مهر وزیر بر حکم مدیران بیمه ایران خشک نمی شود

به گزارش ریسک نیوز،با آمدن پور کیانی سومین حکم مدیر عاملی طی دو سال اخیر برای شرکت دولتی بیمه ایران ثبت شد که البته تغییرات پر حاشیه مدیریتی این شرکت پس از رفتن آسوده و آمدن سهامیان را نیز نباید از نظر دور نگاه داشت.

پس از برکناری امرالهی در پی حواشی خبر ساز، دوران مدیریت یازده ماهه وی به پایان رسید اما پرونده مدیریت سید عباس حسینی نیز پس از نه ماه بسته شد.

همه تغییرات مداوم در راس هرم شرکت بیمه ایران در حالی است که هر مدیرعاملی که آمده تغییرات قابل توجهی نیز در بدنه شرکت ایجاد کرده است.

سید عباس حسینی مدیر عامل سابق بیمه ایران که تنها نه ماه سکان هدایت شرکت مزبور را در اختیار داشت علاوه بر تغییراتی که در ماههای ابتدایی ورودش صورت داد در واپسین روزهای مدیریتش نیز چهار تغییر اساسی در سطح مدیران ارشد شرکت ایجاد کرد به طوریکه طی احکام جداگانه ای معاونت توسعه مدیریت و منابع   ، سرپرست معاونت حقوقی و هماهنگی امور استان ها  ، سرپرست معاونت فنی و سرپرست معاونت برنامه ریزی و نو آوری بیمه ایران را تغییر داد و در راستای این تغییرات حیدری و افتخاری در سمت اعضا هیات مدیره ابقا و از بدنه هیات اجرایی شرکت جدا شدند.

اگر چه که گفته شد این تغییرات در راستای پیاده سازی حاکمیت شرکتی و برنامه های مدیریتی نوین بیمه ایران انجام شده اما فارغ از انگیزه واقعی تغییرات به نظر می رسد این تحولات  چندان خوشایند واقع نشده و به ایجاد برخی تقابلات دامن زده است در ضمن اینکه برخی گمانه زنی ها حکایت می کنند اين جابجايي در راستاي هماهنگي بهتر با نهاد ناظر بیمه ای صورت گرفته است.

به هر روی نگاهی به دامنه تغییرات مدیریتی در بیمه ایران نشان می دهد ، هر تحولی در مدیریت ارشد این سازمان ، موجبات تغییرات اساسی در بدنه آن را نیز فراهم آورده و این سوال را ایجاد می کند که با افزایش ریسک سازمانی بیمه ایران در نتیجه آمد و شدهای پیاپی چگونه می توان انتظار تحقق مدیریت مقتدر و پویا را در این نهاد دولتی داشت؟

طی دو سال اخیر سهم بیمه دولتی ایران از بازار بیمه کاهش یافته و سیر صعودی این کاهش سهم در سال جاری رقم خورد به طوریکه از 39.47درصد در پایان سال گذشته به 31.77درصد رسید.

اگر چه که همیشه بیمه ایران به دلیل تلاش برای کسب سهم بازار و رقابت با بیمه گران خصوصی مورد نقد بوده اما سوال اساسی اینجاست که این کاهش سهم بازار آیا در بستر اصول رقابتی سالم و فرایند بازاری شفاف محقق گشته با در نتیجه گماردن مدیران نه چندان قوی حاصل شده است؟

آنچه که مسلم است ، بیمه ایران  می تواند به عنوان پدر معنوی صنعت بیمه و ناجی شرکتهای دیگر به دلیل نقشی که در قانون برای آن در نظر گرفته شده ، عمل کند اما مروری بر اتفاقاتی که بر این شرکت رفته گواه آن است که با تغییرات مداوم مدیریتی و بی توجهی به اصل ثبات مدیریت شرکت مزبور نتوانسته عملا نقش خود را به درستی ایفا کند.

اگر چه اصل ثبات مدیریت از مهمترین شاخص های پویایی یک سازمان پیشرو محسوب می شود اما به نظر می رسد وزیر اقتصاد که مهر خویش را بر حکم مدیران بیمه ایران نقش می زند کمتر بدین اصل توجه کرده است .

سوال اساسی اینجاست که در دوره وزارت طیب نیا که به طور متوسط هر سال یک نفر بر بیمه دولتی ایران حکم رانده ، از کجا معلوم که مدیر عامل جدید هم مهمان یکساله این سازمان دولتی نباشد؟

اما روند معمول به گونه ای است که پیش بینی تغییرات در آینده نزدیک را چندان دور از انتظار نشان نمی دهد.

واکاوی شرایط موجود نشان می دهد ، طی سال های اخیر انتخابهای موثر و قابل قبولی رخ نداده و همین امر ریسک سازمانی این نهاد دولتی را افزایش داده است.

زمانیکه پس از رفتن امرالهی ، وزیر حکم مدیریت سید عباس حسینی را امضا کرد ، انتقادات فراوانی مبنی عدم گماردن شخص مسلط به اصول بیمه گری مطرح گردید حال سوال اینجاست که آیا وزیر از سوابق مدیر منتخب خویش آگاه نبوده ؟

آیا در انتخاب مدیریت بیمه ایران دست های پنهان دیگری در کار است که امکان انتخاب اصلح را از مقام بالادستی می گیرد؟

در این راستا سوال دیگری نیز مطرح است که آیا وزیر اقتصاد برای حفظ پایداری در نهاد تابعه خویش در انتخاب فرد جدید دقت کافی را مبذول داشته تا دوباره شرکت بیمه ایران در نتیجه ضعف مدیریت دستخوش تغییرات پیاپی نگردد؟

اما به هر حال یکی از وظایف نهاد های نظارتی و بالادستی کاهش ریسک سازمانی  نهادهای تابعه است ، وقتی بزرگترین بنگاه بیمه ای به راحتی دستخوش نوسان می گردد چه انتظاری می رود که کل صنعت از آرامش نسبی برخوردار باشد؟

بدیهی است که افزایش ریسک سازمانی در بیمه ایران ، ریسک شرکتهای بیمه خصوصی را نیز افزایش داده است.