حضور بی فروغ سندیکای بیمه گران در عرصه بیمه/ اهدافی دور مانده از تحقق

به گزارش ریسک نیوز،سندیکای بیمه گران ایران به عنوان مهمترین تشکل صنفی صنعت بیمه در کشور با بیش از 70 سال سابقه  طی چند سال اخیر نتوانسته نقش اثرگذاری در توسعه صنعت بیمه ایفا کند.

اهداف سندیکا

اهدافی که در اساسنامه این تشکل ذکرشده عبارتند از:همکاری بین اعضا ،حفظ سلامت بازار و توسعه فرهنگ بیمه ، حل اختلافات درونی، بالا بردن تخصص کارکنان و حمایت صنفی از اعضا،

این اهداف اما تا چه حد عملیاتی شده است؟.یک کارشناص صنعت بیمه اعتقاد دارد: با وجود برخی  تلاشها ی مثبت ، سندیکا نتواسته است نقش خود را به درستی تشخیص و آن را  ایفا کند و بر همین اساس جایگاه واقعی خویش را در پازل بازیگران صنعت بیمه از دست داده  و لاجرم ارتباطی نامتعادل با مراکز حاکمیتی (بیمه مرکزی) و اقتصادی صنعت بیمه(شرکت های بیمه) ایجاد کرده است

فرهاد محمودی کارشناس صنعت بیمه در خصوص عملکرد سندیکای بیمه گران در سالیان بعد پیروزی انقلاب اسلامی به خبرنگار پایگاه خبری ریسک نیوز گفت: اگر بر اساس اهداف اساسنامه سندیکا بخواهیم نقدی منصفانه به عملکرد سندیکا داشته باشیم باید با بررسی جدی اهداف  و شرایط موجود صنعت بیمه به پاسخ خود برسیم .در اهداف در نظر گرفته شده سندیکا ,تعامل سازنده بیمه گران و همگرایی بین آنان و بسترسازی ایجاد رقابت سالم در بازار بیمه پیش بینی شده استت. با وجود تلاش های صورت گرفته بازار با رقابتی بودن فاصله فراوانی دارد و بیمه گران بجای همگرایی غالبا منافع فردی را بر منافع جمعی ارجح می دانند بعبارتی فرد گرای در بازار بر رعایت و حفظ منافع مشترک ارجحیت دارد .

وی افزود:ترویج فرهنگ بیمه یکی دیگر از اهداف مورد اشاره اساسنامه سندیکاست . که این امر در ظرف تشکل صنفی نمی گنجد  و اساسا در هیچ کجایی دنیا تشکلها وظیفه فرهنگ سازی ندارند.بلکه تشکلها برای حفظ منافع اعضا تشکیل شده اند ودر این راستا اغلب به نتقال تجارب کشورهای دیگر به صنعت مربوطه مبادرت می کنند.

محمودی یکی از مشکلات سندیکا را حضورافراد غیر بیمه ای در کسوت مدیریت سندیکا می داند و  اعتقاد دارد :رئیس فعلی سندیکا اگر چه از مدیران قوی و حرفه ای در عرصه اقتصاد هستند اما در سابقه ایشان حتی یک سال فعالیت بیمه ای دیده نمی شود و تقریبا تمام طول سوابق ایشان در سازمان برنامه و بودجه بو ده  است و در نتیجه  طبیعی است که با دردها و مشکلات صنعت بیمه عجین نشده باشد .

این کارشناس در خصوص فعالیت فعلی سندیکا  و گستردگی آن گفت:براساس اخبار منتشره از سوی سندیکا گستردگی فعالیت سندیکا در سالیان اخیر محدود به انتشار گزارش جلسه که بیشتر به جمع های  دوستانه شبیه است خلاصه شده است . و خروجی موثری از نشستهای شورای عمومی  به چشم نمی خورد.

محمودی با اشاره به جایگاه تشکلها بعنوان پل ارتباطی بین دولت و بیمه گران  خاطر نشان کرد:به نظر می رسد سندیکای بیمه گران نتوانسته است نقش مناسبی بین بیمه گران و دولت برقرار کند به همین خاطر در اغلب موارد دغدغه های بیمه گران به سیاستگزاران منتقل نشده است و از سوی دیگر بیمه مرکزی نیز در تنهایی اقدام به تدوین سیاستهای صنعت بیمه کرده است و گویی هر دو (ناظر و بیمه گران)در سرزمین بیمه از تنهایی رنج می برند در حالی که سندیکا وظیفه دارد این تنهایی را به اتصال تبدیل کند.

وی تصریح کرد:متاسفانه بیمه گران به دلیل ضعف سندیکا و  نداشتن وحدت نقشی در سیاستگزاری صنعت ندارند و بیش از وحدت به رقابتهای منفی عللاقه مندند

محمودی در خصوص نقش آفرینی تشکلهای صنفی در تقویت اصناف در سایر کشورها گفت:تشکلها به عنوان پل  ارتباطی بین بخش قتصادی و حاکمیتی نقش ویژه ای در تبیین سیاستگزاری ها و تصمیم سازی های  دولتها دارند.اما متاسفانه سندیکای بیمه گران ایران به علت ضعف ساختار و عملکرد تا کنون چندان نقشی را در این خصوص برعهده نداشته است.

وی با اشاره به نقش اساسی سندیکا در انتقال تجارب کشورهای دیگر به کشور گفت: این سندیکا در انجام این مهم نیز غفلت ورزیده و  تاکنون ارتباطی دامنه دار و موثری با مجامع و نهادهای بین المللی و جهانی صنعت بیمه که حامل انتقال تجربه باشد ایجاد نکرده است.

این کارشناس تصریح کرد:سندیکا باید پلی ارتباطی بین بیمه گران ایرانی و مجامع جهانی این صنعت بازی کند و از سوی دیگر می باید تجارب کشورها را برای رونق و اصلاح صنعت بیمه ایران نقش آفرینی کند.

درباره سندیکا

در اوایل سده جاری هم زمان با  فعالیت برخی شرکتهای بیمه گر خارجی , شرکت بیمه ایران تاسیس شد . با تدوین قانون بیمه در1316 خورشیدی , هیات دولت وقت برای ساماندهی فعایت بیمه گپران خارجی و حمایت از توسعه بیمه گران داخلی قانون سندیکای بیمه گران را تصویب  کرد. صنعت بیمه که خود به نوعی باعث توسعه روزافزون جامعه می شود.با گذر زمان و تحولات  پی در پی اجتماعی و اقتصادی و سیاسی فعالیت شرکت های بیمه گر داخلی رشد مضاعفی یافت و بازار بیمه ایران بسوی رقابتی تر شدن پیش رفت. با پیروزی انقلاب پر شکوه اسلامی و بر اساس آرمانهای انقلابی بیمه ها نیز همچون سایر بخشهای اقتصادی دولتی شدند و بر اساس سیاستهای دولتی فعایت خود را ادامه دادند . با پایان جنگ تحمیلی و اغاز تحولات اجتماعی و اقتصادی و کم رنگ شدن اقتصاد دولتی و ضرورت گسترش بخش خصوصی  صنعت بیمه ,این صنعت تولدی دوباره یافت و در دو دهه بیش از پانزده شرکت بیمه گر تاسیس شدند که همین و پیدایش ضرورتهای نوین بیمه گران قانون سندیکای بیمه گران نیز دچار تحولات شگرفی شد ودر سال 1383 خورشیدی اساسنامه سندیکا بازنویسی شد. وظیفه سندیکا بر اساس اساسنامه اش حمایت از توسعه صنعت بیمه و فرهنگ سازی بیمه اشاره کرد