چه عواملی حق بیمه خودروها را کاهش خواهد داد + نمودار

لزوم بازاندیشی بیمه در بازار خودرو؛

نمونه اکچوئری «دیلویت»، چگونگی تأثیر آینده حمل‌ونقل بر رخدادهای زیانبار و حق بیمه کلی مدلسازی می‌کند. در اکوسیستم حمل‌ونقل جدید، تغییر در نیازهای مشتری و پیشرفت در ایمنی وسایل نقلیه، کاهش، تخصیص دگرباره یا حذف محتمل میزان قابل‌توجهی از حق­ بیمه­ های امروزی را در پی خواهد داشت.

به گزارش ریسک نیوز به نقل از بیمه داری نوین بیش از یک قرن پیش از زمانی که نخستین بیمه‌نامه خصوصی خودرو نوشته شد، مدل بیمه‌ای پایه تغییرات چندانی نداشته است: بیمه‌نامه‌ها عموما بر پایه خودرو به خودرو نگاشته می‌شوند که در صورت بروز اتفاقی برای خودرو همچون تصادف، سرقت و یا خرابی از صاحب خودرو و راننده حمایت می‌کند. این شیوه واضح و سرراست است و همچون هر تجارت دیگری جاافتاده است.

حالا اما به نظر می‌رسد آینده حمل‌ونقل آماده ایجاد دگرگونی در این مدل است به شکلی که تقریبا همه جنبه‌های مربوط به بیمه خودرو را تغییر می‌دهد: مشتریان چه کسانی هستند، به چه محصولاتی نیاز دارند و به چه شکل باید این محصولات به آن‌ها ارائه شود. البته اکنون که سفر اشتراکی، به اشتراک‌گذاری خودرو و اتومبیل‌های خودران به شکل روزافزونی جایگزین مدل سنتی حمل‌ونقل می‌شوند، بیمه‌گران هم باید درباره نقش خود در زیست‌بوم حمل‌ونقل و نیز رابطه خود با رانندگان، صاحبان خودرو و خودروها بازاندیشی کنند. بیمه‌گران برای مدل‌های آتی بیمه‌گذاری احتمالا باید ظهور وسایل نقلیه ایمن‌تر، طراحی جدید خودرو و منابع تازه ریسک و مسئولیت‌پذیری را مد نظر بگیرند. برآیند این‌ها می‌تواند اینگونه باشد:

الف) کاهش تعداد و به مرور زمان شدت حوادث منجر به آسیب

ب) دگرگونی در تعمیر خودرو و هزینه‌های جایگزینی

ج) دسته‌بندی تازه مشتری‌ها و ایجاد محصولات جدید بیمه‌ای

احتمالا تا حضور گسترده و پذیرش اتومبیل‌های کاملا خودران چند سالی باقی مانده باشد. با این حال به اشتراک‌گذاری خودرو و سفر اشتراکی همین حالا هم سهمی برای خود کسب کرده است. اقبال به این مدل‌ها به طور خاص در میان جوان­ترها و یا افرادی که در محیط‌های شهری با تراکم بالا زندگی می‌کنند، بیشتر است. برای بیمه‌گران، حمل‌ونقل اشتراکی تعداد خودرو به ازای فرد را کاهش می‌دهد که این به معنی به چالش کشیده شدن بیمه‌گذاری خودرو-محور است و احتمالا موجب رشد اپراتورهای ناوگان عمده بشود. به عبارت دیگر فرایند بدین شکل تغییر کرده است؛

  1. تغییر مسیر ترکیب محصول و حق بیمه برای خودروهای مسافری از خریداران منفرد به خریداران تجاری
  2. بسط بیمه‌نامه‌های راننده-محور و آغاز استفاده از بیمه‌نامه‌ها بر اساس استفاده
  3. افزایش میزان نفوذ خود-بیمه­گری به‌وسیله صاحبان ناوگان­های بزرگ به‌عنوان بدیل پوشش خریداری‌شده

