این امر معمولاً به‌ عنوان فرصتی برای ارزیابی مجدد حاشیه‌های احتیاط نسبت به پرتفوی گسترده‌‌تر پذیره‌نویسی دیده می‌شود. در سال گذشته، در اواسط همه‌گیری، جهان شاهد چندین طرح تقویت ذخایر مرتبط با تورم اجتماعی در بخش‌های تلفات نسبت به سال‌های گذشته بوده است. پس از یک دوره طولانی کاهش رشد آزادسازی ذخایر مثبت، نشانه‌هایی مبنی بر امکان معکوس شدن این روند یا حداقل تثبیت آن مشاهده می‌شود. ممانعت از قانون عطف به ماسبق در سراسر صنعت که مسئولیت بیمه‌‌گران اتکایی را در قبال وقفه‌‌های تجاری (BI) در قبال خسارات غیر مالی به‌ ویژه در ایالات متحده گسترش می‌‌دهد. امری که اعتقاد بر این است که بسیار بعید است و برخلاف قانون قرارداد است، و برای کل صنعت ویران‌گر خواهد بود. اطمینان بر این است که فرصت‌های رزرو و پرداخت بدهی برای کل بازار ثابت است.

صرف نظر از نتایج تصمیمات دادگاه‌های آتی در ایالات متحده که تاکنون به نفع صنعت بیمه بوده است، رسیدگی به دعاوی مربوط به وقفه در کسب و کار برای سال‌های آینده همچنان یک موضوع مهم خواهد بود. تصمیمات قانونی یا نظارتی در اروپا که به بخش اصلی (Primary) محدود شده‌اند، به رغم قابل توجه بودن، از نظر اندازه قابل مدیریت هستند و از مزایای افزایش اطمینان مالی برخوردار هستند. در مواردی که زبان و شرایط قرارداد نامشخص یا مبهم هستند، انتظار می‌رود این شرایط منجر به طولانی شدن مذاکره و داوری شود.

با ورود سرمایۀ جدید به صنعت، شالوده‌های بیمه اتکایی بدون تغییر باقی می‌ماند

با توجه به کل بخش بیمه اتکایی جهانی، AM Best تخمین زد که تا پایان سال 2020، حدود 115 میلیارد دلار باید برای نسبت کفایت سرمایه شرکت‌ها (BCAR) در سطح 6/99 درصد VaR (ارزش در معرض خطر) برای رسیدن به 10 درصد کاهش یابد (این میزان «بسیار قوی» در نظر گرفته می‌شود).

در عین حال، محاسبات نشان می‌دهد که تنها 82 درصد از کل سرمایه موجود برای پشتیبانی از BCAR در 6/99 درصدVaR  25 درصد (بیشترین میزان در نظر گرفته شده) مورد نیاز است. از 20+ میلیارد دلار تخمین زده شده توسط استارتاپ‌ها و شرکت‌های بزرگ بیمه (اتکایی) در طول سال 2020، تنها حدود نیمی از آن به ریسک‌های بیمه اتکایی اختصاص یافته است. AM Best افزایش خالص تقریباً 7 درصدی در کل سرمایه موجود از ارائه‌دهندگان سنتی را تخمین می‌زند و این موضوع اجازه می‌دهد تا سود سهام نیز تا حد زیادی با حرکات بازار دارایی جبران شود.

این امر با افزایش حتی بیشتر از 12 درصد برای 10 بیمه اتکایی برتر غالب است. برخلاف چرخه‌های قبلی قیمت‌گذاری، بازار این بار شاهد هیچ نشانه‌ای از فرسایش مادی سرمایه نبوده است. فشارهای نرخی ناشی از کاهش عملکرد پایدار برای چندین سال متوالی است. هجوم سرمایه جدید به دلیل بهبود شرایط بازار، فرصت‌های سرمایه‌گذاری جذابی به وجود می‌آورد. ترازنامه‌ها همچنان قوی هستند؛ اما سرمایه عاقلانه به کار گرفته می‌شود.

