واکنش سایت آمریکایی به «رویای دم صبح» ایرانی
پس از نمایش مستند «رویاهای دم صبح» ساخته مهرداد اسکویی در جشنواره فیلم «دیده بان حقوق بشر» نیویورک، سایت آمریکایی «بیچ‌فلیکس» نیز در مطلبی به بررسی و نقد این مستند اجتماعی پرداخت.
به گزارش ریسک نیوز،«کاترین مورای» منتقد این وب سایت سینمایی پس از تماشای «رویاهای دم صبح» در نیویورک درباره‌ی آن نوشت: «با گوش دادن به حرفهای این افراد که چگونه درباره اختلافات خود بحث می‌کنند، چه کارهایی انجام می‌دهند و چه کارهایی نمی‌کنند، چگونه استدلال‌های خود را بیان می‌کنند و چه موضوعاتی خارج از چهارچوپ آنهاست، می‌توانیم چیزهای فراوانی درباره آن فرهنگ یاد بگیریم. در مستند «رویاهای دم صبح» درباره زندگی دختران نوجوان در کانون اصلاح و تربیت در ایران چیزهای می‌آموزیم اما همچنین درمی‌یابیم چگونه مهرداد اسکویی کارگردان این فیلم تلاش می‌کند که قلب‌ها و اذهان را تغییر بدهد. تلاس اسکویی بیشتر متناسب هم‌میهنان خودش است تا خارجی‌ها و دیدن فیلم به عنوان یک فرد خارجی پیچیده و تجربه‌ای چندلایه است.
مستند «رویاهای دم صبح» که تاکنون چندین جایزه سینمایی از جمله جایزه عفو بین‌الملل جشنواره برلین را کسب کرده است، روایتگر داستان گروهی از دختران است که در یک مرکز اصلاح و تربیت در خارج از تهران زندگی می‌کنند، دخترانی که در این مستند ظاهر می‌شوند، می‌توانند افرادی باشند که در هرجای دیگر جهان نیز زندگی کنند، چرا که داستان‌هایی که روایت می‌کنند بسیار آشناست ، آنها از خانواده‌هایی فقیر هستند که با خشونت و مصرف مواد مخدر مواجه بوده‌اند و از طریق همسران خود به کار خلاف کشیده شده‌اند. در برخی مواقع مورد آزار و اذیت، تجاوز و اهانت قرار گرفته‌اند و آینده‌شان تاریک و سرد به نظر می‌رسد.
کانون اصلاح و تربیت که این دختران در آن و در اتاقی شبیه خوابگاه زندگی می‌کنند، در واقع محل آرامش آنها در جهانی است که دوست ندارند به آن بازگردند. جایی که رابطه صمیمی و نزدیکی باهم دارند و تجارب خوب و بد خود را با هم به اشتراک می‌گذارند. بیشتر آنها، از اینکه پس از آزادی باید به خانواده یا خیابان بازگردند می‌ترسند، همه‌شان داستانی دردناک از آنچه آنها را به این جا کشانده در سر دارند.
هر یک از آنها با صراحتی باورنکردنی مقابل دوربین اسکویی قرار می‌گیرند و تنهایی وحشتناک و دردی را برملا می‌کنند که پشت نقاب شجاعانه خود پنهان کرده‌اند. از آنچه انجام داده‌ا ند و آنچه بر سرشان آمده افسوس می‌خورند و از اتفاق‌هایی که آنها را به اینجا رسانده صحبت می‌کنند. به شکلی در مقابل دوربین صحبت می‌کنند که گویا این اولین‌باری است که کسی درباره احساسشان از آنها سوال کرده است.»
در بخش دیگری از مطلب این سایت آمریکایی آمده است:«مشکلاتی که دختران حاضر در این مستند با آن مواجه هستند در برخی سطوح مشکلاتی جهانی هستند اما برای مخاطب خارجی یاد آور این است که این تجارب جهانی در بسترهای سیاسی و اجتماعی متفاوتی روی می‌دهند.
اسکویی که هفت سال برای ساخت مستندش در پی گرفتن مجوز از دولت بود، هدف از ساخت این اثر را ایجاد دلسوزی و شفقت بیشتر نسبت به دختران عنوان کرده است .
یکی از حقایقی که در طول این سالها یاد گرفته‌ام این است که شما نمی‌توانید از خارج فرهنگ فردی را تغییر دهید. شما نمی‌توانید این کار را بدون صحبت کردن به زبان آن فرد انجام دهید، مگر با استفاده از زبان تلویحی. زبانی که شما می‌دانید چگونه از آن در یک موقعیت سیاسی استفاده کنید. مهرداد اسکویی زبان فارسی را بهتر از من صحبت می‌کند اما مطمئن هستم او با ایرانی‌ها نیز بهتر از من صحبت می‌کند. «رویاهای دم صبح» فیلمی بسیار ملایم‌تر از آن چیزی بود که در این بافت و زمینه انتظار داشتم اما شاید این فیلمی است که به آن نیاز داریم.»
مهرداد اسکویی تاکنون علاوه بر دریافت جایزه "عفو بین‌الملل" از شصت و ششمین دوره جشنواره فیلم برلین برای «رویاهای دم صبح» توانسته جایزه بزرگ جشنواره "ترو فالس" آمریکا را به عنوان بهترین مستند ساز سال ٢٠١٦ جهان از آن خود کند.
در ادامه موفقیت‌های بین‌المللی، اسکویی توانست جایزه بزرگ و نیز جایزه بهترین فیلم "الهام بخش" را از جشنواره «فول فریم» آمریکا از آن خود کند.
پیش‌تر اسکویی در جشنواره فیلم فجر سیمرغ بهترین کارگردانی فیلم مستند و در جشنواره سینما حقیقت جایزه بهترین کارگردانی را برای فیلم «رویاهای دم صبح» دریافت کرده بود.
این فیلم همچنین جایزه بهترین تصویربرداری را برای محمد حدادی و جایزه بهترین ساخت موسیقی برای افشین عزیزی را در جشنواره سینما حقیقت به ارمغان آورد.