به گزارش ریسک نیوز به نقل از بیمه داری نوین، پیشرفت علم و تکنولوژی در دهههای اخیر، ورود فناوری اطلاعات به کسبوکارها را در پی داشته و همه صنایع به فراخور ماهیت و شرایط خود فناوری اطلاعات را به خدمت گرفتهاند. صنعت بیمه نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در سالهای اخیر فناوری اطلاعات را در راستای کاهش هزینهها و افزایش درآمدهای خود به خدمت گرفتهاست.
گسترش این فناوریها در صنعت بیمه، نرمافزارهایی در جهت محاسبات بیمهگری، مالی، فروش، مدیریت هزینهها و غیره را در بر میگیرد. هرچند که به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات تمام شرکتهای بیمه محاسبه دقیق سرمایهگذاریهای انجامشده در این حوزه در کل صنعت در دسترس نیست؛ اما با استفاده از اطلاعات شرکتهای بیمه خصوصی منتشرشده در سایت کدال میتوان اطلاعاتی با نسبت اتکاء بالا به دست آورد.
اطلاعات مربوط به مانده حساب نرمافزار عمدتاً در صورتهای مالی شرکتهای بیمهای در قالب داراییهای نامشهود منعکس میگردد که میتواند تغییرات آن مبنایی برای میزان سرمایهگذاریهای شرکتهای بیمه در حوزه فناوری اطلاعات به دست دهد. (در صورتهای مالی دو شرکت بیمه ملت و کارآفرین، اطلاعات مربوط به مانده حساب نرم افزار منعکس نشده و لذا آمار مربوط به این دو شرکت در این گزارش لحاظ نشده است.)
براساس صورتهای مالی سال۹۹ جمع مانده (ارزش دفتری) حساب نرمافزار در شرکتهای بیمه مبلغ 934 میلیارد ریال بوده که این عدد نسبتبه مانده 494 میلیارد ریالی پایان سال 98 رشد حدود 89 درصدی را نشان میدهد. بهلحاظ ریالی نیز مانده حساب نرمافزار شرکتهای بیمهای به مبلغ 440 میلیارد ریال افزایش داشته است. بهعبارتدیگر جمع سرمایهگذاریهای انجامشده از سوی شرکتهای مورد بررسی در سال ۹۹ در این حوزه رقم 440 میلیارد ریال بودهاست.
بر اساس اطلاعت مندرج در صورتهای مالی شرکتهای بیمهای در سال99، شرکت بیمه پارسیان با گزارش مانده حساب 130 میلیارد ریالی در بخش نرمافزارهای خود، به لحاظ ریالی بیشترین مانده را در این حوزه داشته است. در این ردهبندی دو شرکت بیمه سامان و کوثر در ردههای بعدی جای دارند. در سوی مقابل دو شرکت بیمه نوین و سامان در ردههای پایانی جای دارند.
به لحاظ درصد رشد مانده سرمایهگذاریها در این حوزه نیز بیمه باران با رشد بیش از 20 برابری، با اختلاف فراوان بیشترین نرخ رشد سرمایهگذاری در این حوزه را به نام خود ثبت کرده که با توجه به تاسیس شرکت در روزهای پایانی سال99، چنین رشدی دور از ذهن نیست. پس از این شرکت، بیمه البز قرار دارد که توانسته است مانده سرمایهگذاریهای خود را در پایان سال99 نسبت به پایان سال98 حدود 7 برابر کند. رشد 5 برابری مانده سرمایهگذاری در نرمافزار نیز در دوره مورد اشاره در بیمه ما نیز جالب توجه است. در سوی مقابل شرکتهای بیمه نوین و تعاون به ترتیب با ثبت نرخ رشد 3 و 6 درصدی در مانده سرمایهگذاریهای خود در حوزه فناوری اطلاعات و نرمافزار، کمترین رشد سرمایهگذاری در این زمینه را داشتهاند. (نکته قابل اشاره اینکه مانده حساب داراییهای شرکت بیمه زندگی خاورمیانه در سال99 نسبت به سال98 کاهش یافته که به احتمال زیاد این عدد مربوط به تعدیلات حسابداری بوده است.)