تعدادی از استارتاپ‌‌هایی که در سال 2020 تشکیل شده‌‌اند، تنها در پایان سال به بهره‌برداری رسیدند و نتوانستند از فرصت‌‌های ارائه شده توسط تمدید ژانویه استفاده کامل کنند. در بازاری که با بهبود قیمت‌ها در سراسر جهان هدایت می‌‌شود و توسط چندین خط تولید در بخش اصلی رهبری می‌‌شود و از نرخ‌‌های بیمه اتکایی دارایی nat cat هنوز عقب مانده است، عرضه‌های گسترده و تصدی موجود دو مزیت کلیدی برای بازیگران با سابقه‌‌تر به همراه دارد. این امر معمولاً توسط تیم‌های مدیریتی با تجربه اداره می‌شود، با مزایای واضح ترازنامه تمیز و پیروی از یک مدل ترکیبی که هم بیمه و هم بیمه اتکایی را پوشش می‌‌دهد، تأثیر شرکت‌های تازه‌وارد تاکنون بسیار کم بوده است. کسب و کار جدید (که گاهی اوقات در مناطق ویژه‌ای که در غیر این صورت در معرض نابسامانی قرار می‌گرفتند) به صورت فرصت‌طلبانه نوشته شده است.

AM Best انتظار دارد در 12 ماه آینده ابتکارات استارتاپی بیشتری دیده شود. هیچ نشانه‌ای از سرمایه‌گذاری ناشیانه یا بازاری نرم دیده نمی‌شود. انتظار می‌رود که شرایط قیمت‌گذاری ثابت حداقل برای امسال و سال آینده ادامه یابد. این اصول باید در حالی که شرکت‌ها توانایی خود برای تأمین سرمایه مورد نیاز را نشان می‌‌دهند، ثابت باقی بمانند. نقش دقیق بازیگران جدید با توسعه و ایجاد موقعیت‌های خود در بازار، مدتی طول می‌کشد تا شکل بگیرد.

مدل‌سازی ریسک به تکامل خود ادامه می‌دهد

دوره‌‌هایی با تجربه مطالبات بزرگ ناشی از عوامل جدید و غیر قابل پیش‌بینی (مثلا آزبست، حملات تروریستی 11 سپتامبر، سیل‌های تایلند، آتش‌‌سوزی‌های جنگلی و سایبری) معمولاً شرکت‌ها را به خروج از زمینه‌های خاص کسب ‌و کار یا مناطق یا اضافه کردن موارد استثنا یا محدود کردن پوشش سوق می‌‌دهد. انتظار می‌رود پیش از بازگشت عرضه به سطوح قبلی، تعدیل قیمت و درک بهتر ریسک انجام شود. با این حال محیط فعلی متفاوت است و با عدم قطعیت بسیار بیشتر مشخص می‌شود، زیرا خطرات سنتی اکنون از الگوهای غیر قابل پیش‌بینی پیروی می‌کنند. فراوانی خطرات ثانویه (طبق تعریف، کوچکی ابعاد در هر رویداد شخصی) در حال افزایش است. به این ترتیب، مسائل انباشت و تأثیر آن بر بیمه‌‌گران اتکایی برای مدیریت ریسک حیاتی‌‌تر می‌شود.

علاوه بر این، اقتصاد جهان به طور فزاینده‌ای تحت سلطه دارایی‌های نامشهود (مانند ثبت اختراع، علائم تجاری، حق چاپ و انواع مشابه از مالکیت معنوی) قرار می‌گیرد. بر اساس گزارش سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO)، یک آژانس سازمان ملل متحد، دارایی‌های نامشهود بیش از 80 درصد ارزش شرکت را تشکیل می‌دهند و همچنان در حال رشد هستند. علاوه بر این، با توجه به وابستگی حیاتی ما به فناوری در انواع فعالیت‌ها، خطرات در حال تکامل مانند خطرات سایبری غالب‌‌تر می‌‌شوند؛ اما هنوز به درستی درک نشده‌اند. علاوه بر این، تعیین کمیت آنها بسیار دشوار است.