با وجود اینکه جابجایی استفاده‌کنندگان به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد، فناوری در حال پیشرفت است و گرایشات اجتماعی با سرعت قابل‌توجهی در مسیر دگرگونی قرار دارد. سفر اشتراکی در ایالات متحده طی پنج سال تقریبا سه برابر شده است و تاکنون شش ایالت و نیز واشینگتن دی.سی فرآیند آزمایش اتومبیل‌های تمام خودران را مورد تائید قرار داده‌اند. با ظهور اکوسیستم آتی حمل‌ونقل که از اساس با وضع کنونی متفاوت خواهد بود، بیمه‌گران می‌توانند بازارهای بیمه خودروی آینده را شکل بدهند.

آینده حمل‌ونقل

این بخش نشان خواهد داد که از اشتراک (برخورد) دو روند کلیدی یعنی ظهور اتومبیل‌های خودران و تغییر در اولویت­های حمل‌ونقل، چهار حالت در حمل‌ونقل آینده بروز خواهد کرد که به افزایش دسترسی اشتراکی به حمل‌ونقل می‌انجامد(شکل1).

  • حالت یکم آینده (وسایل نقلیه شخصی با راننده) محافظه‌کارترین این حالات است و بر اهمیت بخش بزرگی از وسایل و امکانات مرتبط با ساختار کنونی تأکید می­کند. فرض این دیدگاه این است که صاحبان این امکانات نه مایل به رها کردن آن‌ها هستند و نه در شرکت‌های جدید با عواید نامعلوم سرمایه‌گذاری می‌کنند. در این نقطه نظر، مالکیت خصوصی همچنان معمول می‌ماند و مشتریان اشکال مشخصی از خصوصی‌سازی، انعطاف‌پذیری، امنیت و راحتی را که همراه با خودروی آن‌ها می‌آید، انتخاب می‌کنند. این نظرگاه با وجود اینکه می‌پذیرد فناوری‌های همیار رانندگی به پیشرفت ادامه می‌دهند، امکان به حقیقت پیوستن رانندگی تمام خودکار را در آینده نزدیک رد می­کند.
  • حالت آینده دوم (وسایل نقلیه اشتراکی با راننده) پیش‌بینی می‌کند حجم اقتصاد و رقابت، گستره خدمات حمل‌ونقلی اشتراکی را به مناطق جدید و بخش‌هایی تازه‌ای از مشتریان هدایت می‌کند، همچنان رشد دسترسی اشتراکی به وسایل نقلیه ادامه داشته باشد.
  • در حالت سوم از این آینده محتمل (اتومبیل‌های خودران شخصی)، فناوری رانندگی خودمختار، کارآمد، ایمن، راحت و اقتصادی است و مالکیت خصوصی ادامه خواهد داشت. افراد به‌واسطه ایمنی اثبات‌شده، قابلیت اطمینان و نیز سایر فواید جنبی آن به دنبال سیستم بدون راننده می‌روند. در عین حال رانندگان به دلایل مشابهی که امروز دارند همچون سهولت و حس تفاخر حاصل از مالکیت، به تملک خودروها ادامه خواهند داد.
  • در نهایت، حالت چهارم در آینده خودروها (وسایل نقلیه اشتراکی) حاصل همگرائی فناوری خودرانی و رشد روزافزای حمل‌ونقل اشتراکی است. شرکت‌های مدیریت حمل‌ونقل، دامنه‌ای از تجربیات مسافر را بر اساس نیازهای متفاوت و در رِنج‌های قیمتی متفاوت ارائه می‌دهند. نخستین دسته‌ای که با آن وفق پیدا می‌کنند، احتمالا مسافرین شهری باشند. با این وجود با توجه به گسترش زیرساخت‌های هوشمند، ناوگان‌های اتومبیل‌های خودران می‌توانند به محلات و دیگر مناطق با جمعیت متراکم نیز گسترش پیدا کنند.

