قابل توجه مدیران ریسک در شرکتهای بیمه ؛ مارهای مرگ

به گزارش ریسک نیوز، آخرین آمارهای سازمان سلامت جهانی از میزان تصادفات جاده‌ای در ایران حاکی از آن است که تصادفات جاده‌ای پنجمین عامل مرگ و میر در ایران است. در این رتبه‌بندی بیماری عروق کرونر، سکته، آلزایمر و فشار بالا به ترتیب رتبه‌های اول تا چهارم را داشتند. این آمارها نشان می‌دهد که در سال 2017 میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده‌ای کشور به بیش از 22 هزار نفر رسید که در حدود 83/6 درصد از کل مرگ و میر کشور را تشکیل می‌دهد.

کشور ما با نرخ مرگ و میر جاده‌ای 30 نفر از هر 100 هزار نفر، در سال 2017 رتبة 38 را در مرگ و میر جاده‌ای در میان کشورهای جهان به خود اختصاص داده است. در کشورهای پیشرفته همچون آلمان تصادفات جاده‌ای رتبة 29 را در عوامل مرگ و میر کشور داشت و در سال 2017 فقط نزدیک به سه هزار و 500 کشته داد که نرخ 54/3 نفر در هر 100 هزار نفر را با رتبة 170 نشان می­دهد. از نظر رتبه‌بندی میزان مرگ و میر تصادفات، عمدة کشورهای آفریقایی، ونزوئلا و عربستان در رتبه‌های نخست جدول قرار دارند.

آخرین آمارهای پلیس راهور در کشور حاکی از آن است که در طی تعطیلات نوروزی سال 1398 به طور متوسط روزانه 37 نفر در تصادفات جاده ای کشته شده اند که این رقم حاکی از کشته شدن بیش از 800 نفر تنها در طی اواخر اسفند تا نیمه اول فروردین ماه است. همچنین بیش از 60 درصد تصادفات در فاصله 30 کیلومتری شهر ها اتفاق افتاده است که نشان دهنده تأثیر خستگی سفر در انتهای مسیر بر تصادفات است.

بدون شک به دلیل اهمیت مدیریت ریسک  شناسایی راههای پرخطر برای شرکتهای بیمه اهمیت بسزائی دارد که درین گزارش بدانها پرداخته شده است.

جاده‌های پر تصادف کشور

بر اساس اطلاعات سازمان سلامت جهانی، نقشة جاده‌های پر تصادف کشور نشان می‌دهد که عمده تصادفات از مبدأ (یا به مقصد) تهران بوده است. جادة تهران ـ اصفهان ـ شیراز و جادة بجنورد ـ مشهد از جمله پر تصادف‌ترین جاده‌های کشور هستند. جاده‌های تهران ـ زنجان ـ تبریز، قزوین ـ همدان، تهران ـ قم ـ کاشان، تهران ـ سمنان و شاهرود ـ سبزوار، نائین ـ یزد و دزفول ـ آبادان نیز از جمله مسیرهای پر تصادف کشور به شمار می‌روند (شکل 1).

تعداد کشته‌ها

آمارها حاکی از آن است که طی سال‌های 1390 تا 95 تعداد کشته‌های تصادفات جاده‌ای از 20 هزار نفر به کمتر از 16 هزار نفر کاهش پیدا کرده است. گرچه در سال 96 تعداد کشته‌ها افزایش 7/1 درصدی داشت و به 16 هزار و 200 نفر رسید (شکل 2).

در میان استان‌های کشور، چهار استان تهران، اصفهان، خراسان رضوی و فارس از جمله پر تلفات‌ترین استان‌ها بودند که در سال 1390 در حدود یک هزار و 600 کشته در سه استان فارس، خراسان رضوی و تهران ثبت شد و در استان اصفهان نیز در حدود یک هزار 250 کشته ثبت شد. استان خراسان رضوی در میان چهار استان بیشترین کاهش تلفات را در هفت سال گذشته داشته است و تعداد تلفات در 9 ماهه سال 1396 به حدود یک هزار 125 نفر رسیده است، در صورتی که تعداد تلفات در استان فارس با کاهش جزئی به حدود یک هزار و 470 نفر رسید. تعداد تلفات استان اصفهان نیز کاهش قابل توجهی پیدا کرد و در سال 1396 به کمتر از هزار نفر رسید. تعداد تلفات استان تهران نیز در سال 96 به یک هزار و 200 نفر رسید. رکورددار تلفات در سال 1396 استان فارس با حدود یک هزار و 470 کشته در تصادفات جاده‌ای بود (شکل 3).

بررسی نرخ رشد سالانة تلفات جاده‌ای نشان می‌دهد که استان تهران طی سال‌های 1391 تا 95 نرخ رشد منفی داشت و در سال 96 نرخی مثبت را تجربه کرد. استان خراسان رضوی نیز در سال‌های 1391 و 95 بیشترین کاهش سالانه در تلفات جاده‌ای را به ترتیب با نرخ منفی 17 و منفی 13 تجربه کرد. بیشترین نرخ رشد مثبت در استان فارس در سال 1395 با نرخ حدود شش درصد مشاهده شد (شکل 4).

سهم استان‌ها از تلفات تصادفات جاده‌ای کشور

با توجه به آمارهای 9 ماهة سال 1396 به تفکیک استان، بیشترین تلفات جاده‌ای در کشور در استان فارس با سهم 9 درصدی مشاهده شد. استان تهران و خراسان رضوی نیز به ترتیب با سهم هشت و هفت درصدی در رتبه‌های دوم و سوم قرار داشتند. کمترین کشته‌ها در استان‌های ایلام با 119 کشته، اردبیل با 154 کشته و چهارمحال و بختیاری با 185 کشته مشاهده شد (شکل 5).

جزئیات تلفات جاده‌ای در استان‌های کشور در هفت سال گذشته به همراه نرخ رشد سالانه در جداول زیر ارائه شده است.