فروشندگان محصولات ویژه جریان اصلی در تلاش هستند تا جزئیات بیشتری را در مدل‌‌های موجود خود بگنجانند یا مدل‌های جدیدی را برای خطرات ثانویه توسعه دهند و عواملی را که در گذشته به اندازه کافی در نظر گرفته نشده‌اند را در بر بگیرند. تلاش‌های قابل توجهی برای تعیین کمیت ریسک‌های پیچیده مانند مسئولیت محصول، تورم اجتماعی و سایبری در حال انجام است. اگرچه ممکن است در جهت کلی روندها اتفاق نظر وجود داشته باشد (به عنوان مثال، خطرات آب و هوایی، تورم اجتماعی) در ارزیابی تأثیر کوتاه‌مدت آنها اختلاف نظر اساسی وجود دارد. گذشته به عنوان شاخصی برای آینده است. عوامل حیاتی (مانند مداخله دولت، احکام بنیادی، حملات سایبری) نتیجه مستقیم مداخله انسانی است که مدل‌‌سازی دقیق آن دشوار است.

تعریف برخی از ریسک‌های نوظهور در حال تغییر است و به شدت به نحوه تصمیم‌گیری شرکت‌ها برای محدود کردن میزان پوشش بستگی دارد. حتی اگر کمی کردن دقیق ریسک در شکل فعلی آن امکان‌پذیر باشد، همبستگی‌های رو به رشد و ماهیت سیستمی بالقوه آنها احتمالاً با تمایل روز افزون بیشتر سرمایه‌گذاران مطابقت ندارد.

نقش مدل‌‌سازی برای درک بهتر ریسک به جهت اهداف استراتژیک، هم از منظر جهت و هم از نظر بزرگی، همچنان حیاتی خواهد بود. با این حال، برای تصمیمات پذیره‌نویسی و قیمت‌گذاری که به اعداد دقیق‌تری نیاز دارند، ممکن است ارتباط آن تا حدودی کاهش یابد. سطح عدم قطعیت برای ریسک‌های مدل نشده با یک نگرش به طور کلی محتاطانه در به کارگیری سرمایه دنبال می‌شود. تمایل برای بخش‌های خاص کسب‌ و کار می‌‌تواند برای شرکت بسیار خاص باشد و به شدت به سابقه کار بستگی داشته باشد. حتی با وجود ریسک‌های cat nat (با توجه به عدم قطعیت‌های مرتبط با خطرات آب و هوایی) دانش تخصصی و ارزیابی اختصاصی خطرات علاوه بر آنچه توسط فروشندگان تجاری ارائه می‌‌شود، در حال افزایش است. کیفیت و در دسترس بودن داده‌های خاص شرکت برای مدل‌‌سازی ریسک‌‌های نوظهور ضروری است. درک عمیق‌تر از خطرات تحت پوشش ممکن است به یک تمایز کلیدی تبدیل شود که تعیین می‌کند آیا تنها چند شرکت پیشرو یا بسیار تخصصی در خطوط تولیدی (که برخی ممکن بود تا همین اواخر به عنوان کالایی تلقی شوند) موفق می‌شوند یا خیر.

نتیجه گیری (ریسک‌ها و فرصت‌های جهان پسا همه‌گیری)

کووید 19 و ماهیت در حال تغییر ریسک‌ها یک تست استرس واقعی برای صنعت بیمه اتکایی جهانی ارائه می‌دهد. AM Best این دیدگاه عموماً پذیرفته شده را به اشتراک می‌‌گذارد که به‌رغم عدم قطعیت موجود در ترازنامه‌های شرکت‌‌ها، همه‌گیری یک رویداد درآمدزاست، نه سرمایه‌ای. مانند سال‌های گذشته، بازار همچنان پرسرمایه است. هیچ اقدام رتبه‌بندی منفی قابل توجهی توسط همه‌گیری انجام نشده است. از زمان شروع همه‌گیری، واکنش طبیعی اضافه کردن موارد استثنا و محدود کردن پوشش به طور کلی بوده است. با افزایش نرخ‌ها، سرمایه اضافی و بازیگران جدید ظهور می‌کنند. جذاب‌‌ترین بخش‌های ریسک شناسایی می‌شوند و رقابت تشدید می‌شود و بر تخصیص مجدد سرمایه متمرکز می‌شوند و بخش‌های تجاری را که بیشترین حاشیه را ارائه می‌‌دهند، جذب می‌کنند. تمام تلاش‌ها حول محور ایجاد تعادل مجدد در ترکیب تجاری یا افزایش سهم بازار به قیمت رقابت است.

