بیمه نامههای دو زبانه، روشی رایج برای رفع چالشهای مرتبط با ترجمه اصطلاحات پیچیده و رفع ابهامات و جلوگیری از شکل گیری تعارضات در صنعت بیمه است.
به گزارش ریسک نیوز محمود اسعد سامانی کارشناس صنعت بیمه در صفحه لینکدین خود در خصوص فقر تسلط به دانش زبان انگلیسی در صنعت بیمه ایران گفت که در ذیل می آید:
یکی از چالشهای اصلی که صنعت بیمه کشور از آن رنج می برد، فقر دانش، مهارت و تسلط به زبان انگلیسی است.
لازم به گفتن نیست که تا چه اندازه واژگان، مفاهیم و متون بیمه ای وابسته به این زبان هستند.
البته، ریشه این مشکل تا حدود زیادی به این دلیل است که زبان انگلیسی در کشور ما به عنوان زبان خارجی (foreign language) محسوب می شود.
در کشورهایی مانند ایران، انگلیسی یک زبان خارجی است که عمدتاً در مدارس و دانشگاهها تدریس میشود. این بدان معنی است که بسیاری از افراد در چنین کشورهایی ممکن است که از سطح بالایی از مهارت در زبان انگلیسی برخوردار نباشند؛ به ویژه در زمینههای بسیار فنی و تخصصی مانند بیمه.
اما در بسیاری از کشورهای دیگر، زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم (second language) شناخته می شود، به این معنی که به طور گسترده در جنبههای مختلف جامعه، از جمله آموزش، تجارت و امورات دولتی استفاده میشود. این وضعیت اغلب منجر به ایجاد سطوح بالایی از مهارت انگلیسی در بین عموم مردم میگردد.
نکته مهم اینست که وضعیت گفته شده، تأثیرات مستقیمی بر صنعت بیمه های بازرگانی دارد:
۱- پیچیدگی بیمه نامهها:
بیمه نامهها و متون مرتبط باآنها اغلب بسیار پیچیده و ابهام آفرینند و دارای اصطلاحات و مفاهیم تخصصی بوده که در کنار ضعف دایره واژگان زبان محلی، ترجمه دقیق آنها ممکن است بسیار چالشبرانگیز باشد. در نتیجه اگر بیمه نامه و ملحقات آن صرفاً از انگلیسی به یک زبان محلی (مثلاً فارسی) ترجمه شود، میتواند منجر به بروز ابهامات و برداشتهای مختلف و لاجرم تعارضات جدی شود.
۲- بیمه نامههای دو زبانه:
روش رایج برای کاهش این چالشها، اینست که در بسیاری از کشورها مشاهده می شود که رویکرد تولید بیمه نامههای دو زبانه را اتخاذ کردهاند. یعنی متن اصلی بیمه نامه و سایر متون قرارداد بیمه به زبان انگلیسی است ولی ترجمه آنها نیز به شکل مناسب و به زبان محلی ارائه شده است. این شیوه تضمین میکند که بیمهگذاران و سایر ذینفعان به اصطلاحات و واژگان اصلی قرارداد بیمه دسترسی داشته و همچنین عنداللزوم میتوانند برای شفافیت بیشتر به نسخه ترجمه شده نیز مراجعه کنند. بنابراین، نسخه انگلیسی ملاک است و ترجمه نیز برای تسهیل امور ارائه می شود.
۳- ملاحظات اضافی:
– برخی از کشورها ممکن است الزامات نظارتی خاصی در مورد زبان بیمه نامهها داشته باشند. این الزامات میتواند بسته به کشور و نوع پوشش بیمه متفاوت باشد. لیکن به نظر میرسد که در قلمرو بیمه ای کشور ایران، ملاحظه خاصی برای زبان به کار رفته در متون قراردادهای بیمه ای وجود ندارد. البته، در این خصوص مطمئن نیستم و از دوستان تقاضا دارم که اعلام نظر کنند.
– حتی با وجود بیمه نامههای دو زبانه، تفاوتهای فرهنگی و تفاوتها در سیستمهای حقوقی هم میتواند چالشهایی را ایجاد کند. لذا، مهم است که اطمینان حاصل شود که اصطلاحات ترجمه شده به درستی معنای مورد نظر را در حوزه های کاربرد محلی دارا بوده و منتقل میکنند.
به عنوان نتیجهگیری، میتوان گفت که بیمه نامههای دو زبانه، روشی رایج برای رفع چالشهای مرتبط با ترجمه اصطلاحات پیچیده و رفع ابهامات و جلوگیری از شکل گیری تعارضات در صنعت بیمه است.
با این حال، ضروری است که الزامات نظارتی خاص و تفاوتهای فرهنگی را در کشور در نظر گرفت تا اطمینان حاصل شود که بیمه نامههای دو زبانه در شفافیت و رفع ابهامات و گره ها مؤثرند.
دیدگاه شما چیست؟