 

این حالات متعلق به آینده، برای یک دوره زمانی بیشتر (احتمالا 10 تا 15 سال آینده) با یکدیگر حضور خواهند داشت. به دلیل اینکه جمعیت‌های متفاوت، گونه‌های مختلفی از حمل‌ونقل را طلب می‌کنند، تغییرات به شکل ناموزونی در نقاط مختلف جهان اتفاق خواهند افتاد. مسیر و شدت این تغییر نیز به چندین مؤلفه شامل مقررات، گرایشات اجتماعی، توسعه فناوری، ملاحظات خصوصی و امنیتی و میزان مقاومت سهامدارن کلیدی وابسته است. به طور مختصر، بیمه‌گران باید زمینه محصول و خدمات، روش‌های عرضه به بازار و مدل‌های تجاری خود را تغییر بدهند تا به شکلی کارآمد نیازهای منحصربه‌فرد و مشخص افراد و مشتریان تجاری در هر یک از حالات چهارگانه مربوط به آینده را برآورده کنند.

 

اکوسیستم تازه حمل‌ونقل

چشم‌انداز حمل‌ونقل –در هر کدام از چهار حالت آینده-تاثیری قابل توجه برای بازار بیمه خودرو 205 میلیارد دلاری آمریکا به همراه خواهد داشت. هر کدام از حالات، ملزومات تازه‌ای برای مشتریان موجود و مشتریان جدید که به دنبال پوشش بیمه مسافر مرتبط با خودرو هستند، ایجاد می‌کند که به محصولات جدید و تغییر در کانال‌های عرضه متنوع منتج می‌شود. حجم و ترکیب بازار به لحاظ حق­بیمه‌ها دست‌خوش تغییر خواهد شد. بیمه‌گران به قابلیت‌های عملیاتی جدیدی برای بیمه‌گذاری و ارزیابی خسارات در یک محیط پیشرفته‌تر به لحاظ فناوری و متنوع‌تر نیاز خواهند داشت(شکل2).

دگرگونی در حق ­بیمه­ ها

در خصوص این مسئله که چطور تغییر و تحول مشتریان و محصولات، بازار بیمه خودرو کنونی را دگرگون خواهد کرد و نیز احتمال بروز فرصت‌های تازه جهت برآوردن نیاز مشتریان جدید و مدل‌های نوین و در حال گسترش حمل‌ونقل، مباحثی مطرح است. به منظور ارزیابی آن تغییرات، نمونه اکچوئری «دیلویت»، چگونگی تأثیر آینده حمل‌ونقل بر رخدادهای زیانبار و حق بیمه کلی مدلسازی می‌کند. در اکوسیستم حمل‌ونقل جدید، تغییر در نیازهای مشتری و پیشرفت در ایمنی وسایل نقلیه، کاهش، تخصیص دگرباره یا حذف محتمل میزان قابل‌توجهی از حق­ بیمه­ های امروزی را در پی خواهد داشت. به مرور زمان چندین مؤلفه کلیدی این تغییرات مورد انتظار را هدایت خواهد کرد:

  • کاهش تعداد کلی خودروها، در پی سازگاری مشتریان با سفر اشتراکی و به اشتراک‌گذاری خودرو
  • کاهش در تعداد خسارت‌ها، به سبب تجهیز وسایل نقلیه به قابلیت‌های نیمه خودرانی یا خودرانی کامل که سهم رو به رشدی از ناوگان را در بر می‌گیرند.
  • فاصله گرفتن از بیمه خودروی شخصی و حرکت به سوی بیمه تجاری و محصولات بر اساس مسئولیت‌پذیری برای وسایل نقلیه خودران اشتراکی

همزمان و همچنانکه مدل‌های در حال گسترش نوین حمل‌ونقل به شکل گسترده‌تری مورد اقبال قرار می‌گیرند و بیش‌ازپیش همه‌گیر می‌شوند، فرصت‌های تازه‌ای برای برآوردن نیاز مشتریان جدید سر می‌آورد.     

لینک کوتاهلینک کپی شد!
اخبار مرتبط
ارسال نظر

2  +  6  =