در روزگاری که شهردار در فکر ریاست جمهوری، به وضعیت خیابان‌ها و ترافیک شهر می‌پردازد، مسئول مذاکرات هسته‌ای، با رویای پاستور به گفتگوهای هسته‌ای می‌رود، کمتر پیدا می‌شود کارگزاری که با هدف آنچه برایشان در آن جایگاه خاص تعریف شده، اقدام کنند.
شهردار در فکر ریاست جمهوری، به وضعیت خیابان ها و ترافیک شهر می پردازد، مسئول مذاکرات هسته ای، با رویای پاستور به گفتگوهای هسته ای می رود، بهارستان نشینان با اندیشه ترفیع جایگاه سیاسی به پارلمان می روند و کمتر پیدا می شوند کارگزارانی که با هدف آنچه برایشان در آن جایگاه خاص تعریف شده، اقدام کنند.
ایران بیش از اینها به ظریف بدهکار است. قفلی که بازنشدنی می نمود را او در کمتر از یکسال باز کرد. گره هایی که در هشت سال پیچیده و پیچیده تر شده بود، را این حقوقدانِ دیپلمات با صبر و تدبیر و البته تخصص گشود.
دیپلماتی که تنها اندیشه اش اعتلای نام ایران در مجامع بین المللی است. سال ۱۳۹۴ و نام محمد جواد ظریف همیشه با هم عجین خواهند ماند و در تاریخ ایران، آنچه این دیپلمات ورزیده با همراهی یارانش انجام داد، ماندگار خواهد ماند.
دیدگاه شما چیست؟