از مابهالتفاوت ریالی، مانده داراییهای شرکت در حوزه سرمایهگذاریها در سالهای98 و 99، میزان سرمایهگذاری هر شرکت در این حوزه در سال99 به دست میآید. بر پایه این فرمول در سال99 شرکت بیمه پارسیان با سرمایهگذاری حدود 80 میلیارد ریالی، با اختلاف فراوان، پیشتاز سایر شرکتها در این حوزه بوده و شرکتهای بیمه آسیا، البرز و کوثر در این زمینه رتبههای بعدی را در اختیار داشتهاند. در سوی مقابل طیف نیز شرکتهای بیمه نوین، تعاون و معلم به ترتیب کمترین میزان سرمایهگذاری را در این حوزه در سال99 داشتهاند.
با توجه به اینکه شرکتهای بیمه مورد بررسی به لحاظ مانده دارایی و حق بیمه دریافتی در اندازههای مختلف هستند، میبایست مقایسه آنها نسبت به اندازه هر یک تعدیل گردد. مانده داراییهای شرکتهای بیمه در حوزه فناوری اطلاعات در سال۹۹ حدود 0.093 درصد از کل داراییهای این شرکتها را دربرگرفته و این در حالی است که سهم فناوری اطلاعات و نرمافزارها از کل داراییهای شرکتهای بیمه در سال۹۸ حدود 0.08 درصد بوده است. این موضوع نشاندهنده آن است که توجه شرکتها به حوزه استفاده از نرمافزار و فناوری اطلاعات تا حد قابل توجهی بیشتر شده است. با این وجود، مقایسه صنعت با دیگر صنایع (خدماتی مشابه) نشان میدهد سهم سرمایهگذاریهای انجام شده در حوزه فناوری اطلاعات در گروه بیمه بسیار پایین است.
در میان شرکتهای مورد بررسی شرکت بیمه حافظ با اختصاص بیش از دو و نیم درصد از داراییهای خود به نرمافزارها نسبت به سایر شرکتها پیشتاز است. با این همه باید توجه داشت که این شرکت کمترین میزان دارایی را در بین شرکتهای بیمهای دارد و لذا نسبت یاد شده (در مقام قیاس با دیگر شرکتهای همگروه) میتواند رقمی گمراه کننده باشد. این شرایط در خصوص شرکتهایی که در ردههای بعدی جای دارند نیز صدق میکند. در سوی مقابل شرکتهای با مانده دارایی بالاتر (با صرفنظر از جایگاه بیمه معلم) عمدتا از ردههای پایانی این طیف جای دارند. این موضوع به آن معناست که سرمایهگذاریهای انجام شده از سوی شرکتهای بیمه در حوزه نرمافزار متناسب با حجم عملیات آنها نبوده است.
برداشت نگارنده از آمار منعکس شده در این گزارش آن است که قریب به اتفاق شرکتهای بیمه مورد بررسی برای انجام عملیات در حوزههای بیمهای، مالی و اداری به صورت معمول از نرمافزارهایی برای پیشبرد امور جاری خود استفاده میکنند و استفاده از نرمافزارهایی که جنبه توسعهای داشته و مزیتی قابل توجه برای شرکت در هر یک از حوزههای مورد اشاره ایجاد میکنند، چندان مورد توجه مدیران نیست. این موضوع میتواند هشدار و زنگ خطر بزرگی برای صنعت بیمه به ویژه شرکتهایی که در این حوزه سرمایهگذاری کمتری دارند باشد. آنچه مسلم است چشمانداز صنعت بیمه نیز همچون بسیاری دیگر از صنایع تا حد زیادی با ابزارهای نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی تصویر خواهد شد و هر شرکتی که سرمایهگذاری کمتری در این حوزه داشته باشد به راحتی از گردونه رقابت با سایر شرکتها حذف خواهد شد.