از آنجایی که جوامع برای بازگشت به نوعی وضعیت عادی در میانه یک بیماری همه‌گیر مداوم و افزایش دارایی‌های نامشهود به عنوان سهمی از اقتصاد جهانی تلاش می‌کنند، اندازه‌گیری و مدیریت ریسک‌ها دشوارتر می‌شود. علاوه بر این، در یک اقتصاد به هم پیوسته‌تر (که هم ناشی از جهانی شدن و هم از فناوری است) همبستگی‌ها در مواقع بحران به طور چشمگیری افزایش می‌یابد و ریسک‌ها را سیستمی می‌کند. جهان به طور کلی با ریسک بیشتری مواجه است. با توجه به اینکه قیمت‌‌های هزینه‌های فنی بازدارنده هستند، ممکن است در شکل فعلی‌ شان، این ریسک‌ها شرایطی را نداشته باشند که قابل بیمه تلقی شوند.

در ابتدای همه‌گیری، مقامات دولتی و رهبران صنعت (به ویژه در اروپا) ایده توسعه یک طرح استخر بیمه اتکایی بر اساس چارچوب مشارکت عمومی/خصوصی مشابه آنچه در حال حاضر برای بلایای طبیعی بزرگ وجود دارد؛ اما با تمایل بسیار به سمت آن مطرح کردند که هرگز محقق نشد و اولویت‌های سیاسی تغییر پیدا کرد. به‌رغم تمایل آشکار برخی از شرکت‌های بیمه اتکایی جهانی برای ایفای نقش فعال، بسیاری احساس کردند که دولت‌ها باید اولین قدم را بردارند.

از نقطه نظر قدرت مالی، AM Best نگرانی در مورد سلامت مالی بخش بیمه اتکایی جهانی ندارد. بیشتر ترازنامه‌های فردی جامد باقی می‌مانند. اکثر شرکت‌های دارای رتبه بالا نشان داده‌اند که توانایی تطبیق برنامه‌های تجاری خود را با شرایط متغیر بازار و ایجاد سود پایدار دارند.

درباره AM Best

AM Best که در سال 1899 تاسیس شد، اولین آژانس رتبه‌ بندی اعتباری در جهان است. اولین بار در یک دفتر یک اتاقه در شهر نیویورک شروع به کار کرد و به بزرگترین آژانس رتبه بندی اعتباری در جهان با تخصص در صنعت بیمه تبدیل شد. این شرکت که مقر آن در ایالات متحده است، به وسیله بیش از 100 کشور با دفاتر منطقه ای در لندن، آمستردام، دبی، هنگ کنگ، سنگاپور و مکزیکوسیتی به کسب و کار می پردازد.

هدف این شرکت تقویت وضعیت کلی مالی و عملکرد عملیاتی صنعت بیمه در حمایت از رشد اقتصادی و رفاه همه ذینفعان از طریق فعالیت خود در رتبه ‌بندی اعتباری و خدمات اطلاعاتی است. ماموریت AM Best ارائه اطلاعات دقیق، به موقع و جامع به تمامی علاقمندان شرکت های بیمه و اوراق بهادار مرتبط با بیمه است. چشم انداز این شرکت این است که شناخته شده ترین، پذیرفته شده ترین و معتبرترین آژانس رتبه بندی، ناشر اخبار و ارائه دهنده تجزیه و تحلیل داده ها به صورت تخصصی در صنعت بیمه باشد.

منبع:

https://www.internationalinsurance.org/sites/default/files/2021-12/Global%20Reinsurance%20–%20Annual%20Market%20Review%20–%20LEAD%20SECTION%20–%20August%2031%2C%202021.pdf